Lieve lezers,
Van mij mogen de oranje t-shirts weer uit de kast, de driekleur uitgehangen, kilo´s beschuiten en muisjes en Oranjebitter worden gekocht. Want.... er is weer een kroonprinsje of kroonprinsesje onderweg! De RVD heeft net bekend gemaakt dat Maxima weer zwanger is en dat het babietje half april -als hij of zij- op tijd de sluizen openzet, ter wereld komt. Ik vind dat het nieuws van de dag. Wat is er mooier dan een dolgelukkig paar dat samen dolgelukkig zwanger is?
Nu wil ik mezelf niet als helderziende neerzetten maar een paar weken geleden zei ik het al: ´´Rene, let op mijn woorden. Maxima is weer zwanger.´´
Ik zie dat aan het gezicht en aan het uitdijende lichaam dat ineens roya(a)l verborgen werd onder ruimvallende jasjes van Valentino.
Maxima toont direct. Haar gezicht wordt ronder, haar wangen roder, ze draagt haar verplichtingen altijd met plezier maar de afgelopen tijd straalde ze nog intenser, blij met de toekomst en het geheim dat zij en Alex en Beatrix met zich mee droegen.
Maxima is de dunste niet en tijdens haar zwangerschap dijt ze gewoon ontzettend uit.
Nu is dan de kritische grens van drie maanden gepasseerd en dan is het moment gekomen om de uitslag van de zwangerschapstest wereldkundig te maken. Zoals vandaag dan ook geschiedde.
Kroonprinsen en kroonprinsessen willen een troonopvolger. Alex en Max hebben er al twee. Amalia, de eerste in lijn van troonopvolging na haar vader en daana Alexia.
Ik heb zo´n vermoeden dat Alex hoopt op een zoon, maar dat zou voor de troonopvolging van vader Alexander niets uitmaken tenzij er rare dingen gebeuren met de prinsesjes. Maar goed gepland, wat toch een pre is bij geboortes van koningskinderen, is het dit keer niet. Als alles volgens plan verloopt komt het koningskind half april ter wereld, twee weken voor Koninginnedag.
Het lijkt mij uitgesloten dat Alex en Maxima de koningin dan vergezellen op die vreselijke oranjefeesten waarin Oud-Hollandse spelletjes ook in deze moderne tijd nog steeds het hoogtepunt vormen van deze feestdag. (Alexander en Maxima doen alles via internet, dus ook chatten met hun vrienden op de messenger, zoals jij en ik)
En wat is Koningin Beatrix zonder Alex en Maxima aan haar zijde op dit soort ouderwetse hoedjesdagen? Ongetwijfeld zullen Prins Constantijn en Laurentien er alles aandoen om het feest op te vrolijken naast Beatrix.
Want zoals Prins Constantijn vorige week al in een groot kranteninterview (zeldzaam, want interviews geeft hij eigenlijk nooit) in De Telegraaf verkondigde: ´´Ik zal mijn broer helpen waar ik kan.´´ Veelzeggend in het licht van het nieuws van vandaag.
Waarschijnlijk was ook Constantijn op de hoogte van de nieuwe aankomende baby.
Dus zal ook Friso met die vreselijk, schriele, vlekkerige, niet meer te redden met een make-over Mabel, op Koninginnedag proberen iets van haar, dus ook zijn, negatieve imago goed te maken. Maar dat gaat echt niet lukken als ze weer zo´n omajurk van Beatrix leent, net zoals vorig jaar.
Enfin, een vriend van mij noemde het diep treurig dat babies op deze wijze in koninklijke kring gepland worden. Er staan de komende tijd nogal wat staatsbezoeken op de agenda die ondernomen worden door Beatrix, Alexander en Maxima, want de laatste twee prepareren zich op het koningsschap van Alexander.
Als ik de laatste nieuwsfeiten en feitjes van de laatste maanden juist interpreteer, doet Koningin Beatrix in 2008 afstand van de troon.
De kinderen van Alexander en Maxima zijn dan nog wel heel jong maar ze kunnen rekenen op een massale hofhouding en kindermeisjes en au-pairs in overvloed.
En aangezien Alexander en Maxima een veel informelere, opener koningsschap voor ogen staat, dan Beatrix haar troon beheert, zullen zij toch relatief veel tijd overhouden om te spelen en te praten met hun kinderen.
We zullen zien hoe het uitpakt, maar die twee zijn er klaar voor hoor. De meisjes en de baby zullen er niet onder lijden. Daar heb ik het volste vertrouwen in.
Mijn zegen hebben ze!
Assepoester
maandag, september 25, 2006
vrijdag, september 22, 2006
Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken
Lieve lezers,
Voordat ik overga tot gifspuien over onze opgedonderde minister van Justitie minister Donner even een trotse vermelding over de foto die dit creatieve hersenspinsel begeleidt. s´Morgen om 07.00 uur met het rugzakje van Reneetje naar De Witte Raaf gereden, althans het Duin en Bosgebied dat achter het chique restaurant ligt, waar Rene´s broer Paul lang chefkok is geweest totdat hij in de verhuisbusiness stapte, maar dat terzijde. Wij gaan nooit struinen over de begaanbare paden, wij wijken altijd van de geplaveide wegen af, zowel tijdens het wandelen als in het echte leven. Helaas de reeen staan niet op hun en dus ook onze plek, dus we besluiten door te lopen naar de Zeereep. Het stuk duin dat pal achter het Noordwijkse strand ligt. Tijd voor een peuk en uithijgen.
Na vijf minuten zien we gescharrel in de Zeereep. ´´Eindelijk, een ree,´´ zegt Rene enthousiast. Een net zo enthousiaste spotter als wij, heeft zich bij ons aangesloten, maar hij heeft zijn verrekijker bij zich, die wij vergeten zijn.
´´Hier kijk maar,´´ zegt de man tegen mij, ´´het is een kanjer van een vos.´´
En inderdaad een kolosssale vos loopt spiedend met zijn neus te snuffelen over de grond en gaat uitgebreid zitten piesen om zijn territorium af te bakenen.
Rood-oranje oplichtend in de opkomende herfstzon, aan zijn staart een witte punt.
Van pure opwinding begin ik te shaken, wat is er nou mooier dan zo´n vos?
Even over negenen, wanneer de gemiddelde ambtenaar eindelijk zijn koffie opheeft en een poging doet om te gaan beginnen met zijn werkdag, hebben wij er -zonder Nordic Walkinggadget- er al tien kilometer opzitten en glijdt de zelfgemaakte appelmoes als vanzelf naar binnen.
Als ik geld had, kocht ik een klein vrijstaand huisje ,met een enorme lap grond er omheen, voor een moestuin, kippen en een geit en magnolia´s en seringen in overvloed.
Maar as is verbrande turf.
Wat mij gelijk brengt op de Schipholcontainerbrand waar elf bolletjesslikkers door brand in het cellencomplex het leven lieten. Pieter van Vollenhoven, de eigengerijde man van prinses Margriet, de zuster van Beatrix, heeft met zijn commissie voor veiligheid (de volledige naam doet er niet toe), geen strobreed toegegeven aan de politieke druk om de consequenties van het rapport af te zwakken. Conclusie: De overheid heeft op alle fronten gefaald en dat... lieve lezers levert ons een groter cadeau op dan die paar euro die de meesten van ons er in 2007 bijkrijgen. Jawel: Minister Donner van Justitie (en Sybilla Dekker van VROM) stappen op. Ze trekken consequenties uit de consequenties. Eindelijk zijn we van die bebrilde rotkop verlost. Hoewel onze in de wilde natuur gespotte vos een prachtexemplaar is, is Donner een valse vos, die de hele regering Balkenende 2 en 3 ondanks vele blunders gewoon bleef zitten waar hij zat en zich gedroeg als een valse vos met hondsdolheid: Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken.
Blunder op blunder stapelde hij op alsware het de stapelkortingsweken bij de Hema.
TBS=ers op proefverlof: Ze ontsnapten massaal en verrichtten ook nog een moord en verkrachtingen. Een officier van Justitie die zijn computer met staatsgeheimen en kinderporno op straat zet en ipv ontslag een overplaatsing krijgt, een politie-agent die zijn USB-stick laat liggen in de auto. En dan die volledig foute uitspraken over de invoering van de Sharia. En kom niet aan met : Ja als tweederde van de bevolking het wil. Alles wat fout kan gaan bij justitie en politie ging fout en de verantwoordelijke minister keek met zijn rood aangelopen neus als kabouter Plop de camera´s in. Plopperdeplop.
Alles wat die Donner deed was vals, misplaatst en dom en met zo´n minister van Justitie werden wij opgescheept? Sterker nog: hij is voor even opgestapt. Op 22 november mogen we -en voor de mensen die denken dat het TOCH NIKS UITMAAKT- moeten we stemmen en wie staat er hoog op de verkiezingslijst van het CDA?
Precies, de demissionaire minister Donner. Wat een arrogantie.
Niet alleen op de stierlijk vervelende hangjongeren is de hufternota nodig. Nee Donner kan wat mij betreft ook naar het heropvoedingskamp.
Wat een rotstreek, wat een sluwe berekening, wat een valse vos.
Wat mij betreft: eeens opgedonderd, altijd opgedonderd.
De enige die bij deze streken wel vaart, recht op koers naar de top van de regering als minister-president, is Wouter Bos.
Dolgelukkig liep hij rond; langs en over de roltrappen die naar de Tweede Kamer leidden. Zijn kansen worden met dit soort zeperds alleen maar groter om ook daadwerkelijk minister-president van Nederland te worden en dat weet hij want ook die aardige Wouter heeft de vossenstreken allang onder de knie.
Nu afgeven op Donner, straks een cola-editie van PvdA- CDA als kabinet.
Jammer voor de soldaten in Uruzgan, die hun uiterste best doen en dan hun missie moeten vervolgen zonder minister Kamp, die wel goed functioneert in dit kabinet.
Ik weet nog niet wat ik ga stemmen, maar GroenSlinks, D66 en CDA zullen het in ieder geval NIET worden.
Dan tip ik hierbij 21minuten.nl, waar jullie zelf allerlei vragen kunnen beantwoorden die verder reiken dan of je blij bent met je uiterlijk.
Ook de stemwijzer biedt uitkomst voor twijfelaars.
Twijfelen mag, maar stel jezelf op de hoogte en laat je stem niet verloren gaan.
We zijn gezegend met een democratie. Wie niet stemt heeft in mijn ogen geen recht op klagen.
Een fijne dag toegewenst,
Assepoester
dinsdag, september 19, 2006
Een diner voor twee zonder hoedjes
Lieve lezers,
Wat een prachtige dag is Prinsjesdag toch altijd. Een dag zo bol van mooie tradities dat ik er al weken van te voren naar toe leef. Absoluut taboe is een afspraak op die dag. Ik heb maar een afspraak (of eigenlijk drie) en die is met Alexander, Maxima en Gerrit.
Het feest begint al als de galaglasberliner aan komt rijden en daarna ... DE Gouden Koets en het Wilhelmus, geblazen door de Koninklijke Marinierskapel. De rillingen lopen over mijn rug.
Het was vandaag extra genieten: Sharon Dijksma NIET in beeld. Pech he Sharon, heb je een hoed van honderden euro's laten maken, kom je niet EEN keer in beeld. Wat een zaligheid.
Maxima bewees vandaag weer eens wat een enorme kanjer zij is. Draagt iedereen een hoed, Maxima slaat dat hoedje dit jaar gewoon over en heeft haar haar in een Grace Kellyknot. Geweldig. Ook Alex straalde ouderwetse klasse uit in zijn prachtige officiersoutfit. Nee, onze kroonprins en kroonprinses hebben charme en grandeur.
En dan de troonrede: Beatrix versprak zich maar een keer. Wat een professionaliteit, wat een klasse. Alleen haar outfit was weer niet om naar huis te schrijven: een tuttige omajurk met een soort van Chinese rieten mand op haar kapsel.
En zoals te verwachten was: bij ieder woord dat riekte naar democratie zoemden de camera's in op een zuur kijkende minister Donner. Hij was de enige die zichtbaar baalde van deze Prinsjesdag wat natuurlijk alles te maken heeft met zijn vreselijke domme uitspraken over het invoeren van de sharia. Een minister van justitie die handen wil afhakken van iemand die gestolen heeft, is een minister op een verkeerde post, in een verkeerd land. En nu wordt hij uitgekotst door de meerderheid van de bevolking die de gemiddelde moslim het liefst eigenhandig naar Schiphol wil brengen voor een enkeltje Rifgebergte in Marokko. Wel vijf keer per dag bidden naar Mekka op je knieeen hoor!!!!
Verder was het weer lachen, gieren, brullen om al die lelijke hoeden. Wie heeft het ooit bedacht dat kamerleden een hoed moeten dragen, tenminste de dames dan?
Hoeden zijn uit de tijd. Weg met de hoed en snel.
Nee, dan de heren. Die zitten toch ook niet met een alpinopet op in de Ridderzaal?
Ik zie Geert al een Alpinopet op hebben. Eeuwig zonde zo'n pet op dat mooie geblondeerde haar. Of Alexander Pechtold met alpinopet. Volstrekt uitgesloten. Er is niks moois aan een man met pet. We konden weer van deze mooie Alexander genieten. Hij mocht Lousewies met wie al die heisa van het gevallen kabinet Balkenende 2 is begonnen, vervangen dus kwam zijn aantrekkelijke gezicht weer uitgebreid in beeld.
Heerlijk weer een cadeautje. Beter gezegd ook voor mij een cadeautje want als alleenstaande bijstandstrekker ben ik een van de weinigen die er ook dit jaar niets extra's bijkrijgt van minister Zalm.
Neemt niet weg dat hij mijn absolute favoriet is op het Binnenhof.
Wouter Bos: aardige man. Jan Marijnissen (voor de camera en niet achter de schermen): aardige man. Maar Gerrit daarentegen is fantastisch. Gerrit is altijd vrolijk en zoals hij handenschuddend met zijn koffertje met daarin de miljoenennota langs het publiek ging om handen te schudden. Hulde. Met Gerrit kun je lachen, bulderen zelfs. Helaas gaat hij naar verwachting over twee maanden (dus nadat we gestemd hebben) iets anders doen maar we bidden dat hij blijft.
Met Gerrit wil ik weleens een diner voor twee hebben. Dan zetten we samen de tent op stelten en dan probeer ik erachter te komen wat hij vindt van een heleboel collega's.
Goed, wensen bestaan, wonderen niet. Dus dat etentje zal er nooit komen.
Nog een woordje over de feestbegroting zoals men deze dit jaar noemde:
inderdaad cadeaus voor iedereen. Maar dat lijkt meer dan dat het is. De AOW-ers krijgen 48 euro PER JAAR erbij en de kinderbijslag gaat (per kind dat wel) met 42 euro per jaar omhoog.
Dus waar hebben we het over. Dat is een halve kar boodschappen: zeg maar eten voor een gemiddeld gezin voor drie dagen. Gut gut. Wat een cadeau.
En ik krijg niks.
Maar ik ben dan ook wel landrovertje aan het spelen. Ik moet toch ergens van eten.
Knollen trekken en appelen, bramen en duindoorn plukken. Lekker genieten in de vrije natuur.
Tja had ik maar niet voor 180 euro moeten bellen met Frutsje Friemeltje.
Ik beloof dan ook plechtig dat ik nooit meer probeer tiende beller te worden. Dan kan ik over twee maanden zalm eten.
Assepoester
donderdag, september 14, 2006
De troonrede
Landgenoten,
Het is een bijzonder merkwaardig jaar geweest. Zoewel politiek als maatschappelijk.
De kleinste partij van de regering laat kabinet Balkenende drie vallen en staat nu in de peilingen op 1 zetel. Dat betekent dus dat ik buiten het uitzoeken van mijn garderobe voor deze dag de afgelopen weken allemaal politici heb moeten ontvangen die allemaal behoefte hadden aan een borrel vanwege de politieke kater en wie mag het allemaal incasseren. MOI, koningin der Nederlanden. Ik ben dol op Willem-Alexander, dat weet iedereen; hij is mijn grote steun en toeverlaat sinds mijn geliefde echtgenoot naar de hemel is vertrokken. En ook Maxima draag ik op handen maar ik ben zo moe van al dat gekrakeel in Politiek Den Haag dat ik ditmaal JP heb gesommeerd om het schrijven van de troonrede zelf te mogen doen.
Ik gun Alex en Max net zo´n fijn familieleven zoals ik zelf heb mogen beleven, maar lang houd ik dit gedoe niet meer vol. Dus ik heb met Alex en Maxima afgesproken dat ik bij hen kom inwonen op Eikenhorst en fulltime oma van de twee kroonprinsesjes Alexia en Amalia word. Zodat Alex de onderhandelingen met die andere Alexander van D66 tot D2006 kan overnemen. De ex-minister van bestuurlijke vernieuwing en Koninkrijks Zaken zuigt alle energie die ik nog overheb weg uit mij zodat ik mij niet meer de bewaker van de monarchie voel maar een afgebluste kalkoen op de kerstdis. Eigenlijk ben ik heel boos op al die eenmansfracties die zoveel tijd en energie van mij vragen omdat ze zelf de sociale vaadigheden missen om cohesie in de eigen partij te bewaren. Als Pim Fortuyn nog had geleefd was dit nooit gebeurd.
Al dat gedoe, ik kan er niet meer tegen.
Ik draag mijn kroon over op WA en ga met Alexia naar Bambi kijken. Wat mij dan gelijk weer doet denken aan mijn dierbare vader die het liefste jaagde in de vrije natuur. Maar noch mijn vader, noch moeder, noch echtgenoot zijn er niet meer om mij wijze raad te geven en ik mis de energie om weer tegengas te geven.
De monarchie is de afgelopen weken hevig op de proef gesteld door de uitspraken van minister Donner die hier de Sharia in wil voeren. U wilt toch zeker een koningin met een kroon in plaats van een hoofddoek? Maar aan U wordt niets gevraagd!
Ja straks mag u stemmen en dan hoop ik dat u rekening houdt met onze op christelijke leest geschoeide waarden en normen. Ik kan alleen maar bidden tot onze lieve Heer dat U, de Nederlandse bevolking, oog hebt voor detail en zich niet laat meevoeren met de waan van alledag. Alex kan dat veel beter oplossen dan ik, want hij is jong en energiek en ik ben op. Ik wist zelfs niet meer welke hoed ik had laten maken voor deze bijzonder treurige dag. Dus nu kom ik weer in alle bladen die mijn hoed bekritiseren en daarbij vermelden dat mijn robe er niet bij paste.
Nee, ik lever hierbij mijn nertsmantel en kroon in en ga straks domino spelen, scrabbelen, een puzzel maken van duizend stukjes als de meisjes slapen en aan het einde van de dag drink ik een Oranjebitter met mijn zoon en schoondochter.
Het moment waarop ik heb besloten om af te treden kent twee beslismomenten. De eerste was toen ik Alex en Max dolgelukkig de heuvels van Mongolie zag bestormen op raspaarden. Toen dacht ik, wanneer heb ik voor het laatst zo onbevangen gereden op mijn eigen paard Geert. Sorry, meneer Wilders maar mijn paard heette al zo voordat U in beeld kwam. De enige overeenkomst is dat mijn Geertje en U hetzelfde blonde haar hebben. Mijn paard is een echte Arabier. Ja, ik weet het; het klinkt dubbelzinnig, maar ik had Geertje, mijn Arabier al voor nine-eleven. Gekregen van mijn vader nog voordat iemand ooit van Al quaida had gehoord. Het tweede beslismoment kwam de afgelopen week toen die vreselijke CDA-minister met zijn onzalige plan kwam om de Sharia in te voeren. ´´Het moet toch niet gekker worden,´´ zei ik tegen Alex en Max.
´´Nooit tijdens ons leven,´´ zei Alex beslist. En toen wist ik het: Mijn dierbare zoon is klaar voor de troon. ´´Ben je er echt helemaal klaar voor?´´ vroeg ik hem.
Alex zei:´´ Mam, ik offer alles op voor het vaderland.´´
En dus hebben we met zijn drieeen eerst gehuild en toen gebrainstormd over hoe wij dit aan U gingen meedelen.
´´Tijdens de troonrede mam, dan bindt Pechtold in, schrikt Donner Kebab zich zo rot dat hij naarstig op zoek gaat naar een andere baan. Want onder mijn bewind krijgt hij geen hand meer op elkaar. Maxima en ik gaan de monarchie zo verschrikkelijk veel nieuw leven in blazen, dat zelfs Wouter Bos mij met U aan gaat spreken.´´
Toen wist ik het: mijn keuze is definitief. Ik draag het stokje over aan Alexander en Maxima, waarvan ik weet dat U haar op handen draagt.´´
Landgenoten, ik dank u voor uw steun in al die jaren en ik wens u een gezegende toekomst.
God zij met U. Amen. ´´
Het is een bijzonder merkwaardig jaar geweest. Zoewel politiek als maatschappelijk.
De kleinste partij van de regering laat kabinet Balkenende drie vallen en staat nu in de peilingen op 1 zetel. Dat betekent dus dat ik buiten het uitzoeken van mijn garderobe voor deze dag de afgelopen weken allemaal politici heb moeten ontvangen die allemaal behoefte hadden aan een borrel vanwege de politieke kater en wie mag het allemaal incasseren. MOI, koningin der Nederlanden. Ik ben dol op Willem-Alexander, dat weet iedereen; hij is mijn grote steun en toeverlaat sinds mijn geliefde echtgenoot naar de hemel is vertrokken. En ook Maxima draag ik op handen maar ik ben zo moe van al dat gekrakeel in Politiek Den Haag dat ik ditmaal JP heb gesommeerd om het schrijven van de troonrede zelf te mogen doen.
Ik gun Alex en Max net zo´n fijn familieleven zoals ik zelf heb mogen beleven, maar lang houd ik dit gedoe niet meer vol. Dus ik heb met Alex en Maxima afgesproken dat ik bij hen kom inwonen op Eikenhorst en fulltime oma van de twee kroonprinsesjes Alexia en Amalia word. Zodat Alex de onderhandelingen met die andere Alexander van D66 tot D2006 kan overnemen. De ex-minister van bestuurlijke vernieuwing en Koninkrijks Zaken zuigt alle energie die ik nog overheb weg uit mij zodat ik mij niet meer de bewaker van de monarchie voel maar een afgebluste kalkoen op de kerstdis. Eigenlijk ben ik heel boos op al die eenmansfracties die zoveel tijd en energie van mij vragen omdat ze zelf de sociale vaadigheden missen om cohesie in de eigen partij te bewaren. Als Pim Fortuyn nog had geleefd was dit nooit gebeurd.
Al dat gedoe, ik kan er niet meer tegen.
Ik draag mijn kroon over op WA en ga met Alexia naar Bambi kijken. Wat mij dan gelijk weer doet denken aan mijn dierbare vader die het liefste jaagde in de vrije natuur. Maar noch mijn vader, noch moeder, noch echtgenoot zijn er niet meer om mij wijze raad te geven en ik mis de energie om weer tegengas te geven.
De monarchie is de afgelopen weken hevig op de proef gesteld door de uitspraken van minister Donner die hier de Sharia in wil voeren. U wilt toch zeker een koningin met een kroon in plaats van een hoofddoek? Maar aan U wordt niets gevraagd!
Ja straks mag u stemmen en dan hoop ik dat u rekening houdt met onze op christelijke leest geschoeide waarden en normen. Ik kan alleen maar bidden tot onze lieve Heer dat U, de Nederlandse bevolking, oog hebt voor detail en zich niet laat meevoeren met de waan van alledag. Alex kan dat veel beter oplossen dan ik, want hij is jong en energiek en ik ben op. Ik wist zelfs niet meer welke hoed ik had laten maken voor deze bijzonder treurige dag. Dus nu kom ik weer in alle bladen die mijn hoed bekritiseren en daarbij vermelden dat mijn robe er niet bij paste.
Nee, ik lever hierbij mijn nertsmantel en kroon in en ga straks domino spelen, scrabbelen, een puzzel maken van duizend stukjes als de meisjes slapen en aan het einde van de dag drink ik een Oranjebitter met mijn zoon en schoondochter.
Het moment waarop ik heb besloten om af te treden kent twee beslismomenten. De eerste was toen ik Alex en Max dolgelukkig de heuvels van Mongolie zag bestormen op raspaarden. Toen dacht ik, wanneer heb ik voor het laatst zo onbevangen gereden op mijn eigen paard Geert. Sorry, meneer Wilders maar mijn paard heette al zo voordat U in beeld kwam. De enige overeenkomst is dat mijn Geertje en U hetzelfde blonde haar hebben. Mijn paard is een echte Arabier. Ja, ik weet het; het klinkt dubbelzinnig, maar ik had Geertje, mijn Arabier al voor nine-eleven. Gekregen van mijn vader nog voordat iemand ooit van Al quaida had gehoord. Het tweede beslismoment kwam de afgelopen week toen die vreselijke CDA-minister met zijn onzalige plan kwam om de Sharia in te voeren. ´´Het moet toch niet gekker worden,´´ zei ik tegen Alex en Max.
´´Nooit tijdens ons leven,´´ zei Alex beslist. En toen wist ik het: Mijn dierbare zoon is klaar voor de troon. ´´Ben je er echt helemaal klaar voor?´´ vroeg ik hem.
Alex zei:´´ Mam, ik offer alles op voor het vaderland.´´
En dus hebben we met zijn drieeen eerst gehuild en toen gebrainstormd over hoe wij dit aan U gingen meedelen.
´´Tijdens de troonrede mam, dan bindt Pechtold in, schrikt Donner Kebab zich zo rot dat hij naarstig op zoek gaat naar een andere baan. Want onder mijn bewind krijgt hij geen hand meer op elkaar. Maxima en ik gaan de monarchie zo verschrikkelijk veel nieuw leven in blazen, dat zelfs Wouter Bos mij met U aan gaat spreken.´´
Toen wist ik het: mijn keuze is definitief. Ik draag het stokje over aan Alexander en Maxima, waarvan ik weet dat U haar op handen draagt.´´
Landgenoten, ik dank u voor uw steun in al die jaren en ik wens u een gezegende toekomst.
God zij met U. Amen. ´´
woensdag, september 13, 2006
De boodschappentas
De boodschappentas
Allereerst bedank ik jullie voor het commentaar.
Echter iedereen die mij kent weet dat ik mij door niemand laat vertellen wat ik MOET doen. Ik moet namelijk helemaal niets, behalve proberen een goed en eerlijk mens te zijn. Dit naar aanleiding van het negatieve commentaar op deze site.
Verder gaan we vandaag een spelletje doen. Het kost jullie maar vijf minuten en dan weten jullie precies wat ik bedoel met de boodschappentas. Loop eens door je huis en tel hoeveel plastic boodschappentassen je tegenkomt. Wedden dat het er meer zijn dan het aantal huisvuilzakken die je in huis hebt!
Kortom, ik lag vanmorgen tijdens het boodschappen doen weer eens in een deuk toen we weer zonder tas de Spa Rood kochten. Dan maar WEER een tasje van 10 eurocent terwijl we thuis struikelen over de hoeveelheid tasjes van Lidl, Digros, Aldi, C1000 en Appie. Het is een signaal dat we niet erg milieubewust bezig zijn.
Milieu als item is trouwens toch uit. De sharia is in.
Minister Donner vindt het juist als de sharia hier wordt ingevoerd wanneer tweederde van de bevolking dat wil. Dus als ik Donner Kebab goed begrijp vindt hij het prima dat de allochtonen zich flink vermeerderen met minimaal elf kinderen per gezin. Dan zijn we inderdaad over een x-aantal jaren een moslimstaat. De sharia invoeren! Wat een belediging voor onze nationalteit, onze monarchie, onze democratie.
Hoe haalt die Donner Kebab het in zijn bebrilde kop.
Wegwezen met die man. Weg ermee. Opzouten.
Ik ben benieuwd wat Koningin Beatrix en onze kroonprins hiervan vinden en of Beatrix er iets van mag zeggen tijdens de troonrede aanstaande dinsdag.
Is er misschien een partij die de Chinese bevolkingspolitiek op allochtonen wil invoeren: Maximaal een kind per Islamitisch gezin en anders intrekken van de kinderbijslag. Ik denk even aan de man met dathaar.
Ook zo'n godspe: Geert moet zijn eigen beveiliging tijdens verkiezingsbijeenkomsten in het land zelf betalen van dit kabinet. Dus bedreigingen aan zijn adres vanuit de Moslimhoek worden door JP en Donner ook nog eens beloond. Gedverdemme! Wat een gejanpeter ofwel wat een gekloot.
Velen zijn het weer niet met mij eens want de Telegraaf kopte vanmorgen dat de meerderheid van de kiezers toch liever JP heeft als Premier dan Wouter Bos.
Nou ik moet ze beiden niet.
Van mij mag Rita Verdonk de eerste vrouwelijke premier van Nederland worden: direct en een uitstraling waarbij Miss Holland verbleekt.
En dan tip ik hierbij ook nog even de remix van Die Sonne van Rammstein die deze maand is getransformeerd tot Hitler. Waarmee Rammstein voor eens en altijd een einde wil maken aan het feit dat ze altijd in de Nazihoek worden gezet. Het lied Hitler, te downloaden op Limewire, is namelijk een grote verontschuldiging en schaamte voor Hitlers wens van Een Groot Germaans Rijk.
Nu dat waren dan weer mijn beschouwingen van deze dag.
I wish you all good night and sweet dreams
Assepoester
Allereerst bedank ik jullie voor het commentaar.
Echter iedereen die mij kent weet dat ik mij door niemand laat vertellen wat ik MOET doen. Ik moet namelijk helemaal niets, behalve proberen een goed en eerlijk mens te zijn. Dit naar aanleiding van het negatieve commentaar op deze site.
Verder gaan we vandaag een spelletje doen. Het kost jullie maar vijf minuten en dan weten jullie precies wat ik bedoel met de boodschappentas. Loop eens door je huis en tel hoeveel plastic boodschappentassen je tegenkomt. Wedden dat het er meer zijn dan het aantal huisvuilzakken die je in huis hebt!
Kortom, ik lag vanmorgen tijdens het boodschappen doen weer eens in een deuk toen we weer zonder tas de Spa Rood kochten. Dan maar WEER een tasje van 10 eurocent terwijl we thuis struikelen over de hoeveelheid tasjes van Lidl, Digros, Aldi, C1000 en Appie. Het is een signaal dat we niet erg milieubewust bezig zijn.
Milieu als item is trouwens toch uit. De sharia is in.
Minister Donner vindt het juist als de sharia hier wordt ingevoerd wanneer tweederde van de bevolking dat wil. Dus als ik Donner Kebab goed begrijp vindt hij het prima dat de allochtonen zich flink vermeerderen met minimaal elf kinderen per gezin. Dan zijn we inderdaad over een x-aantal jaren een moslimstaat. De sharia invoeren! Wat een belediging voor onze nationalteit, onze monarchie, onze democratie.
Hoe haalt die Donner Kebab het in zijn bebrilde kop.
Wegwezen met die man. Weg ermee. Opzouten.
Ik ben benieuwd wat Koningin Beatrix en onze kroonprins hiervan vinden en of Beatrix er iets van mag zeggen tijdens de troonrede aanstaande dinsdag.
Is er misschien een partij die de Chinese bevolkingspolitiek op allochtonen wil invoeren: Maximaal een kind per Islamitisch gezin en anders intrekken van de kinderbijslag. Ik denk even aan de man met dathaar.
Ook zo'n godspe: Geert moet zijn eigen beveiliging tijdens verkiezingsbijeenkomsten in het land zelf betalen van dit kabinet. Dus bedreigingen aan zijn adres vanuit de Moslimhoek worden door JP en Donner ook nog eens beloond. Gedverdemme! Wat een gejanpeter ofwel wat een gekloot.
Velen zijn het weer niet met mij eens want de Telegraaf kopte vanmorgen dat de meerderheid van de kiezers toch liever JP heeft als Premier dan Wouter Bos.
Nou ik moet ze beiden niet.
Van mij mag Rita Verdonk de eerste vrouwelijke premier van Nederland worden: direct en een uitstraling waarbij Miss Holland verbleekt.
En dan tip ik hierbij ook nog even de remix van Die Sonne van Rammstein die deze maand is getransformeerd tot Hitler. Waarmee Rammstein voor eens en altijd een einde wil maken aan het feit dat ze altijd in de Nazihoek worden gezet. Het lied Hitler, te downloaden op Limewire, is namelijk een grote verontschuldiging en schaamte voor Hitlers wens van Een Groot Germaans Rijk.
Nu dat waren dan weer mijn beschouwingen van deze dag.
I wish you all good night and sweet dreams
Assepoester
dinsdag, september 12, 2006
''Doe mij OOK maar een emmer''
Lieve lezers,
Het is net alsof ik in een aflevering van Debiteuren/crediteuren van Jiskefet zit.
Ik lag te woelen en te walen in bed want de puinhoop in mijn huis zoals die was achter gebleven toen ik naar de detox moest, was een nog grotere puinhoop dan voor vertrek.
Kimi en Schumi, mijn twee kleine poesjes, hebben uit eenzaamheid en baldadigheid alles omver getrokken wat rechtop stond. Er moest worden opgeruimd en gesopt.
Toen ik zondagochtend mijn voordeur opende, struikelde ik eerst over de stront en pies van die mormels want uit protest gingen ze gewoon niet op de kattenbak.
Mijn o zo dierbare schaakstukken van al mijn schaakspellen (ik ben een fanatiek schaker en verzamel schaakborden) lagen her en der, onder stoelen en banken en sommigen waren gebroken.
Alleen de grote vissenkom die ik heb gevuld met rotsplantjes en varens en het aquarium met mijn drie Shubunkin (Japanse goudvissen)(o wat toepasselijk) stonden nog overeind. Een hint van Kimi en schumi dat de Vissenkom in mijn huis altijd voor mij klaar staat? De rest van de planten was omgegooid of uitgegraven.
Hysterisch huilend zat ik op de bank met een kop cappuchino (de wijn was uiteraard weggehaald door de housekeeper) en ik zag geen begin van het einde van de rotzooi.
Waar te beginnen met puinruimen?
Een voordeel van weer thuiszijn was er dan weer wel. Ik kon weer beschikken over mijn vaste telefoon ipv een mobiel zonder beltegoed.
Ik heb dus Reneetje gebeld met wie het gelukkig weer aan is. En die kwam onmiddellijk uit Noordwijk racen om samen puin te ruimen.
Na drie kwartier jankend in zijn armen te hebben gelegen, zijn we samen gaan soppen.
En opeens hoor ik uit de douche kotsgeluiden komen. Ook daar waren de katten op bezoek geweest, zal ik maar zeggen. "Doe mij ook maar een emmer," hoorde ik Reneetje zeggen. En blurp
de Senseo lag ook in de douche. Enfin na het kotsen de douchespuit erop met flink veel sop en schrobben maar. Er was dan eigenlijk een emmer voor nodig maar de poepklus was geklaard.
En daarna met rode ogen van het gekots hebben we beiden brak naar de grandprix van Monza gekeken. Uiteraard wederom gewonnen door Der Schumi die na de race zijn afscheid aankondigde. Jesu., wederom janken. Wat heb ik toch met die Duitser?
sÁvonds thuis in het prachtige romantische Noordwijk printte Reneetje een aantal foto's van Schumi uit die vandaag voorzien zijn van een fotolijst en dus prominent naast Till Lindeman van Rammstein hangen. Een kijkje op de Ferrarisite leerde ons nl dat de officiele poster 90 euro kost en dat is natuurlijk Wahnsinn. Dan maar creatief met internet en fotopapier en je creeert je eigen posters.
Gelukkig had ik al de officiele Ferrari-auto van Schumi op schaalmodel prominent op de tv staan, alsook de officiele Ferraritrui en poloshirts.
Gekocht in tijden dat Schumi pas bij Ferrari reed en de fangadgets nog betaalbaar waren.
Goed nieuws is dat Michaels grootste concurrent Kimi Raikonen, nu rijdend voor de McLarenMercedesstal, volgend jaar de plaats van Schumi overneemt want hij heeft voor drie jaar bij Ferrari getekend vanaf volgend seizoen.
Heerlijk, dan is de twist tussen Moi en Reneetje die fan is van Raikonen en Mercedes ook voorbij en kunnen we gewoon gezamenlijk juichen als Ferrari wederom volgend jaar de titel gaat binnenhalen. Met in de hoofdrol Kimi.
Verder hebben we vandaag stad en land afgelopen op zoek naar de eigen CD van Rammsteins meestergitarist die naast Rammstein een eigen band heeft geformeerd onder de naam Pilgrim Management. Op zoek dus naar de CD Emigrate. Helaas nog niet te koop maar een voorproefje is te vinden op de Rammsteinsite en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat deze CD verdacht veel op Metallica's Master of Puppets lijkt. Dan komt er deze maand ook nog een nieuwe RammsteinDVD uit, dus Gouden Tijden breken op dat vlak aan.
Dan nog een geval van typisch pech. Gisteravond stonden we oog in oog met twee prachtige reeen en stond de camera niet op scherp. Vandaag stond die van Rene op scherp (mijn accu was natuurlijk weer eens leeg) maar geen ree te bekennen bij de Witte Raaf.
Ach morgen is er weer een avond en hebben we vast wel weer geluk want er zijn weinig dingen mooier dan herten in het wild. Beter een hert in het wild dan een biefstuk op mijn bord, zal ik maar zeggen.
De emmer is trouwens een multifunctioneel gebruiksvoorwerp want van de week nemen we de emmer mee (ja hij is ontsmet) om de bramen, bosbessen en duindoorn in te verzamelen want we gaan weer lekker kokkerellen met fruit uit de natuur.
Dan nog een mededeling over het gebruik van mijn weblog.
Deze weblog is van mij. Ik bepaal wat er op komt of iemand nu een goed of slecht woord over heeft voor mijn stukjes. Als de bijdragen alleen maar positief zouden zijn, is dat een ontkenning van de waarheid en kan ik mijn weblog net zo goed aan de wilgen hangen.
Een weblog is een soort dagboek en daarin spiegel je het leven in het algemeen ook niet mooier voor dan het is. Dus wat voor nieuws ik ook te melden heb, goed of slecht: ik bepaal wat ik schrijf en dan leest diegene die de waarheid niet kan verdragen mijn stukjes toch niet.
Dit naar aanleiding van enige kritiek.
Nu DAAR lig ik niet wakker van.
Wish you all sweet dreams!
Assepoester
Het is net alsof ik in een aflevering van Debiteuren/crediteuren van Jiskefet zit.
Ik lag te woelen en te walen in bed want de puinhoop in mijn huis zoals die was achter gebleven toen ik naar de detox moest, was een nog grotere puinhoop dan voor vertrek.
Kimi en Schumi, mijn twee kleine poesjes, hebben uit eenzaamheid en baldadigheid alles omver getrokken wat rechtop stond. Er moest worden opgeruimd en gesopt.
Toen ik zondagochtend mijn voordeur opende, struikelde ik eerst over de stront en pies van die mormels want uit protest gingen ze gewoon niet op de kattenbak.
Mijn o zo dierbare schaakstukken van al mijn schaakspellen (ik ben een fanatiek schaker en verzamel schaakborden) lagen her en der, onder stoelen en banken en sommigen waren gebroken.
Alleen de grote vissenkom die ik heb gevuld met rotsplantjes en varens en het aquarium met mijn drie Shubunkin (Japanse goudvissen)(o wat toepasselijk) stonden nog overeind. Een hint van Kimi en schumi dat de Vissenkom in mijn huis altijd voor mij klaar staat? De rest van de planten was omgegooid of uitgegraven.
Hysterisch huilend zat ik op de bank met een kop cappuchino (de wijn was uiteraard weggehaald door de housekeeper) en ik zag geen begin van het einde van de rotzooi.
Waar te beginnen met puinruimen?
Een voordeel van weer thuiszijn was er dan weer wel. Ik kon weer beschikken over mijn vaste telefoon ipv een mobiel zonder beltegoed.
Ik heb dus Reneetje gebeld met wie het gelukkig weer aan is. En die kwam onmiddellijk uit Noordwijk racen om samen puin te ruimen.
Na drie kwartier jankend in zijn armen te hebben gelegen, zijn we samen gaan soppen.
En opeens hoor ik uit de douche kotsgeluiden komen. Ook daar waren de katten op bezoek geweest, zal ik maar zeggen. "Doe mij ook maar een emmer," hoorde ik Reneetje zeggen. En blurp
de Senseo lag ook in de douche. Enfin na het kotsen de douchespuit erop met flink veel sop en schrobben maar. Er was dan eigenlijk een emmer voor nodig maar de poepklus was geklaard.
En daarna met rode ogen van het gekots hebben we beiden brak naar de grandprix van Monza gekeken. Uiteraard wederom gewonnen door Der Schumi die na de race zijn afscheid aankondigde. Jesu., wederom janken. Wat heb ik toch met die Duitser?
sÁvonds thuis in het prachtige romantische Noordwijk printte Reneetje een aantal foto's van Schumi uit die vandaag voorzien zijn van een fotolijst en dus prominent naast Till Lindeman van Rammstein hangen. Een kijkje op de Ferrarisite leerde ons nl dat de officiele poster 90 euro kost en dat is natuurlijk Wahnsinn. Dan maar creatief met internet en fotopapier en je creeert je eigen posters.
Gelukkig had ik al de officiele Ferrari-auto van Schumi op schaalmodel prominent op de tv staan, alsook de officiele Ferraritrui en poloshirts.
Gekocht in tijden dat Schumi pas bij Ferrari reed en de fangadgets nog betaalbaar waren.
Goed nieuws is dat Michaels grootste concurrent Kimi Raikonen, nu rijdend voor de McLarenMercedesstal, volgend jaar de plaats van Schumi overneemt want hij heeft voor drie jaar bij Ferrari getekend vanaf volgend seizoen.
Heerlijk, dan is de twist tussen Moi en Reneetje die fan is van Raikonen en Mercedes ook voorbij en kunnen we gewoon gezamenlijk juichen als Ferrari wederom volgend jaar de titel gaat binnenhalen. Met in de hoofdrol Kimi.
Verder hebben we vandaag stad en land afgelopen op zoek naar de eigen CD van Rammsteins meestergitarist die naast Rammstein een eigen band heeft geformeerd onder de naam Pilgrim Management. Op zoek dus naar de CD Emigrate. Helaas nog niet te koop maar een voorproefje is te vinden op de Rammsteinsite en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat deze CD verdacht veel op Metallica's Master of Puppets lijkt. Dan komt er deze maand ook nog een nieuwe RammsteinDVD uit, dus Gouden Tijden breken op dat vlak aan.
Dan nog een geval van typisch pech. Gisteravond stonden we oog in oog met twee prachtige reeen en stond de camera niet op scherp. Vandaag stond die van Rene op scherp (mijn accu was natuurlijk weer eens leeg) maar geen ree te bekennen bij de Witte Raaf.
Ach morgen is er weer een avond en hebben we vast wel weer geluk want er zijn weinig dingen mooier dan herten in het wild. Beter een hert in het wild dan een biefstuk op mijn bord, zal ik maar zeggen.
De emmer is trouwens een multifunctioneel gebruiksvoorwerp want van de week nemen we de emmer mee (ja hij is ontsmet) om de bramen, bosbessen en duindoorn in te verzamelen want we gaan weer lekker kokkerellen met fruit uit de natuur.
Dan nog een mededeling over het gebruik van mijn weblog.
Deze weblog is van mij. Ik bepaal wat er op komt of iemand nu een goed of slecht woord over heeft voor mijn stukjes. Als de bijdragen alleen maar positief zouden zijn, is dat een ontkenning van de waarheid en kan ik mijn weblog net zo goed aan de wilgen hangen.
Een weblog is een soort dagboek en daarin spiegel je het leven in het algemeen ook niet mooier voor dan het is. Dus wat voor nieuws ik ook te melden heb, goed of slecht: ik bepaal wat ik schrijf en dan leest diegene die de waarheid niet kan verdragen mijn stukjes toch niet.
Dit naar aanleiding van enige kritiek.
Nu DAAR lig ik niet wakker van.
Wish you all sweet dreams!
Assepoester
zondag, september 10, 2006
Doe mij maar een emmer
Lieve lezers,
Soapie a la casa del Barbieros Astrida is weer thuis uit de kliniek.
Ik ben gevlucht voor Holle Bolle Gijs die zijn gevulde koeken belangrijker vindt dan het uitdelen van medicijnen aan zijn patienten. Ik kreeg de door de dokter voorgeschreven medicijnen niet op tijd ook al had ik ze nodig en heb ik er zelfs eerst vriendelijk om gevraagd. Ik heb voor het eerst van mijn leven een insult gehad en de medicijnen op tijd innemen luistert dus heel nauw.
Maar dat geldt niet voor Holle Bolle Gijs die een vreselijke hekel aan mij heeft omdat ik gewoon zeg wat ik denk en dat vindt hij niet leuk.
Hij was de boel dus aan het traineren, aan het sarren en ging op de medicijnentijd uitgebreid koffiedrinken in onze huiskamer en zei dat ik maar een half uurtje geduld moest hebben. Dus sprong ik werkelijk uit mijn vel en heb hem flink de waarheid gezegd nl dat hij een ontzettend volgevreten varken is die niet eens onthoudt wat hij opschrijft tijdens de ''therapeutische besprekingen'' en rustig de volgende dag om dezelfde veelal overbodige informatie vraagt. Hij stelt altijd onbelangrijke vragen en is zo traag als een opgedroogde drol die je kont niet uit wil of netter uitgedrukt als dikke stront door een trechter.
Enfin, ik heb dus mijn spullen gepakt, bed afgehaald zodat de kamer weer vrij is voor een nieuwe patient en de taxi naar huis genomen. Want gelukkig had ik geld kunnen pinnen omdat we de dag ervoor gezellig met de stichting boodschappen waren doen in het dichtst bijzijnde winkelcentrumpje.
Daar was het wel lachen, gieren, brullen. Want tegenover de Appie zit de Drankenboer.
Ik zei dus tegen de begeleiding: ''Doe mij maar een emmer.''
''Een emmer?'' ''Ja een emmer vruchtenwijn,'' zei ik.
Mijn groepsgenoten lagen dubbel. Dus de hele dag viel het woord emmer.
Zeker toen we gingen eten en de disgenoot van Jeffrey en ik zat wederom twee borden stuk gekookt voer weg te werken en maakte smakkende geluidjes en zei steeds glunderend :'' Oh wat is dit lekker.''
Terwijl het eten op Parnassia niet te hachelen is. Na twee happen waren Jef en ik al klaar en lagen dubbel van het lachen toen onze disgenoot ook nog de weggegooide hamburgers uit de afvalbak ging opeten.
Alsof we echt in het gesticht zitten, riepen we in koor en de rest van de avond ging het over emmers en afvalbakken.
Ja zegt Jeffrey:''Ik had tenminste mijn kotsemmer al bij mij, daar gooide ik die hamburgers juist in.'' ''Nou mijn emmer staat naast mijn bed, daar gaan die twee happen vla straks ook vast in.'' En onze disgenoot maar smikkelen.
Om 21.00 uur zat hij alweer in de broodtrommel en at hele plakken kaas erbij uit het vuistje alsof hij in Frankrijk op vakantie was.
Niet te filmen.
Ik ben dus gevlucht. Mijn groepsgenoten en ik waren aan elkaar gehecht geraakt en huilden bij het afscheid tranen met tuiten.
En ach nu ben ik weer thuis en concentreer mij weer op de werkelijkheid: Een huilende Schumi die stopt met racen en een dode Steve Irwin die in zijn hart geraakt is door een pijlstaartrog. Een rotdag dus, maar mijn poesjes hebben weer gezelschap en Kayl zit alweer op de messenger en ik drink voortaan alleen nog vitaminedrank en ga nu echt mijn leven beteren.
Lieve mensen, ik sluit nu af en ga even met dochterlief mutsen en straks herten spotten.
Met dank aan Maarten ben ik weer thuis.
Ach de deur was nog niet eens open maar de begeleiding vergeet het ijzeren tuinhekje waar iedereen doorheen gaat die niet langs de vissenkom wil.
Wat is de vissenkom ofwel het aquarium, zullen jullie denken. De vissenkom is de glazen vitrine waarachter de verpleging het grootste gedeelte van de dag doorbrengt en ondertussen een oog houdt op alle patienten die vanuit hun slaapkamer in de kliniek allemaal via de vissenkom naar de keuken, woonkamer of het rookhol moeten.
Zoiets als Big Brother is whatching you. Nee dan is het thuis beter vertoeven. Dan maar zonder emmer.
Soapie a la casa del Barbieros Astrida is weer thuis uit de kliniek.
Ik ben gevlucht voor Holle Bolle Gijs die zijn gevulde koeken belangrijker vindt dan het uitdelen van medicijnen aan zijn patienten. Ik kreeg de door de dokter voorgeschreven medicijnen niet op tijd ook al had ik ze nodig en heb ik er zelfs eerst vriendelijk om gevraagd. Ik heb voor het eerst van mijn leven een insult gehad en de medicijnen op tijd innemen luistert dus heel nauw.
Maar dat geldt niet voor Holle Bolle Gijs die een vreselijke hekel aan mij heeft omdat ik gewoon zeg wat ik denk en dat vindt hij niet leuk.
Hij was de boel dus aan het traineren, aan het sarren en ging op de medicijnentijd uitgebreid koffiedrinken in onze huiskamer en zei dat ik maar een half uurtje geduld moest hebben. Dus sprong ik werkelijk uit mijn vel en heb hem flink de waarheid gezegd nl dat hij een ontzettend volgevreten varken is die niet eens onthoudt wat hij opschrijft tijdens de ''therapeutische besprekingen'' en rustig de volgende dag om dezelfde veelal overbodige informatie vraagt. Hij stelt altijd onbelangrijke vragen en is zo traag als een opgedroogde drol die je kont niet uit wil of netter uitgedrukt als dikke stront door een trechter.
Enfin, ik heb dus mijn spullen gepakt, bed afgehaald zodat de kamer weer vrij is voor een nieuwe patient en de taxi naar huis genomen. Want gelukkig had ik geld kunnen pinnen omdat we de dag ervoor gezellig met de stichting boodschappen waren doen in het dichtst bijzijnde winkelcentrumpje.
Daar was het wel lachen, gieren, brullen. Want tegenover de Appie zit de Drankenboer.
Ik zei dus tegen de begeleiding: ''Doe mij maar een emmer.''
''Een emmer?'' ''Ja een emmer vruchtenwijn,'' zei ik.
Mijn groepsgenoten lagen dubbel. Dus de hele dag viel het woord emmer.
Zeker toen we gingen eten en de disgenoot van Jeffrey en ik zat wederom twee borden stuk gekookt voer weg te werken en maakte smakkende geluidjes en zei steeds glunderend :'' Oh wat is dit lekker.''
Terwijl het eten op Parnassia niet te hachelen is. Na twee happen waren Jef en ik al klaar en lagen dubbel van het lachen toen onze disgenoot ook nog de weggegooide hamburgers uit de afvalbak ging opeten.
Alsof we echt in het gesticht zitten, riepen we in koor en de rest van de avond ging het over emmers en afvalbakken.
Ja zegt Jeffrey:''Ik had tenminste mijn kotsemmer al bij mij, daar gooide ik die hamburgers juist in.'' ''Nou mijn emmer staat naast mijn bed, daar gaan die twee happen vla straks ook vast in.'' En onze disgenoot maar smikkelen.
Om 21.00 uur zat hij alweer in de broodtrommel en at hele plakken kaas erbij uit het vuistje alsof hij in Frankrijk op vakantie was.
Niet te filmen.
Ik ben dus gevlucht. Mijn groepsgenoten en ik waren aan elkaar gehecht geraakt en huilden bij het afscheid tranen met tuiten.
En ach nu ben ik weer thuis en concentreer mij weer op de werkelijkheid: Een huilende Schumi die stopt met racen en een dode Steve Irwin die in zijn hart geraakt is door een pijlstaartrog. Een rotdag dus, maar mijn poesjes hebben weer gezelschap en Kayl zit alweer op de messenger en ik drink voortaan alleen nog vitaminedrank en ga nu echt mijn leven beteren.
Lieve mensen, ik sluit nu af en ga even met dochterlief mutsen en straks herten spotten.
Met dank aan Maarten ben ik weer thuis.
Ach de deur was nog niet eens open maar de begeleiding vergeet het ijzeren tuinhekje waar iedereen doorheen gaat die niet langs de vissenkom wil.
Wat is de vissenkom ofwel het aquarium, zullen jullie denken. De vissenkom is de glazen vitrine waarachter de verpleging het grootste gedeelte van de dag doorbrengt en ondertussen een oog houdt op alle patienten die vanuit hun slaapkamer in de kliniek allemaal via de vissenkom naar de keuken, woonkamer of het rookhol moeten.
Zoiets als Big Brother is whatching you. Nee dan is het thuis beter vertoeven. Dan maar zonder emmer.
Abonneren op:
Posts (Atom)