Eerst zien, dan geloven

Lieve lezers,

Willen wij graag bij de neus genomen worden. Als het antwoord JA is, dan raad ik jullie aan om je horoscoop te lezen in ieder blad, blaadje dat je tegenkomt.
De tranen van woede en verdriet zijn inmiddels opgedroogd. Maar EN de bedankkaart voor alle warme belangstelling voor Rene en het lezen van mijn horoscoop deden de deur naar een harmonieuze dag dicht.
De kaart van de familie Duijndam laat zien, dat men zich verenigd heeft en dat ik er bij bungel. Ik sta er wel op, dat dan weer wel.
Van warme belangstelling ´´after party´´ is echt nul, komma niks over.
Maar MISSCHIEN vat ik het allemaal wel verkeerd op en heb ik gewoon zelfmedelijden. Dat kan natuurlijk ook. Feit is dat niemand mij nog gebeld heeft uit de Duijndamkringen en men vooral bezig is met zichzelf en de familie. Dat ik daar geen deel meer van uitmaak, daar hoef je geen socioloog voor te zijn. Geen belletje, dus afgeschreven. Werkt het echt zo. Kennelijk.
Fijn voor hun is, dat ze elkaar hebben. Vervelend voor mij is, dat ik niemand heb om bij uit te huilen en te praten over Rene. Niemand kende hem, behalve mijn kinderen. En mijn kinderen val ik niet lastig hiermee. Ja en natuurlijk heb ik Kaatje en GJ die helpen waar ze kunnen en Tappie natuurlijk, maar ik wil niet als waterval bekend staan, maar als vriendin. Mensen worden je heel gauw zat, wanneer je in jezelf gekeerd bent.
Ja en dan de horoscoop. Ik lees net dat augustus mijn topmaand was. September is een goede tweede. Nou godzijdank, zijn deze twee maanden voorbij want het waren de twee kloterigste maanden uit mijn leven. Dus weg met de horoscoop uit de blaadjes. Over de astrologe op de Paranormaal beurs kan ik niet oordelen, want die trekt een persoonlijke horoscoop. En dan nog blijf ik het goochelarij vinden.
Overigens net als altijd aan het einde van de maand word je altijd een financiele meevaller voorspelt. Ja logisch dan krijg je je salaris, cq uitkering.
Nou ook die meevaller is inmiddels als sneeuw in de zon verdwenen.
Hmmm dat doet mij aan onze gevulde koek denken.
Althans aan Tappie en de Wodanboys, toen ze een Maartenlook a like sneeuwpop hadden gemaakt op het dak van de detox. Compleet met koeken en een vreemd mannelijk deel.
Dat is dan wel weer humor.


Assepoester

als het regent in mei, is april voorbij

Lieve lezers,

Deze zin, als het regent in mei, is april voorbij, is een sterke.
Het houdt in dat zeuren niet nodig is.
Ja, je kan wel zeuren dat het regent, maar in april was je ook al aan het zeuren, over de hypotheek, of hoofdpijn, of de aangekondigde huurverhoging in juli. Kortom, zeur, zeur, zeur.
En zeuren is vervelend. Dat staat gelijk aan drammen.
Het weer is nooit goed, dus waarom zou je er over zeuren.
Zet een paraplui neer als het regent of laat je gewoon lekker nat regenen. Goed voor je haar. Ik krijg er tenminste krullen van. Wie heeft ooit gezegd dat regen vervelend is. Het is juist heerlijk en goed voor de flora en fauna.
Een huurverhoging is ook vervelend, maar redeneer dan zo, ik heb in ieder geval een huis en hoef niet tussen 200 lege flessen te slapen, Aldi/tassen, vuilniszakken en pornoblaadjes. Want dan zit je pas echt diep in de shit.
Bezuinigen kun je op bijna alles, dus over die huurverhoging kom je wel heen.
Verder heeft niemand ooit gezegd tegen je dat het leven leuk is, daar moet je zelf voor zorgen. Stond er niet op de rouwkaart van Rene ´´ Het leven kan een feestje zijn, maar je moet zelf de slingers ophangen.´´
Het leven is ook niet leuk als je als een chagrijn de boel bekijkt.
Maar het leven is plezierig als je oog hebt voor kleine dingen.
De kastanjes die vallen, de typisch Nederlandse wolkenformaties, de kinderen die de straat voor zich innemen en joelen en lachen, de postbode die door weer en wind je post bezorgt, Youp die zich kwaad maakt, een bondscoach die niet tegen kritiek kan, Maxima zonder of met hoed, Alexander met een stoute Amalia, JP die weer voor een polderklimaat zorgt. En zo kan ik nog wel doorgaan. Als je er maar oog voor hebt.
Op kleine schaal, de fretten die zich suf hollen, de poesjes op het dekbed, de tomatenplantjes die tomaatjes geven, een leuke email, Bjorn die een pak vla wil leeg lurken, Kayl in haar Hema outfit en morgen de vlindertuin.
Be happy.

Assepoester

mamaaa, kan ik al met de ziektewet

Mamaaaa, kan ik al met de ziektewet

Tsja lieve lezers,

Hier is ze dan weer, uw eigen Assepoester, specialist in het cleanen van kooien en kattenbakken. Maar goed, nu even geen bakken maar beppen.
Het valt mij steeds slechter te verbergen dat ik zo langzamerhand in een behoorlijke dip raak. Dus de realiteit valt mij steeds zwaarder. Ik ben Rene echt kwijt en dat begint langzaam aan door te dringen. Hij komt nooit meer terug. Dat is het ergste.
Ik moet het alleen doen en ik mis zijn feedback, zijn humor, zijn rust.
Ook als vrouw alleen in huis, blijk ik mij ondanks een klussencursus in het vrouwentrefcentrum vroeger, slecht te kunnen redden. Zo kwamen er vanmorgen vonken uit de TV en dorst ik de knop niet meer uit te zetten. Toen ik mijn vader belde, sprong hij uit zijn vel. Wat nou weer. Ja wat nou weer. Staat dat apparaat nou onder stroom of niet. Stekkers eruit. Nu, onmiddellijk. Oke stekkers eruit. Nood tv binnen handbereik in de slaapkamer, want om nu ook nog The Bold and the Beautyful te moeten missen en tegenwoordig, weer GTST, is meer dan eenzaam. Dat is nu even desastreus.
En dan die eeuwige huisvuilzakken. Ze zijn zo zwaar. Dat komt door al dat kattengrit van die fretten en katten. Maar ja, gelukkig zijn daar Kaatje en Gj, Tappie, met onvergetelijke U/tubesfilmpjes en mijn eigen dochter die mij kunnen laten lachen.
Mijn dochter spant daarbij de kroon. Ze werkt bij de Hema, na school, tussen 16.00 en 18.00 uur in het magazijn. Woensdag was ik daar even, toen ze om half vier uit school kwam en in 20 minuten een kop thee naar binnen werkte en haar teen/outfit inwisselde voor de hemapolo met sjaal. Ze had er inmiddels vier hele uren bij de Hema op zitten en dan klinkt er luid. Mamaaa, kan ik al met de ziektewet.
Ik dacht dat ik een lachstuip kreeg. Twee dagen twee uur gewerkt en dan de ziektewet.
Zelf vond ze het ook een goede mop.

Liefs,

Assepoester

De hoed

Lieve lezers,

Tsja, daar ben ik dan. Dus geen zorgen mensen, ik heb gewoon niet veel inspiratie de laatste weken. Maar vandaag is het Prinsjesdag en ik ben nogal koninklijk gezind.
Dus.... wacht ik vol spanning af tot de Gouden koets met daarin W.A. en Maxima en onze koningin de tocht naar de Ridderzaal maken en waar Beatrix vandaag haar mogelijk laatste troonrede voorleest.
Om de inhoud van die reden gaat het allang niet meer, want de aangekondigde plannen door premier Balkenebnde zijn allang behandeld door diverse media.
Dus draait het ditmaal nog meer dan anders om de hoed.
Wie heeft de mooiste hoed en bij wie waait de hoed af, het is vandaag immers nogal herfstig weer.
Nou vind ik het prima dat de koningin altijd een hoed draagt, dan is ze in een oogopslag herkenbaar. Maar waarom moeten al die andere dames ook een hoed op. Het is zo´n overbodig iets.
Maar ja dat vind ik en wie ben ik dan wel.
Interessanter vind ik de te voorspellen olijke glimlach van een trotse Rita Verdonk. Ondanks het feit dat ze door de VVD uit de fractie is gezet, heeft ze besloten als fractielid van de VVD gewoon door te verdonken maar dan gewoon met een paar lege stoelen tussen haarzelf en de andere fractieleden. Briljant. Nog nooit vertoond. Dus zullen de camera´s vanmiddag veelvuldig gericht worden op Rita. Alvast hartelijk dank.

Assepoester

Home sweet home

Lieve lezers,

Vroeger dan gepland ben ik weer thuis en heb ik mijn vrijheid terug, mijn katten en fretten, mijn blog en mijn messenger. En ik kan Rammstein en Mika draaien tot 7 uur sávonds /niet al te hard natuurlijk, want ik heb buren, maar toch, mijn eigen muziek, ipv die eeuwige zappende oude mannen in huisje 12.Heerlijk.
De aanleiding is dat ik gewoon een Rode Kaart heb ik gekregen. Het was iets te hoog gegrepen om vier dagen alleen zonder een fles vruchtenwijn door te brengen. Dat kwam door de buitengewone stress en onrust waaraan ik bloot stond in dat klote huisje.
Natuurlijk had ik niet in de valkuil moeten trappen en het weekeinde gewoon op Monster moeten doorbrengen, maar in een impulsieve bui heb ik mijn weekeindplanning geheel omgegooid. In plaats van vier dagen en nachten in huisje 12 gewoon vier dagen en nachten in eigen huis. Stijf van de stress met alle deuren en ramen hermetisch gesloten kon ik maar een stressverlagend middel verzinnen omdat ik ook geen Librium meer had. Toen ik vanmorgen door een redddende Engel werd gebracht naar Monster wisten we beiden dat ik geen nul zou blazen. Nou ja 0.47 is niet echt om wakker van te liggen maar het is geen 0.0. Zoals vereist. Dus ik kon gelijk in het uitblaashok wachten op dokter Saad. Recept voor Topamax mee, kamer leeghalen en wegwezen. Was zo gebeurd. En wat was ik blij. Engel was er minder blij mee.
Even was er nog verwarring of ik moest blijven zitten in dat hok totdat ik op nul stond, maar nadat ik tegen Emmy had gezegd dat Engel niet heen en weer blijft rijden en als ik toch weg moet dan liefst meteen. Uiteraard. Dus een half uur later was alles geregeld en kon ik dat pand verlaten. Ik werd zelfs nog tien eurootjes rijker want bij inlevering van de huissleutels kreeg ik mijn borg terug. Nooit aan gedacht.
Eindelijk ben ik weer alleen.
Gisteren kwamen Gj, Kayl en Bjorn op bezoek bij mij. Heerlijk om de kinderen samen te zien. Kayl kwam trouw op bezoek tijdens haar lange logeerpartij bij Kaatje en Gj, maar Bjorn had ik 8 weken niet gezien. En wat is het toch een heerlijk mooi ventje.
GJ had mijn blog over Samson en Delilah goed gelezen en had zijn ellebooglange haren inderdaad uit die eeuwige staart getrokken, zodat hij Samsonlike was. Delilah was ziekjes helaas en kon niet meekomen. Beterschap lieffie.
Nou de grandprix heb ik niet gezien, maar het zien van Kayl, Bjorn en Samson vond ik toch stukken leuker. Ik had nog naar de herhaling kunnen kijken, maar daar stond mijn pet niet naar en dat is maar goed ook. McLaren Mercedes had weer een ´´een tweetje´´, Rood geel rood, ofwel de opvliegende Spanjaard Alonso reed van begin tot einde aan kop en pikte de eerste plaats. Zijn teamgenoot, debutant Hamilton, de tweede en Kimi... de derde. 18 punten voor McLaren, 6 voor Ferrari want Felippe Massa, teamgenoot van Raikonen, viel uit met mechanische problemen.
Ik hoop niet dat het zielig klinkt, want zo is het niet bedoeld, maar ik vind er toch geen reet meer aan om Formule 1 te kijken zonder Rene. Hij McLarenfan, ik Ferrarifan, we konden elkaar er lekker mee plagen en gieren van het lachen om het commentaar van Olav Moll. ´´Bizar´´. Maar ik vind er in mijn eentje gewoon niks meer aan. Al moet ik eerlijk zeggen dat het ontbreken van Michael Schumacher daar ook flink aan bijdraagt. Af en toe spotten we hem via tv nog in de pitbox van Ferrari.
Maar dat is alles.
Nou ja, ik ben weer thuis en probeer weer de nul nul op te zoeken.
Ik ga zo bollen planten in grote potten en verder met het schrapen van kattenharen van het vloerkleed, bovendien krijg ik de vriezer niet meer open, want die zit dicvhtgekoekt met een ijslaag van centimeters.
Genoeg te doen dus.
En ik ben aan het weggooien. Werkt ook zeer therapeutisch.
Ik heb net mijn kledingkast uitgemest en de fretten zijn het komende jaar voorzien van lappen. Ik heb rigoreus alles weg gedaan wat ik toch nooit draag.
Shit, ik bedenk mij nu een ding. Ik ben mijn hengel vergeten uit Monster. De rest van mijn hengels stonden volgens mij in Rene´s kelderbox maar die ben ik niet tegen gekomen bij de ´´overdracht´´´van spullen.
Misschien staat er hier nog ergens een. Maar dat betwijfel ik.
Nou ja, het is deze week toch geen visweer, toch Tappie. Het regent steeds pijpenstelen. Ik koop volgende week wel een nieuwe voor een tientje bij de dierenwinkel in Leidsenhage als de huurtoeslag binnen is.

Liefs,

Assepoester

voor The Synthkid Rene

Lieve lezers,

Jullie weten dat mijn allerliefste Reneetje een Synthkid was.
Als er een synthesizer gebruikt werd, was de interesse gewekt. Zo niet, dan was er ruis. Toen ik hem leerde kennen, luisterde hij uberhaubt geen muziek meer.
Zijn eerste actie toen we beiden uit Monster waren, was de aanschaf van Herzeleid, Rammstein. Hij ging af op mijn recencies, ik was er niet bij. Hij kocht gelijk de beste CD. Herzeleid. Ons favoriete nummer Der Meister, daarna Wollt Ihr das Bett in Flammen sehen. Ik noemde Rene altijd mijn allerliefste Reneetje of mijn Hunk.
En nu heb ik een Syntkid ontdekt dsie Reneetje wel zou weten te waarderen. Hij heet Mika. En het nummer, Big girls, you are beautyful.
Mika is overigens een heilige naam in dit alleenstaande gezin, met kinderen bij papa.
Want Kayleigh haar poesje, die we samen voor haar hebben gekocht, heet Mika. Zij heeft betaald, van haar zakgeld, maar ik ga over de namen. En mijn, cq de poezen van mijn kinderen krijgen de namen van autocoureurs uit de Formule 1 die er toe doen, of ze krijgen een Griekse God of Egyptische Godin toe gewezen.
Zeus, mijn oppergod, zilverkleurige Noorse Boskat is hemelen, maar haar zusje Isis leeft nog. En wat is ze mooi. Mika is met Kayleigh mee verhuisd naar haar vader.
Vernoemd naar Mika Hakkinnen die de enige was die Michael Schumacher aankon.
Delilah, ofwel Delletje del is ook uit het raam gevallen, toen nog in de de Delflandstraat. En dan is er nog Stratos, ook mee verhuisd naar Kayl, maar zoek.

Zelf heb ik twee schatjes over. Isis, met de gratie van Prinses Maxima en een dellerige poes die Schumi heet en mijn neus schoon likt als ik ga slapen en dan gaat ze als de eerste de beste bewaker op mijn rug liggen, zodat ik niet draai in mijn slaap. Ik word wakker zoals ik in slaap ben gevallen, alleen heeft Schumi mijn rug verlaten en ligt in een rechte hoek op afstand van Isis.

Nu heb ik een andere Mika ontdekt. Big girls you are beautyful.
Een Synthkid met een geweldig nummer.
Rene zou zijn CD op mijn aanraden kopen, maar Rene is er niet meer.
En ik koop niks, ik heb lime wire.

Neemt niet weg, dat ik morgen voor Ferrari ga, ik heb de polo aL aan.
Kimi Raikonen is mijn favoriet, dat was hij ook van Rene, maar dan voor Mercedes Mc Laren. Tsja lieverd in de hemel, nu rijdt Kimi voor Ferrari en dat wil ik graag zo houden want in Rood geel Rood, heb ik geen zin.

Met dank aan Mika, Big Girls.

Assepoester

Samson en Delilah

Lieve lezers,

Het schrijven kan ik toch niet laten of er nou een gestoorde mafkees achter mij aanzit en mijn blog leest of niet. SO WHAT. Dus de pauze op mijn blog hef ik bij deze weer op. Ik zit ergens waar ze mij niet kunnen vinden en ik heb een compu tot mijn beschikking, dus ik kan mijn gedachten de vrije loop laten, zodat jullie trouwe lezers weer wat stof hebben om over na te denken.
Let wel, in het midden van de moeilijkheid ligt de grootste kans, met dank aan Kaatje. Kaatjeengertjan hebben zelfs de zegen van Tsjerk. Das overigens niet zo gek want Tsjerk en ik zijn nog steeds dezelfde alternativo´s als 10 jaar geleden, dus delen we dezelfde interesse voor VREEMDE mensen. Whaha.

Voor wie halverwege de blog invalt of net per ongeluk op deze komische site terecht komt, Tsjerk is de vader van onze kinderen, Kayleigh en Bjorn, en mijn exechtgenoot.

Hoe vreemder, hoe beter. Wie tegen washandjes praat , Delilah , is bij mij aan het goede adres en wie met een Kalashniklove / zoiets/ tshirt loopt en zijn haren eindelijk eens uit die eeuwige staart trekt, zodat we allemaal kunnen zien dat zijn haren doen denken aan Samson en Delilah, is voor altijd mijn vriend. Dus nooit knippen GJ, anders verlies je je kracht.
Al die liefde voor washandjes en haren zouden er niet zijn als Kaatje en GJ niet gewoon , hoezo gewoon, mijn allerbeste maatjes zijn. Eerst de inhoud, dan de verpakking. Het zijn gewoon toppers. Daar kunnen Geer en Goor en Rene Froger nog wat van leren.
Oja ff tussendoor, ik dacht dat Natasja Froger, Rene´s moeder was. Wat een lelijke gerimpelde perzik is dat zeg. Zelfs de botox van Connie helpt niet meer.
Ach het sterrenleed, ik leef mee hoor.
Hans van Breukhoven, die van de Free Recordshop, heeft al jaren een buitenechtelijke relatie. Tja, logisch Connie. Zoenen met Botoxlippen staat gelijk aan zoenen met iemand die net verdoofd is door de tandarts omdat er een kies moet worden getrokken. Je voelt niets, het werkt niet mee en je kwijlt, dat doet Botox met je. Het is net de tandarts. En een man wil nou eenmaal sex. Met een leuke, spontane vrouw, die niet de hele dag aan de volgende injectie denkt, en zeker niet in bed met andere dingen bezig is dan met haar man. Eigen schuld, dikke bult.
Ach Linda de Mol en haar Sander zijn ook al uit elkaar. Dat vind ik erg.
Linda is een leuke meid, ook geretoucheerd, maar ach, dat valt in het niet bij Marijke van Hellwegen. Wie zo´n naam heeft, heeft geen goede toekomst volgens mij. En mollen leven die niet blind.
Linda heeft zich blind gestaard op haar carriere, haar blad, dat ik elke maand koop, miljoenenjacht en Gooische Vrouwen, wat ik nog nooit gezien heb. Het schijnt leuk te zijn. Zegt men. En nu heeft Sander de miljoenenvilla verlaten en zitten Joshua en Noa alleen met een huilerige, doch sterke Linda. Ze neemt misschien een wijntje teveel. Ze belt een paar goede vrienden. Het Gooische matras komt babbelen. Emile Ratelband is er ook en roept Tsjakka. De tuin wordt gewoon van onkruid ontdaan door de tuinman, de WC´s en badkamers die de aangeschoten gasten vuil maken, worden schoon gemaakt door de juffrouw die de hele dag alle kruimels weg werkt en de kids worden bezig gehouden door de geroutineerde oppas die de scheiding natuurlijk allang had zien aankomen. Oren open, mondje dicht.
Tsja zo zie je maar weer eens dat geld niet gelukkig maakt, maar dat het wel handig is als je het hebt.

Liefs,

Assepoester

pauze op de blog

Lieve lezers,

Hierbij kondig ik in verband met mijn eigen veiligheid een tijdelijke stop van mijn belevenissen op de detox aan. De personage die gisteren in de Jh Donnerstraat vanwege mijn persoontje onder zware invloed voor Wildwesttaferelen en grote dramatiek heeft gezorgd, leest deze blog ook. Zolang hij achter gesloten deuren zit, mag ik mij vrij bewegen, zodra meneer weer langs de huisjes wandelt, wordt de beveiliging ingeschakeld en mijn personage uit voorzorg ook binnen geparkeerd.

Ik had mij deze opname heel anders voorgesteld. Vanaf het moment dat ik naar de huisjes moest, is het een grote onrust. Als het dit weekeinde zo blijft, pak ik mijn spullen en duik ik onder.

Assepoester

zum zweiten mal entkommst du mir (Heirate Mich-Rammstein)

Lieve lezers,

Straks volgt de tekst Heirate Mich van Rammstein. Er zijn natuurlijk een aantal verschillen tussen deze man en mijzelve. Deze man zijn vrouw is al een jaar dood en mijn man bijna vijf weken. En de man heeft een graf om naar toe te gaan en ik helaas niet. Dat was Rene's keuze. We hebben het er ook nooit over gehad. Ik ging er eigenlijk automatisch van uit dat Rene begraven ZOU worden omdat hij uit een -weliswaar niet praktiserend- katholiek gezin komt. Maar goed, hij was zelf niet gelovig en ook geen lid van de Katholieke kerk.
Ik realiseer mij nu ineens dat het eigenlijk raar is dat je bij leven nooit over de dood praat en hoe jij de ceremonie eromheen dan graag zou zien als het moment voor een van de twee zover is gekomen. Althans Rene en ik hebben het er nooit over gehad.
Ik wist niet eens of hij wel een begrafenisverzekering had. Ik heb er maar een verklaring voor, we waren maar zo kort samen en allebei nog zo jong. Dan verwacht je niet dat je dood gaat. En over de laatste weken voor zijn dood zullen we het maar even niet hebben, Ik weet niet wat er in dat lieve koppie is geslopen.
Feit is dat hij er niet meer is en dat ik hem verschrikkelijk mis. Ik voel mij zo fucking shit eenzaam zonder hem. Maar hij is dicht bij mij, hij kijkt over mijn schouder heen. s'Nachts rust hij op mijn schouder als ik in slaap val met de uilen en dan voel ik mij veilig. En weet ik: Hij is er niet fysiek maar hij is er wel.

Ik werd zo droevig van een gedicht van Hermann Hesse dat ik gisteren las. Het heet Der Herbst trauert. Nou dat is ook zo. Op zich is de herfst een mooi jaargetijde, maar de herfst van je leven , zoals ik dat nu voel, is minder mooi.
En toen moest ik onvermijdelijk aan Heirate mich van Rammstein denken waarin de achtergelaten geliefde zijn dode geliefde op het kerkhof op zijn koude dode lippen kust. Luguber? Tja, zo denkt Till Lindeman nu eenmaal en ik vind deze tekst prachtig.
Hier komt het. Kayl zie het maar als een gratis lesje Duits.

Heirate Mich

Mann sieht ihm zum die Kirche sleichen
Seit einem Jahr ist er allein
Die Trauer nam ihm alle Sinne
Schlaft jede Nacht bei Ihrem Stein

Dort bei den Glocken schlaft ein Stein
Und ich alleine kann ihn lesen
Und auf den Zaun der rote Hahn
Ist seiner Zeit dein Herz gewesen

Die Furcht auf diesen Zaun gespiesst
Geh ich nun graben jeden Nacht
Zu sehen was noch ubrig ist
Von dem Gesicht das mir gelacht

Dort bei den Glocken verbring ich die Nacht
Dort zwischen Schnecken ein einsames Tier
Tagsuber lauf ich der Nacht hinterher
Zum zweitenmal entkommst du mir

Heirate Mich

Mit meinen Handen grab ich tief
Zu finden was ich so vermisst
Und als der Mond im schonsten Kleid
Hab deinen kalten Mund gekusst

Ich nehm dich zartlich in den Arm
Doch deine Haut reisst wie Papier
Und Teile fallen von dir ab
Zum zweitenmal entkommst du mir

Heirate Mich

So nehm ich was noch ubrig ist
Die Nacht ist heiss und wir sind nackt
Zum Fluch der Hahn den Morgen grusst
Ich hab den Kopf ihm abgehackt.

Liefs,

Assepoester

as loopt echt uit de pas

Lieve lezers,

De term As Hamas is niet slecht gekozen. De mensen in huisje 10 zijn bang voor mij, ik ben teveel solist, te apart, vreemd, raar, whatever. Dus hebben ze alledrie vanmorgen , zonder uiteraard wat tegen mij te zeggen, gezegd dat ik niet pas in dat huisje. Om 11 uur, toen ik na de ochtendbesprekingen het blad psychologie zat te lezen, kreeg ik een telefoontje van mijn persoonlijke begeleidster met de mededeling of ik binnen een uur wilde verhuizen naar ''right next door''.
Ik dacht dat ik flipte, maar ik liet uiteraard niets merken.
''Natuurlijk Femke, ik sjouw de dozen wel weer twee etages naar beneden en in huisje nummer 12 weer twee etages omhoog. De mevrouw die daar ''woonde'', verhuist nu naar mijn vroegere hok.
Daar ging mijn dagplanning dus volledig de mist in, want ipv creatieve inloop was ik wederom de erkende verhuizer.
Daar komt bij dat mijn Korsakov buurman, nu mijn huisgenoot, een onverwachte woedeaanval kreeg die hij geheel op mij richtte, wat dus -Kayl- reden 3 is.
Toen ben ik als een furie terug gaan schreeuwen dat als hij nog een keer met zijn dommwe vragen bij mij aankomt, hij pas echt een probleem heeft. ''Als je nog een keer begint over hoe moet ik aardappels schillen en hoe doe ik boodschappen en hoe zit het rooster in elkaar, dan luister ik niet, voor mijn part praat je tegen de muur, maar voor mij besta jij niet meer.''
En nu loopt hij als een bange goede Irakees rondjes om het huis om te kijken of As Hamas ergens in de struiken ligt als scherpschutter.
Wat een debiel zeg.
Tappie belde nog. Misschien werk voor mij ''als ik weer goed ter been ben''. ''Ja , ze heeft nu een gebroken poot maar als die weer heel is, heb je aan haar een goede.''
Aldus Tappie. Wie weet. Ik zou graag weer mijn oude vak oppakken.
Gisteren mijn kleine jochie gesproken met Angelo's mobiel. Hij zit in een fijne klas en hij mist mij. Nou ja toen kon je mij natuurlijk wegdragen. Kort daarna viel de verbinding spontaan uit, dat gebeurt wel vaker hier in de bossen van Monster.
O ja leuk gegeven. De enige wijnboer, druivenkweker van het Westland zit om de hoek.
De druiven zijn 10 dagen eerder rijp dan anders, dus ze zijn nu druk aan het bottelen. Raar idee. Een wijnboer om de hoek van de detox.
Ach, er gebeuren wel meer rare dingen in de wereld.
Vanmorgen zat ik ff stuk, maar nou kan ik weer lachen hoor.

Liefs,

Assepoester

Korsakov??????

Lieve lezers,

Ongelooflijk wat ik hier allemaal beleef. Dat maak je thuis in je wokwijk niet mee hoor.
Ik zit dus nu in een huisje met drie onbekenden. Geen probleem.
Andere zijn vanuit de detox ook naar een huisje naast mij gegaan. Dus net kregen we een "kwartiertje" uitleg over hoe het werkt op de vervolgbehandeling. Je krijgt een rooster en je moet modules volgen en twee keer per week voor twee huisjes koken.
Nu zit in het huisje naast mij een man van 50, die niets begrijpt van het o zo simpele lesrooster. NL Vetgedrukt is verplicht. Dun gedrukt is eigen invulling. Hiervoor moet je de komende week bij je begeleider een globale planning inleveren. Wat ga je doen die komende dagen en wat gaan we koken. Simpel. In 5 tellen was het mij geheel duidelijk, maar Fred is dommer dan de fretten want die begreep niet hoe en wanneer hij een planning moet maken en wat hij gaat doen. Elke dag zit hij in de Rode Hoed en wandelt of fietst hij over het terrein, drinkt koffie. Planning dus duidelijk: Rode Hoed, wandelen, fietsen, koffie drinken, tv. Maar nee.
Donderdag moet hij koken met nog iemand in zijn huisje. Al vanaf maandagavond stelt hij dezelfde vraag hoeveel aardappelen hij moet schillen. Terwijl aardappellen, groenten en vlees niet gewaardeerd worden bij de medeclienten. Dus bied ik aan om zijn kookbeurt over te nemen en hij mee kijkt en snijdt. WE koken in ieder geval Halal en Oosters. Simpel. Kookboeken heb ik in overvloed uit de boekengarage, dus als ik het dan ook niet meer weet, is er nog een boek.
Gut o gut. Dat is dan 50. Mijn zoon van 10 is nog slimmer.
Of zou dit Korsakov zijn. Ik weet het niet. Ik weet wel dat hij steeds hetzelfde vraagt. Dat is teken een. Dingen niet onthoudt. Teken twee. Dingen niet begrijpt. Teken vier. En zo flexibel als een dikke drol in een trechter maar dat hoeft niet perse Korsakov te zijn.
Kortom, ik ga lekker mijn eigen gang.
Het regent pijpenstelen hier. Dus de vissen bijten vandaag hoop ik goed.

-Lieve Kayl en Bjorn ik heb geprobeerd te bellen vanaf de detox. Dat mag maar een keer. In de huisjes kun je niet naar buiten bellen. Mijn beltegoed is op en mijn giro ook. Telefoonnummer van huisje 10 is 3916994. Bjorntje hoop dat je in een beetje leuke klas zit, zelfde geldt uiteraard ook voor jou Kayl. Helaas Pindakaas. Er moet weer geleerd worden. Succes Liefs mama-

Ik moet er vandoor, want ik moet een module volgen,

Liefs,

Assepoester

september oogstmaand

Lieve lezers,

Volgens mij was het augustus hooimaand en september oogstmaand en november wijnmaand.
Nu die laatste slaan we over, althans in die vorm dan, maar de pluk en oogstmaand houden we in ere.
Geheel in de geest van Rene en zoals gisteren gezegd door de pastoor zullen we oogsten van de zaadjes die God (of de natuur) voor ons heeft gezaaid.
Dus terwijl vanmorgen iedereen , zowel patienten als begeleiding, aan het stressen waren vanwege de vele verhuizingen en nieuwe opnames, ging Assepoes, als de rust zelve om acht uur s'morgens al op pad met de plastic tas.
Mijn moeder Beppie die met mijn vader on holiday is, zou lyrisch worden van de oogsten midden in het bos in de grote stad. Als je er maar oog voor hebt.
Zoekt en gij zult vinden.
Ik ging op zoek naar Vlierbessen en stuitte op het braambos bij de kinderboerderij. Toen die kanjers, knoepers zou Bjorn zeggen, in de tas waren verdwenen, vond ik de vlierbessenbomen en trok ik tientallen trossen mooie zwarte bessen van de boom.
Om 9 uur had ik bramensap en vlierbessensap klaar voor in de yoghurt.
Minstens twee liter sap. Lekker veel anti-oxidanten en vitamine C, want die zijn nodig omdat ik wel veel rook hier. Maar het is ook gewoon heel lekker.
Mijn spullen (IK KWAM MET BIJNA NIETS EN MOEST NU MINSTENS 20 KILO BOEKEN TWEE ETAGES NAAR BENEDEN SJOUWEN) staan te wachten in het rookhol totdat de staf weet naar welk huisje ik mag verhuizen. De anderen die ook naar zo'n huisje moeten, zitten nu lijdzaam te wachten aan de picknicktafel voor de detox met koffie en eebn peuk tot de staf is uitvergaderd. Tsja, dat moeten zij weten. Ik word er niet warm of koud van, hoe laat ik ''over'' moet. Ik ga mijn eigen weg. Zolang mijn kamer maar leeg is, vind dt de staf het oke. Dan is er een bed vrij.
Vandaag is het maandag en dan is de bieb open. De enige dag per week van 12.00 uur tot 16.00 uur en dan mag ik weer zoveel tijdschriften meenemen als ik wil en die willen ze niet terug. Want dat zijn leftovers. Dus tijdschriften die niet uitverkocht zijn geweest bij Appie Happie. De Margharita-interviews (over het regime Beatrix) in HP/De Tijd vind je er dan ook niet. Maar wel Grasduinen, Elegance, Viva, Kinderen, Ouders van nu, Opzij, Psychologie etcetera. Dus Assepoes wordt zo weer op haar wenken bediend.
Bij de boekengarage staat een prachtig enorm exemplaar van de skyline van New York MET de Twin Towers. Nu dat is een collectorsitem lijkt mij. Ronald is er geweest, maar wilde hem niet kopen, want er zit een kleine barst in de glaspplaat. Maar ja, denk ik dan, als je 4000 euro voor de motor van Rene (onder de prijs) kunt betalen, kun je die skyline ook wel betalen. Wat zal ze ervoor vragen. Hooguit 50 euro, denk ik. Gj had een prachtige oplossing: Je hangt gewoon een f16 over de breuk heen, das precies de plek waar dat ding die towers inging.
Gj is echt een heerlijk ding, met zijn lange haar en zijn droge humor. Die krijg je niet gek. Hij vond het prachtig om op het terrein een villa te kopen en bij ons lijpen, zoals hijzelve op de koffie te komen. Kayl en GJ kunnen het ook fantastisch met elkaar vinden: ze kibbelen namelijk de hele dag. Whaha. Het zijn Kayls ouders niet, maar Kaatje en GJ zouden fantastische ouders zijn voor haar.
Helaas is voor Kayl het vakantieslaapritme ten einde gekomen. Lezen tot 5 uur s'nachts en 3 uur j haar bed uit, kan ECHT niet meer. Er moet geleerd worden. Er moet op tijd Frans en wiskunde gevolgd worden.
In de boekengarage ging ze helemaal los. Ze mocht van mij uitzoeken wat ze wilde. Komt ze aan met toergenjew, waar ik Thea Beckman promoot. Ook wilde ze de Slavin van keizer Nero en nog wat heftige literatuur en ze leest het nog ook. Ja zegt ze: Papa wil graag dat ik een grote algemene ontwikkeling heb. Ja, dat wil ik ook. Uiteraard.
Kayl krijgt echte krullen. Niet te geloven. Haar eerst vrij steile haar verandert in de bos krullen ala Tsjerk. De mussen vallen van het dak en ze zit met ons in de zon in een......trui. Wat een heerlijke tiener.
Nog twee weken en dan mag ik weer naar huis.
Mijn eerste daad zal zijn, de fretjes uitlaten. Een van mijn volgende daden zal zijn, mijn twee kleine neefjes opzoeken. Zodat ze weten dat ze nog een tante hebben. Eentje die niet lalt en lult, maar zegt wat ze denkt en doet wat ze zegt.

Liefs,

Assepoester

oogsten wat er gezaaid is en vissen met een veiligheidspeld

Lieve lezers,

Het is hier zo leuk dat ik niet meer weg wil.
Ik heb gisteren een kapotte hengel opgehaald bij het huisje aan de overkant bij mijn Halalvriend. Assepoes maakt de hengel, maar heeft geen haakje, wel een veiligheidsspeld.
Hup vissen met een veiligheidsspeld. hoe verzin je het. Toch beten ze hoor, de karpers van circa 50 centimeter die je twee een twee tussen het wier ziet zwemmen. Maar ja, het brood blijft niet hangen, dus vangen deden we gisteren niets.
Bij de resocialiserende criminelen kon ik een haakje en loodjes krijgen die ze er ook nog voor mij op zetten. En dus ga ik nu echt vissen.

Verder pluk ik mij suf aan vijgen (jaja), appels, meidoorn, vlierbessen, want de pastoor zei vanmorgen dat God niet voor niets een zaadje heeft geplant. Mooi he.
Lief vandaag. Een mooie lieve kaart van Patricia, de tranen stonden in mijn ogen. Bij Kayl trouwens ook. Bezoek van Ronald, kort maar hevig want ook Kaatje, Kayl en GJ kwamen op bezoek. En dat klikt niet echt samen.
De dames en GJ kwamen niet meer bij toen ze tante Sidonia zagen.
Dank jullie wel.

Liefs,

Assepoester