''Doe mij OOK maar een emmer''

Lieve lezers,

Het is net alsof ik in een aflevering van Debiteuren/crediteuren van Jiskefet zit.
Ik lag te woelen en te walen in bed want de puinhoop in mijn huis zoals die was achter gebleven toen ik naar de detox moest, was een nog grotere puinhoop dan voor vertrek.
Kimi en Schumi, mijn twee kleine poesjes, hebben uit eenzaamheid en baldadigheid alles omver getrokken wat rechtop stond. Er moest worden opgeruimd en gesopt.
Toen ik zondagochtend mijn voordeur opende, struikelde ik eerst over de stront en pies van die mormels want uit protest gingen ze gewoon niet op de kattenbak.
Mijn o zo dierbare schaakstukken van al mijn schaakspellen (ik ben een fanatiek schaker en verzamel schaakborden) lagen her en der, onder stoelen en banken en sommigen waren gebroken.
Alleen de grote vissenkom die ik heb gevuld met rotsplantjes en varens en het aquarium met mijn drie Shubunkin (Japanse goudvissen)(o wat toepasselijk) stonden nog overeind. Een hint van Kimi en schumi dat de Vissenkom in mijn huis altijd voor mij klaar staat? De rest van de planten was omgegooid of uitgegraven.
Hysterisch huilend zat ik op de bank met een kop cappuchino (de wijn was uiteraard weggehaald door de housekeeper) en ik zag geen begin van het einde van de rotzooi.
Waar te beginnen met puinruimen?
Een voordeel van weer thuiszijn was er dan weer wel. Ik kon weer beschikken over mijn vaste telefoon ipv een mobiel zonder beltegoed.
Ik heb dus Reneetje gebeld met wie het gelukkig weer aan is. En die kwam onmiddellijk uit Noordwijk racen om samen puin te ruimen.
Na drie kwartier jankend in zijn armen te hebben gelegen, zijn we samen gaan soppen.
En opeens hoor ik uit de douche kotsgeluiden komen. Ook daar waren de katten op bezoek geweest, zal ik maar zeggen. "Doe mij ook maar een emmer," hoorde ik Reneetje zeggen. En blurp
de Senseo lag ook in de douche. Enfin na het kotsen de douchespuit erop met flink veel sop en schrobben maar. Er was dan eigenlijk een emmer voor nodig maar de poepklus was geklaard.
En daarna met rode ogen van het gekots hebben we beiden brak naar de grandprix van Monza gekeken. Uiteraard wederom gewonnen door Der Schumi die na de race zijn afscheid aankondigde. Jesu., wederom janken. Wat heb ik toch met die Duitser?
sÁvonds thuis in het prachtige romantische Noordwijk printte Reneetje een aantal foto's van Schumi uit die vandaag voorzien zijn van een fotolijst en dus prominent naast Till Lindeman van Rammstein hangen. Een kijkje op de Ferrarisite leerde ons nl dat de officiele poster 90 euro kost en dat is natuurlijk Wahnsinn. Dan maar creatief met internet en fotopapier en je creeert je eigen posters.
Gelukkig had ik al de officiele Ferrari-auto van Schumi op schaalmodel prominent op de tv staan, alsook de officiele Ferraritrui en poloshirts.
Gekocht in tijden dat Schumi pas bij Ferrari reed en de fangadgets nog betaalbaar waren.
Goed nieuws is dat Michaels grootste concurrent Kimi Raikonen, nu rijdend voor de McLarenMercedesstal, volgend jaar de plaats van Schumi overneemt want hij heeft voor drie jaar bij Ferrari getekend vanaf volgend seizoen.
Heerlijk, dan is de twist tussen Moi en Reneetje die fan is van Raikonen en Mercedes ook voorbij en kunnen we gewoon gezamenlijk juichen als Ferrari wederom volgend jaar de titel gaat binnenhalen. Met in de hoofdrol Kimi.
Verder hebben we vandaag stad en land afgelopen op zoek naar de eigen CD van Rammsteins meestergitarist die naast Rammstein een eigen band heeft geformeerd onder de naam Pilgrim Management. Op zoek dus naar de CD Emigrate. Helaas nog niet te koop maar een voorproefje is te vinden op de Rammsteinsite en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat deze CD verdacht veel op Metallica's Master of Puppets lijkt. Dan komt er deze maand ook nog een nieuwe RammsteinDVD uit, dus Gouden Tijden breken op dat vlak aan.
Dan nog een geval van typisch pech. Gisteravond stonden we oog in oog met twee prachtige reeen en stond de camera niet op scherp. Vandaag stond die van Rene op scherp (mijn accu was natuurlijk weer eens leeg) maar geen ree te bekennen bij de Witte Raaf.
Ach morgen is er weer een avond en hebben we vast wel weer geluk want er zijn weinig dingen mooier dan herten in het wild. Beter een hert in het wild dan een biefstuk op mijn bord, zal ik maar zeggen.
De emmer is trouwens een multifunctioneel gebruiksvoorwerp want van de week nemen we de emmer mee (ja hij is ontsmet) om de bramen, bosbessen en duindoorn in te verzamelen want we gaan weer lekker kokkerellen met fruit uit de natuur.
Dan nog een mededeling over het gebruik van mijn weblog.
Deze weblog is van mij. Ik bepaal wat er op komt of iemand nu een goed of slecht woord over heeft voor mijn stukjes. Als de bijdragen alleen maar positief zouden zijn, is dat een ontkenning van de waarheid en kan ik mijn weblog net zo goed aan de wilgen hangen.
Een weblog is een soort dagboek en daarin spiegel je het leven in het algemeen ook niet mooier voor dan het is. Dus wat voor nieuws ik ook te melden heb, goed of slecht: ik bepaal wat ik schrijf en dan leest diegene die de waarheid niet kan verdragen mijn stukjes toch niet.
Dit naar aanleiding van enige kritiek.
Nu DAAR lig ik niet wakker van.
Wish you all sweet dreams!

Assepoester