donderdag, november 09, 2006

language and humor


Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen

Door Assepoester

Gut o gut, wat heb ik mijzelf aangedaan door twee nieuwe kleine schattige, speelse, mooie, snorrende kittens te kopen. Een koopje: 10 euro per stuk.
Zo schattig als ze zijn! Ze houden mij uit mijn slaap omdat ze rond een uur of vier s´nachts het dekbed als speelgoedtrampoline gebruiken.
Ze rennen en vliegen over het dekbed en komen altijd op mijn voeten terecht, die ik dan heel snel binnenboord trek maar omdat die voeten dan bewegen hebben ze er een nieuwe uitdaging bij. AAn mijn voeten knagen, pootjes uitdelen, zich erop werpen alsof er een muis onder het dekbed zit. Ze doen hun naam Kimi en Schumi eer aan. Als bezeten autoracers voeren ze een strijd uit waarbij ik als een Takuma Sato allang weer uit de strijd lig.
s´Morgens als het tijd is om op te staan, ben ik zo vreselijk chagrijnig en depri dat ik in staat ben om de poezen naar het asiel te brengen. Ik word gek van die beesten.
De kattenbak moet elke dag schoon want met drie katten die schijten en piesen moet dat wel, dus sjouw ik mij een ongeluk aan vuilniszakken naar die klote bak. Ze eten kilo´s voer per dag, ze scheuren mijn planten in stukken, ze krabben het nieuwe behang van de muur, grrrrrrr.
En toch, doe ik ze niet weg, want die speelsheid is zo obver, na een jaar zijn die beesten uitgespeeld en liggen ze net als hoofdpoes Isis de godganse dag te slapen. Nog 9 jaar later liggen ze als een Korsakov-patient te kijken naar een zender en weten ze niet wat ze zien en hebben ze het niet door wanneer je met de afstandsbediening verder zapt. En ik kan dat weten want ik ben een keer op de IZA (Intensieve Zorg Alcohol) geplaatst omdat er geen plaats meer was op de alcoholdetox en zat ik dus tussen de Korsakovpatienten.
Ik had het kunnen weten dat de poesjes zo duk zouden zijn. Het is niet mijn eerste aankoop.
Dus hier gaat het spreekwoord op: een ezel stoot zich niet ..........
Assepoester

1 opmerking:

astrid zei

Hay Kayl,

Nou dit maakt mijn hele dag weer goed: Ik denk niet dat iemand anders ze wil hebben.
Dat noem ik humor!
Nou ja, ik zing dat jaar wel uit, daarna worden ze toch rustiger.
En ze zijn ook vreselijk lief. Tegenwoordig noem ik ze rood pootje en zwart pootje (rood=kimi, zwart= Schumi) whaha.
En tuurlijk hou ik ze ZELLUF.

Liefs,

mama