woensdag, december 20, 2006

De wet van Murphy is aan ons vieren niet besteed




Lieve lezers,

Daar ben ik weer, jullie eigen moderne Assepoester.
Inderdaad een tijdje hebben jullie niets van mij gehoord. Dat komt omdat ik de hele dag Vier op een rij speel.
Huh? Vier op een rij? En je woont alleen? En je bent ziek? En wel tijd voor Vier op een rij? Mooi is dat! Hoe doe je dat?
Nou kijk dat doe ik als volgt: Ik speel vier op een rij met Isis, Schumi en Kimi.
Ik ga als eerste naar bed, lekker onder TWEE dekbedden want ik heb het koud. Brrrrr.
Dan volgt GROTE poes, Iesje dus. Die gaat aan het voeteneind liggen.
Dan volgt rood pootje ofwel Kimi en zoekt een plaats dichtbij poes en dichtbij mij. Ergens tussen het voeteneinde en mijn heup. En dan volgt zwart pootje ofwel Schumi en die nestelt zich tegen mijn buik.
Dan liggen we dus Vier op een rij. Maar ja dan moet ik weer naar de WC en dan springen ze om beurten weer van het bed om vervolgens in de WC te staan kijken wat ik daar doe. Dan ga ik weer onder het dekbed en volgen de volgende drie vanzelf, totdat we weer vier op een rij liggen.
En zo gaat dat door totdat ik weer beter ben en dat is bijna.
De busrit vanaf Noordwijk naar Leidschendam duurde gisteren twee uur, drie kwartier meer is dan normaal. Verder constateerde ik dat ik echt van de buitenwereld ben afgesloten want????? mijn TELEFOON is kaduk, kapot. Casema is betaald, dus daar ligt het niet aan. Hij doet het gewoon niet meer en dat is ws voor 95% zeker te wijten aan Kimi en Schumi die bij herhaling de telefoon en standaard van de kast hebben gegooid. Mijn mobiel doet het ook niet: ik ben de oplader kwijt en weet niet of de mobiel het dan wel doet.
Een uil zoals Harry Potter heeft zou uitkomst bieden, maar ik heb geen uil, en ook geen postduif.
Wel een lieve Antilliaanse buurvrouw waar ik vanochtend kon bellen naar Vinksystemen om Rene´s bezorgdheid weg te kunnen nemen. Ik weet precies wat hij gisteravond, vannacht en vanmorgen vroeg dacht: Ze neemt niet op, ze zou toch niet.....????
Nee, kwestie van pech. Telefoonpech. Nu maar hopen dat de koelkast het niet begeeft en de wasmachine, zoals de wet van Murphy zegt: Alles wat mis kan gaan, gaat op hetzelfde moment mis.
Tsja. De stroom viel ook al uit, de tweede keer deze maand. De tijd op mijn compu staat op 0.45 uur terwijl het toch echt even over tien uur sóchtends is.
Tijd om mij weer op te warmen. Dat is in ieder geval gelukt met de kerstkaart van K en GJ. Hartverwarmend. Dank je wel.
En voor de lezers: Fijne dagen, maar voor Kerst horen jullie echt nog wel wat.
En voor de kleine lezertjes (Kayl en Bjorn): Tienduizend kusjes geef ik jou, in de kleuren rood, wit, blauw. Tienduizend kusjes op je wang en het puntje van je neus......(Harry Jekkers: Roltrap naar de maan).

Assepoester

Geen opmerkingen: