woensdag, oktober 31, 2007

muziekquiz

Lieve lezers,

Mijn dochter houdt een muziekquiz op haar site, dus ik kan niet achter blijven. Ik had er zelfs een fout. Geen Cranberries maar The Weepies. Who are they fucking hell, never heard of them at all.
Oke here we go. Ik houd het makkelijk.
Dat ontmoedigt de mensen dan niet en dan de volgende dag gooien we er een moeilijke tegen aan.

1. Chicitita tell me the truth.
2. And nothing else matters.
3. Say hello to the lollypop.
4. Too much love will kill you.
5. Love of my life
6. Talking loud and clear and say what you feel today.
7. Out where the river grow
8. Verdruten wir den Untergang.
9. De fles speelde een grote rol in heel mijn bestaan.
10. Waar is hier de nooduitgang.
Appeltje eitje in ieder geval voor Ronald.
Nu nog voor Kayleigh maar als je Tsjerk de antwoorden laat invullen win je de hoofdprijs.

Ik gun de hoofdprijs beiden, dat wordt een bioscoopje.

Assepoester

Het is kut fuck en peer- Kayleigh

Lieve lezers,

Mien dochter is mie er een. God o god wat een taalgebruik.
Ze schrijft zelf ook prachtige verhalen maar de reakties op mijn blog zijn vaak kort maar krachtig. Zo geeft ze als commentaar over dat ik er een hekel aan heb dat iedereen maar zegt Ja maar je moet toch door deze zin. Ja mama Rene is doder dan dood, je moet verder wanneer moet jij weten, het is gewoon kut fuck en peer.
Nou ja, dan weet ik wel dat ze net zo goed gebekt is als haar moeder en bovendien slimmer dan ik. Hoho Kayl, op sommige fronten.
Ik ben trots op haar. Ze wijst mij regelmatig terecht en dat mag ook. Ik word er nooit boos om. Zoals mijn ouders vroeger wel boos werden wanneer ik het ergens niet mee eens was. Dat was ongeveer alles. Whaha. Ik heb Kayl weliswaar zelf op de wereld gezet, maar dat ze zowel uiterlijk als innerlijk zo veel op mij lijkt is verrassend, confronterend en ook leuk.
Bjorn is precies zijn vader. En daar is ook niks mis mee. Die is van Mars, Ufo´s en onvoorstelbare schoonheid en wijsheid, met zijn elfde en ook nog zo onschuldig.
Maar Kayleigh met haar grote puberwetenschappen is wel heel speciaal.
Kortom, Ik houd megamegamegaveel van deze twee kinderen, Mijn kinderen.

Assepoester

dinsdag, oktober 30, 2007

Say goodbye to the world you thought you lived in. Mika

Lieve lezers,

Today I say goodbye to the world I thought I lived in. And take a bow.
Deze megasterke zin komt van Mika, van het album Life in a cartoonmotion. Ik herhaal het maar weer, het beste album dat dit jaar is verschenen. Origineel en vrolijk, heel anders dan de met dood,sex en verderf gezaaide teksten van mafkees Till Lindeman, de zanger en tekstschrijver cq dichter van Rammstein.
Vandaag begin ik met een schone lei, geen Ronald meer in ieder geval, geen drank om de somberheid te verdrijven maar Mika, mijn ouders en neefjes eens opzoeken. En ik ben begonnen met een zelfcursus Spaans. Tenslotte heeft mijn jongste broertje Marcel een Equadoriaanse uit Madrid opgepikt en arriveert er hopelijk half januari een gezonde bebe. Amaryllis is geen Maxima dus ze krijgt het Nederlands maar niet onder de knie, ook al MOEST ze van Mars naar een inburgeringscursus.
Mijn ouders praten met handen en voeten om met haar te communiceren maar op Bjorns verjaardag wil ik tenminste tegen deze mooie bloem kunnen zeggen, Hasta proxima.
Wat betekent Hopelijk snel tot ziens. Por favor.
Mijn tweede vader Cees kwam net een antieke eikenhouten tafel brengen dus ook mijn interieur gaat veranderen van moderne zooi naar antiek.
Tenslotte ben ik bijna belegen oude kaas. Whaha. Ik moet nog 40 worden.
En ik wil het Kayl en Bjorn niet aandoen dat hun liefste moeder te vroeg heen gaat, net zoals Rene.
Voor vandaag heb ik mijn goede daad verricht. Ik heb tot midden in de nacht contact gehad met politie en ambulance Leiden om Ronald / nee niet Angelo- te redden van een zelfmoord.
Hij belde om goodbye te zeggen met bier en pillen en de ambulance was door mijn ingrijpen en gebel op tijd. En wat ik nog nooit heb mee gemaakt, gebeurde nu. De politie belde vanuit zijn huis in Leiden dat hij heerlijk lag te slapen en dat de pillen in beslag genomen zijn. Ze bedankte mij voor mijn alerte optreden en zeiden nu kun jij tenminste ook rustig slapen.
Nu maar hopen dat hij vannavond niet dezelfde gedachten krijgt, want om iedere dag met 112 te bellen, zie ik niet zitten.
Dus Ronald, ik hoop dat je dit leest. Fuck the system en ga leven. Er is ALTIJD een reden om wel te blijven leven. Als het je tijd is, roept de Heer je vanzelf wel.
En doe hetzelfde als ik, Say goodbye to the world you thought you lived in.
Dus dag ex, welkom nieuwe vrienden. En koop een mooie bos bloemen of doe net als ik.
Knip de bloemen gewoon buiten, ze bloeien niet voor niets. Wat God zaait, moeten wij oogsten. En nu ga ik verder met mijn vlierbessen ritsen want het vlierbessensap moet vandaag nog in de yoghurt.
Good luck, je bent het meer dan waard om te leven.
Say goodbye to the world you lived in..........
Liefs,

Assepoester

Voor wat, hoort wat. huh

Ik heb deze column weg gehaald omdat niet de hele wereld hoeft te weten hoe ik baal van een iemand.
Een ding blijft overeind staan, met klem. Je bent GEEN loser als je op een detox zit.

Je bent juist een loser als je het opgeeft.

Assepoester

maandag, oktober 29, 2007

Spreken dat is zilver, maar zwijgen dat is goud. Het Goede Doel


Spreken dat is zilver, maar zwijgen dat is goud.

Lieve lezers,

Drank maakt inderdaad meer kapot dan je lief is.
Doordat ik als een kip zonder kop gewoon in de derde versnelling doorhol ben ik mijn twee dierbaarste en enige vrienden kwijt.
Allemaal door die kutdrank.
En nu ben ik nog verdrietiger dan ik al was, want Kaatje en GJ hebben zovaak geprobeerd om mij te helpen en wat DOE IK: Falen op alle fronten.
Excuses zijn vaak smoesjes, maar vanachter deze PC wel echt gemeend.
Sorry, als ik jullie gekwetst heb. En dat volstaat ook niet.
Zelfmedelijden ken ik niet.
Maar ik ben wel diep en diep verdrietig.
En dankbaar dat jullie Kayleigh altijd goed opvangen, daar waar ik faal.

Assepoester

Tiefe Brunnen muss man graben, Wenn man klares Wasser will. Rosenrot Rammstein


Lieve lezers,

Tiefe Brunnen muss man graben, Wenn man klares Wasser will. Een strofe uit de titelsong van het meesterlijke album Rosenrot van Rammstein. En dat wil zeggen dat je heel diep moet gaan om duidelijkheid, begrip te krijgen. Of een heldere kijk op het leven. Of dat je tot het diepste moet zakken, om eindelijk weer uit die ,lijkt wel, bodemloze put te komen en omhoog te klimmen. Een soort Sisyfusarbeid dus, je moet die steen omhoog krijgen, maar je dondert steeds weer naar beneden.

Anders gezegd, Ik ben een paar weken geleden totaal ingestort. Ik kan Rene´s dood gewoon niet verwerken. Dus mijn casemanagers , de engeltjes, hebben mij weer ondergebracht in die prachtige betonnen bunker Zoetermeer. Alleen staan daar geen rijen dagjesmensen om een bezoekje te brengen zoals bij de bunker in Osdorp.
En nog steeds volkomen ingestort, of eigenlijk nog depressiever, ben ik vandaag weer ontslagen uit de detox. De maatschappelijk werker Marco, das pas een kei, heeft mij wat adressen voor rouwverwerking mee gegeven. Net zoals mijn lieve schoonzus wat info hierover middels een lief kaartje stuurde. Vielen Danke. Deze mensen begrijpen tenminste dat de zinsnede Je moet verder echt totaal nergens opslaat. Want kan iemand mij vertellen waarmee je precies verder moet als je geliefde zich moedwillig doodzuipt en jou en je kinderen gewoon in de steek laat. En zeker niet al na twee luttele maanden. Zijn zij Rene dan zo snel vergeten. Nou ik niet. En de zin Je moet verder wil ik dan ook NOOIT meer horen totdat ik daar zelf zo over denk.

Nu ben ik weer in mijn eigen huis dat vreemd aanvoelt omdat het voor mijn gevoel een soort Mausoleum geworden is. Ik ga dan ook REne´s spullen opruimen. Weg met die printer, weg met tallozae foto´s op elk stukje muur dat ik tegenkom.
Ik houd een foto op een centrale plaats en de rest gaat in het fotoboek. En ik probeer mijn eigen huis en haard weer die van mijzelf te maken. Dat doet fucking shit veel pijn, maar het moet, want ik ga er zelf aan kapot.
Iedere avond voordat ik ga slapen, praat ik tegen Rene alsof hij mij vanuit de hemel bijstaat en om hem te laten weten dat ik altijd van hem zal houden.
Ook al weet Rene dat ik opnieuw verliefd aan het worden ben. En dat ik daar open voor sta. De jongen die ik heb ontmoet heet Frank, is lief, begripvol, mannelijk, intelligent en zeer serieus en even oud als ik. En verder wijt ik nog niet over hem uit. Omdat we samen wel zien welke kant het op gaat. Easy does it. Dus het moeten laat ik weg. Het mag, het kan.
Maar ik wil hem niet opzadelen met mijn verdrietige erfenis, hoewel hij er best urenlang naar wil luisteren. Het is nu Say goodbye to the world you thought you lived in and take a bow. Met dank aan Mika.

Over twee weken wordt Bjorn 11 en ook dat stemt mij treurig. Terwijl ik juist blij moet zijn. Mijn kleine baby wordt steeds groter en ik mis hem vreselijk.
Huil, huil, huil. En Kayl, gelukkig zien we elkaar tenminste weer op de MSN.
Huil, huil, huil, ook met Isabella. De hele week was ze er niet. Dus ik had gisteren in het geniep een kaart bij het Lange Land ziekenhuis gekocht , ik mocht immers het pand niet verlaten. En juist vandaag toen ik weg MOEST, zag ik haar en zat ze net mijn kaart te lezen. Mijn Bella Isa.
Uiteraard de groetjes aan Kaatje, GJ en Tappie van Isabel.
En voor Kaatje, Rogier was uitermate geinteresseerd. Alleen wist hij niet meer wie Kaatje en GJ waren. Mij vergeet hij nooit meer in ieder geval. En omdat ik natuurlijk chaos in mijn hoofd had kon ik Kaatjes emailadres maar voor de helft produceren dus ik heb hem mijn adres maar gegeven. En hij zei.... dat hij wat zou laten horen. Dus als ik wat hoor, speel ik de interesse in zijn beide exclienten wel door.
Nou dat was het wel weer voor vandaag. Hoop dat de dag van morgen beter begint en eindigt dan vandaag.

Liefs,

Assepoester

maandag, oktober 08, 2007

Mika, Kimi en Schumi



Lieve lezers,

Wat hebben Mika, Kimi en Schumi gemeen. Het zijn alledrie autocoureurs, uiteraard, en het zijn alledrie poezen. Maar Mika is ook nog een zanger.
Op de foto boven zie je Bjorn zich uitleven op de, in mijn ogen, beste CD van het jaar. ´´Life in cartoonmotion.´´ Bjorn zingt de teksten moeiteloos mee, want zijn zus heeft de CD uiteraard ook. Gedownload dat wel. Ik heb een kopie van een gekochte. Maar who cares. Als je de muziek maar hebt.
Hij was gisteren weer bij mij. En wat hadden we een lol. Als trotse moeder zeg ik, wat is het toch een enig ventje. Samen voetballen en gooien met de boemerang. Samen Loenatik kijken, via de computer want de televisie ontplofte. Pffff.
Samen hebben we de stekker eruit getrokken en dat onding naar de gang gedragen.
Gelukkig stonden er nog twee kleine oude teeveetjes. En tsja MAMA, dan hebben we geen scartkabel. Een hoe. Een scartkabel, dus we kunnen geen DVD kijken.
Echt wel, gewoon via de computer. Dus zaten we zij aan zij voor mijn computer En keken voor geloof de twintigste keer naar Loenatik, the movie. Gek zijn is zo gek nog niet, luidt de ondertitel.
Iedere vijf minuten legde hij zijn hoofd op mijn schouder. Gezellie, knus.
Kon de tijd maar stilstaan.
Zelf was ik al om 6 uur op. Voor de grandprix van China, die een uur verlaat vanwege de regen van start ging.
Autocoureurs zijn kerels. Er is alleen uitzondering op de grit en die rijdt volgende week ook niet meer mee. Naam, Ralf Schumacher, het mislukte broertje van de 8/voudige kampioen Michael. Eindelijk verdwijnt die onsymphatieke kneus uit het circus. Wat een loser. Weer reed hij de race niet uit, hij had weer eens een crash.
Dat Hamilton voor de pitstraat in de grindbak reed vanwege versleten banden is jammer. Het is de kampioen in spe als debutant. Maar ja, hierdoor won Kimi wel.
En ik ben voor Ferrari en Kimi Raikonen en Felipe Massa.
Geef mij maar The iced cold man met de staalblauwe ogen. Een soort Mika Hakinnen, maar dan nog kouder. Verassing van de dag, Er kon tijdens de persconferentie een minzame glimlach van het gezicht van Kimi af. Zo is het knul.
Laat je niet gek maken door al die journalisten, die zijn altijd ontzettend vervelend. En pak gewoon die wereldtitel.
Ik gun hem Hamilton ook hoor, maar hij is debutant, een rookie dus. Hij krijgt nog genoeg kansen. Bovendien heerst er binnen het MCLarenteam een strijd tussen Hamilton en Alonso. Alonso kan er niet tegen dat Hamilton beter is. Tsja, waar er twee vechten om een been, gaat de derde er mee heen.

Assepoester

vrijdag, oktober 05, 2007

Ohne dich -Rammstein


Voor mijn allerliefste Reneetje,

Ich werde in der Tannen gehen,
Dahin wo ich zu letzt gesehen
Doch der Abend wirft ein Tuch aufs Land
Und auf die Wegen hinterm Waldesland.
Und der Wald steht so schwartz und leer
Weh mir,o weh.
Und die Vogel singen nicht mehr

Ohne Dich kann ich nicht sein. Ohne Dich
Mit dir bin ich auch allein. Ohne Dich
Ohne dich zahl ich die Stunden. Ohne Dich
Mit dir Stehen die Sekonden. Ohne Dich.

Ach Reneetje, hoe leeg en zwart is het leven, zonder jou.
Ik probeer voorzichtig weer wat te doen.
Maar dat valt niet mee.
De laatste keer dat jij en ik nuchter en vol plezier op stap gingen, was uiteraard naar de Witte Raaf, naar de Reetjes, Edelherten, vossen, Buizerd en valken.
Ik kwam de foto´s net tegen. Vandaar Ohne Dich, hinter dem Waldesrand.
Net zoals een hele hoop kleding en spullen van je die ik in Kayleigh haar kamer had geparkeerd en de deur daarna nooit meer open had gedaan. Tot vandaag. Bij toeval.
Omdat ik er nog meer troep kwijt moest.
Wat zegt dat eigenlijk over hoe het hier gaat.
1. Kayleigh is hier niet meer geweest. Ze heeft het druk en ze heeft het moeilijk.
2. De poezen komen niet meer in de kinderkamer. Ik houd de deur 24 uur dicht.
3. Ik heb geen moed om je spullen op te ruimen. En wat ik wel wil tegen komen, nl het snoer van je printer, is zoek.
4. Zondag komt Bjorn voor het eerst na je dood en die kamer MOET opgeruimd, want het is ook zijn kamer.
5. Tilletje is volgens mij ziek. De fretjes lopen geruime tijd rond, maar Till geeft na 5 minuten de voorkeur aan zijn kooi. Ik probeer hem aan te sterken met tonijn. Maar het helpt niet echt. Ik heb de frettenexpert GJ nodig.
6. s´Nachts heb ik nachtmerries en ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd van hoe ik je aantrof. Sterker nog ik val door al dat gepieker helemaal niet in slaap.
7. Je foto staat op mijn vensterbank, eigenlijk overal waar ik kom.
8. Volgens Lucien moet ik nu verder. Maar waarheen. En waarom.
9. Ik mis je lach, je humor. Zelfs de nacht voor de dag dat je doodging lag ik te huilen omdat ik voelde dat het niet lang meer ging duren en kwam je nog komisch uit de hoek en schoot ik toch in de lach, ondanks alles.
10. Op 11 oktober heb ik een afspraak met het management van Zoetermeer over Pauls disfunctioneren. Dat is zo ongeveer het laatste wat ik nog voor je kan doen.

Weet dat ik nog nooit van iemand, ja behalve Kayl en Bjorn, zoveel heb gehouden en ik had getekend voor ´Till death do us part´´. Is gebeurd, niet getekend. Maar zo bedoel ik dat natuurlijk niet. Samen oud worden, was mijn toekomst.

Liefs,

Astrid

donderdag, oktober 04, 2007

Wilt u ook een gevulde koek misschien

Hoi lieve lezers,

Jullie zullen misschien denken als jullie naast mijn verhaaltjes ook nog de reakties lezen, Wat is dat toch voor geneuzel over een gevulde koek. Bedoelen ze daar soms iemand mee of hebben ze gewoon zin in een gevulde koek.
Nou, ik kan je vertellen dat als je onze gevulde koek hebt gezien, eet je nooit meer zo´n vieze kleffe hap en ren je zo snel als je kunt naar De Stichting Moor in de kop,schreef je dat zo, Tappie, van Koos Koets en Robbie Kerkhof van Van Kooten en De Bie.
Onze gevulde koek is een mannelijke verpleegkundige die voor vele anekdotes op de detox heeft gezorgd. Althans toen ik daar verbleef samen met The Wodan Boys.
Voor mij is hij in ieder geval onvergetelijk in de negatieve zin van het woord.
Niet alleen vergat hij mij na vier dagen eenzame opsluiting, de zogeheten time/out te vragen in de ochtendbespreking naar wat ik ERVAN GELEERD HAD. Wat een gebruikelijke procedure is na zo´n zware straf. Maar hij vergat alles. Zijn geheugen is een zeef en zo sloeg hij steeds vierkant de plank mis wanneer hij de besprekingen moest leiden. Aan de collega die naast hem zat, kon je enige ergernis dan ook altijd bespeuren. En dat terwijl hij ook nog eens alles noteerde in de memoblok en dan moest hij ook nog vragen WIE DAT PRECIES HAD GEZEGD. Onvergetelijk. Je zou bijna denken aan Korsakov, ware het niet dat onze gevulde koek geen alcoholprobleem had, maar gewoon ongeinteresseerd. Hij was nl al bezig met wat hij tijdens de lunch en tussendoor allemaal ging verorberen.
Mijn mond viel open op een zaterdagochtend vroeg toen ik op weg was naar het rookhol. Daar zat onze gevulde koek de medicijnen te controleren die de nachtwacht had uitgezet. En DAARBIJ verorberde hij zes gevulde koeken achter elkaar. ZES. Niet EEN, niet TWEE, niet DRIE, maar ZES. Want toen ik uitgerookt was, was het pakje leeg.
Toen ik in de week daarop ruzie met hem kreeg omdat hij de medicijnen niet op tijd uitdeelde, want hij zat uitgebreid koffie te drinken in de huiskamer, met uiteraard KOEK, riep ik dat ik mijn spullen ging pakken en dat hij naar een kliniek voor eetverslaving moest.
De volgende keer dat ik daar kwam, moest ik eerst vrede sluiten met hem. Anders kon er niet met mij gewerkt worden. Ach, alsof hij uberhaupt werkt. Hij geeft de planten water en waggelt wat door de gang en kijkt altijd heel moeilijk.
Toen de sneeuw eindelijk weer eens met bakken uit de lucht viel, gingen de Wodanboys aan de slag. Al zwetend en hijgend rolden ze twee enorme sneeuwballen. En sávonds was de sneeuwpop klaar, een Maartenlook alike, compleet met koeken en een bijna onzichtbaar mannelijk deel. De dienstdoende begeleidster kwam op uitnodiging boven kijken en kon deze grap wel waarderen. Want de Wodanboys hebben oog voor detail. Dat krijg je als je een journalist en een kunstenaar laat brainstormen.
Ja, dat was een leuke tijd en dan speelden we ook nog vier op een rij met de acupunctuurmagneetjes van Dr Romeo op de asbak. De knopjes die het verslavingspunt moesten magnetiseren, vielen steeds uit je oor. Dus we kregen op aanvraag steeds nieuwe oorknopjes. En dus steeds meer magneetjes. Want daarmee moest je de energiestromen stimuleren. Volgt u het nog. Prettig gestoord. Maar je moet toch wat in zo´n bunker.

Liefs,

Assepoester