liever lui dan moe

Lieve lezers,

Nee, ik zit niet weer in Monster of Zoetermeer. Ik zeg het maar even omdat jullie je vast al weken afvragen waar mijn spitsvondige, humoristische en hilarische kijk op het leven blijft middels nieuwe columns op deze site. Want, al wekenlang heb ik niets gepubliceerd. Helemaal niets, niente, nacco, niks. Dat heeft verschillende oorzaken, zoals alle gebeurtenissen in het leven oorzaken en gevolgen hebben. En dat terwijl ik toch door een buitengewoon interessante periode van mijn leven ga. Ik drink bijvoorbeeld niet meer, maar vul mijn tijd met spirituele zaken zoals chinese geneeswijzen, boedhisme, hathayoga, acupressuur. Daarnaast ben ik een cursus startende ondernemer begonnen en laat ik Till en Kruspe veel uit. Dan hop ik nog tussen Noordwijk en Leidschendam heen en weer. Jaja, de randstadrail rijdt al in DenHaag, nu nog tussen Leidschendam en Zoetermeer. En via de randstadrail kom ik dan tot de kern van de leegte op mijn site.
Ik kan namelijk moeilijk mijn nieuwe toetsenbord de schuld geven. De oude die vol met brandgaten zat en waarvan toetsen begonnen te weigeren vanwege de hoeveelheden gemorste vruchtenwijn, heb ik vervangen door een prachtig vormgegeven zwart, metallic science fiction geval, maar deze CONFIGUREERT niet goed, waardoor de leestekens op het toetsenbord niet overeenkomen met wat er op het scherm verschijnt. Vandaar deze tekst met alleen punten en komma´s want die doen het wel.
Nee, ik ben gewoon moe. MSNmoe, computermoe, televisiemoe, Nederlandmoe.
Kortom tot vanavond had ik gewoon geen zin om achter de compu te kruipen en iets te schrijven, danwel te MSNnen. Het enige wat ik gedaan heb achter de compu, is mijn saldo checken. Diep in de min. Maar vanmorgen zag ik Cuba weer dichterbij komen. Dank u wel heren en dames van de soos voor het vakantiegeld! Maar dat is niet de reden voor mijn inspiratie vanavond. Cuba wil ik binnen treden in januari, dus voorlopig zit ik nog minstens een half jaar in Nederland. Gelukkig voel ik mij thuis in het Leidschendamse en nog meer in het Noordwijkse. En is Nederland een prachtig land om met de motor door de prachtige polders en water te toeren, met zicht op buizerds en havikken en de geur van vers gemaaid gras in je neusgaten.
Maar dan houdt het qua plezier toch echt wel op. Ik word zo moe van die christelijke kneuterigheid van ons kabinet, het lullige niveau van de Nederlandse televisie en de bekrompenheid van de gemiddelde Nederlander, het morele verval, het egocentrisme.
En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Nederland is zo saai en klein burgerlijk. Maar, en daar is ons of liever gezegd, mijn lichtpuntje, het kan NOG erger. Hoewel de Nederlandse samenleving steeds meer gaat lijken op de Amerikaanse, leven we gelukkig niet in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Een land waarin het nieuws van de dag het wel en vooral het WEE is van die rijke, tot het bot verwende, domme, leeghoofdige en vooral daardoor heel erg onaantrekkelijke Paris Hilton. Gezegend met zo´n typerende Amerikaanse plastik rotkop, die ik het liefst nog een trap na zou geven als ze ligt te janken in haar celletje. Als ik haar bewaarder was. En hoe zielig is dat stomme wijf Daphne Bunskoek bij RTLboulevard die elke dag weer zegt hoe zielig ze het vindt dat de media die arme Paris zo lastig vallen. Ja, omdat ze het zo zielig vindt, zit ze ook bij de prive op de tv. VRAAGTEKEN. En omdat Paris zo graag veel aandacht wil, krijgt ze deze ook. Simpelweg, vraag en aanbod. Dus weg met Daphne en Paris. A.S.A.P!!!!!!!! Waar domheid regeert, wordt er ook aan verdiend. Over verval van moraal gesproken. Het enige goede van de zaak Paris Hilton is dat je kunt zeggen dat de laatste rechter, de beslissing van een andere juridische hoogwaardigheidsbekleder heeft teruggedraaid. Geen enkelbandje, maar gewoon de cel in. Om te bewijzen dat Amerika geen vorm van klassejustitie meer hanteert. Jaja. Hier geldt dan een draadje per dag is een hemdsmouw in een jaar.
En dan Rita Verdonk. Wat is het toch een heerlijk in en in ambitieus persoon dat zaagt aan wankele stoelpoten. Rutte is niet rechts, zoals Bolkestein. Nee dat is hij ook niet. Mark Rutte woont nog bij zijn moeder. Hij is de zoon van Carla van Putten. En heet in het echt Frank van Putten. Wie dit niet begrijpt, moet in het Van Kooten en De Bie archief kijken.
Rene en ik gaan de eerst komende vrije dag naar het Mediapark in Hilversum om daar het museum van Van Kooten en De Bie te bekijken. Een voorproefje was te zien bij De Zomer Draait door, met MarcMarie Huijbrechts en Matthijs van Nieuwkerk. Een voorbeeld van hoe GOEDE actuele, praat televisieprogramma´s wel in elkaar horen te zitten!!! Vooral Marc Marie is een aanwinst.
Tsja Matthijs is een beetje teveel in beeld geweest. Hij verveelt. Zoveel, dat de uitgave van de makers van LINDA niet uitverkocht is en voor de helft van de prijs bijgeleverd wordt bij de laatste LINDA.
En Matthijs doet teveel aan Jeroen Pauw denken, van wie ik eigenlijk alleen nog maar bijhoudt wie hij nu weer heeft afgewerkt. Na Loretta Schrijver, volgde Manuela Kemp, daarna Daphne van Bunskoek, Irene van der Laar en nog wat van die domme meisjes. En daaraan zie je al dat hij kennelijk steeds slechter in de markt bij de vrouwtjes ligt.
Kortom beide heren zijn overschat en hun haar zit verschrikkelijk.
Iedere partner die Jeroen na Loretta heeft gehad, had steeds minder hersencellen.
Dat zegt genoeg.
Ik zet mijn kaarten op Louis Hamilton dit jaar. Debutant in de formule 1, knap, intelligent en een ware racekampioen. De muziekaanwinst van het jaar is Tokiohotel en favoriete acteur is Johnny Depp. In Pirates of the Carribean 3 kun je voor een schappelijke prijs nog genieten van Keirth Richards als vader van Jack Sparrow. Waarom zou je anders naar The Stones gaan, als het niet voor Keith Richards is. Vraagteken.
Aan Mick Jagger heb ik nooit wat gevonden, de muziek vond ik altijd goed.
Ik heb The Stones twee keer gezien, waarvan een keer met Tsjerk. Vierhonderd pieken lichter in de guldenstijd, terwijl we geen cent te makken hadden. Met de trein naar Nijmegen. Vier uur s´nachts thuis, terwijl Tsjerk om 9 uur moest afstuderen en sindsdien carriere als gezinsvoogd heeft gemaakt. En was het GOED. Ja, het was goed. Maar wat een onderneming om er te komen en om er te vertrekken met de NS. Toen zeiden we tegen elkaar DAT NOOIT WEER:
Later gratis op mijn verjaardag in Praag. Buiten de hekken. Geen kaartjes, maar dat hadden vele armen in Praag ook niet. Maar het wel kunnen zien en uit je dak gaan.
Op het moment dat de lichten aan gingen op het podium met Start me up, knalde de hemel uit elkaar met donder en bliksem en bakken vol regen, bij een temperatuur van circa 30 graden.
Fantastisch. Grandioos. Een cadeautje van de hemel. Magie.
Het enige minpuntje was dat diegene met wie ik daar was, ging zeuren over het bier. Een concert nuchter meemaken. Nee, dat nooit. Ik heb het gedaan met twee halve liters. OP MIJN VERJAARDAG.
Terwijl er naast ons een dwaze journalist stond met een anderhalve literfles becherovka jus.
Ik mocht nog een paar slokken.
Hetzelfde drankbeleid bij Rammstein. Het dak knalde eraf, maar ik mocht bijna geen bier halen.
Om een beeld te geven. Tijdens een Rammsteinconcert gieren de zenuwen door je keel, tenminste als je een echte fan bent, daar hoort een flinke neut bij, anders zak je door je trillende knieen heen. Ik tenminste wel.
Volgend jaar komt Rammstein weer und dann gehen wir loss. EEN keer los gaan, dat veroorloof ik mij dan ook. Als beloning voor goed gedrag. En wie weet.... ben ik al zover gewend aan het niet drinken dat ik zelfs geen last meer heb van abstinentie. Deze term staat voor de associaties met drank die je tijdens het drinken hebt opgebouwd. In dit geval, bij een goed concert hoort een neut. Maar goed eerst komt Cuba nog. Ik heb nog een half jaar om mijn Russisch op te halen. Russky jezik njet troednie. fonetisch dan he......

Liefs,

Assepoester