Lieve lezers,
De term As Hamas is niet slecht gekozen. De mensen in huisje 10 zijn bang voor mij, ik ben teveel solist, te apart, vreemd, raar, whatever. Dus hebben ze alledrie vanmorgen , zonder uiteraard wat tegen mij te zeggen, gezegd dat ik niet pas in dat huisje. Om 11 uur, toen ik na de ochtendbesprekingen het blad psychologie zat te lezen, kreeg ik een telefoontje van mijn persoonlijke begeleidster met de mededeling of ik binnen een uur wilde verhuizen naar ''right next door''.
Ik dacht dat ik flipte, maar ik liet uiteraard niets merken.
''Natuurlijk Femke, ik sjouw de dozen wel weer twee etages naar beneden en in huisje nummer 12 weer twee etages omhoog. De mevrouw die daar ''woonde'', verhuist nu naar mijn vroegere hok.
Daar ging mijn dagplanning dus volledig de mist in, want ipv creatieve inloop was ik wederom de erkende verhuizer.
Daar komt bij dat mijn Korsakov buurman, nu mijn huisgenoot, een onverwachte woedeaanval kreeg die hij geheel op mij richtte, wat dus -Kayl- reden 3 is.
Toen ben ik als een furie terug gaan schreeuwen dat als hij nog een keer met zijn dommwe vragen bij mij aankomt, hij pas echt een probleem heeft. ''Als je nog een keer begint over hoe moet ik aardappels schillen en hoe doe ik boodschappen en hoe zit het rooster in elkaar, dan luister ik niet, voor mijn part praat je tegen de muur, maar voor mij besta jij niet meer.''
En nu loopt hij als een bange goede Irakees rondjes om het huis om te kijken of As Hamas ergens in de struiken ligt als scherpschutter.
Wat een debiel zeg.
Tappie belde nog. Misschien werk voor mij ''als ik weer goed ter been ben''. ''Ja , ze heeft nu een gebroken poot maar als die weer heel is, heb je aan haar een goede.''
Aldus Tappie. Wie weet. Ik zou graag weer mijn oude vak oppakken.
Gisteren mijn kleine jochie gesproken met Angelo's mobiel. Hij zit in een fijne klas en hij mist mij. Nou ja toen kon je mij natuurlijk wegdragen. Kort daarna viel de verbinding spontaan uit, dat gebeurt wel vaker hier in de bossen van Monster.
O ja leuk gegeven. De enige wijnboer, druivenkweker van het Westland zit om de hoek.
De druiven zijn 10 dagen eerder rijp dan anders, dus ze zijn nu druk aan het bottelen. Raar idee. Een wijnboer om de hoek van de detox.
Ach, er gebeuren wel meer rare dingen in de wereld.
Vanmorgen zat ik ff stuk, maar nou kan ik weer lachen hoor.
Liefs,
Assepoester
woensdag, september 05, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten