PLAKKEN, PLAKKEN EN SCRAPPEN

Lieve lezers,

Jullie zullen mij wel voor gek verklaren, maar ik heb mijn volle USBstick laten afdrukken bij de Hema. Leuke, fijne winkel, Kayl, met aardig personeel en ze kenden je nog ook. Ze herkenden zelfs jou in mij, hoewel ik mijn haar nu ultrakort heb geknipt.
Goed ik dus afgelopen vrijdag met de USBstick naar de foto-afdeling. Er stonden 997 foto's op, die ik ALLEMAAL heb laten afdrukken. 147 euri voor de herrinneringen aan mijn op 3 augustus overleden geliefde Rene. En ooh wat hebben we die drie mooie jaren veel moois en leuks gedaan.
Maar ik kwam ook heel veel Kayleighs en Bjorns tegen en toen ben ik aan het scrappen geslagen.
Voor Rene's foto's heb ik een zwart album gekocht met zwarte bladen, maar daar kun je dus met een pen of viltstift niet op schrijven. Natuurlijk zit er in geen tekendoos of viltstiftenpak wit, dus vanmorgen (gisteren plakken en plakken) heb ik met met Ronald een marathon door Leidsenhage gelopen voor een witte gelpen, zodat er tekst en datum op de zwarte bladen naast de foto's geschreven kan worden. . Ronald had overigens een toilettas nodig, en geen enkele drogist verkocht een toilettas. Ook stom, wel make-up verkopen en geen toilettas om het ergens in te stoppen. Dat zou ik als manager van Kruidvat, Etos, Trekpleister onmiddellijk veranderen.
Dan is dat scrappen stukken eenvoudiger want overal kom je stickers en andere versierseltjes tegen om zo'n fotoboek op te leuken. Dus zowel Isis, ja die ook, als mijn lieve kindertjes krijgen een eigen scrapbook en Tsjerk en mijn moeder.
En de stokstaartjes, leeuwen, pinquins en de vele andere beesten uit de vele dierentuinen die ik met Rene bezocht hebt, komen nog wel van pas in collages.
He Kayltje wil jij contact zoeken met Tappie. Geef hem mijn nummer maar door, want mijn compu is nog steeds kaduk en dus mijn adressenbestand is niet te bereiken.
Kortom een pleidooi voor het ouderwetse papieren adresboekje met adressen en telefoonnummers. Fijn dat je weer bent gaan schrijven Kayl!!!

Liefs Assepoester