De geest is uit de fles

Hoi lieve lezers,

Voel mij net als de gebroeders Arie en Ge Temmes: Ik zwerf met mijn rugzak rond over het Parnassiaterrein en de grapjes over zwerven en verslaafd zijn niet uit de lucht te krijgen.
We hebben weer niets op het programma staan. Ik ben al ''ontslagen'' maar heb geen geld voor vervoer, mijn bed is afgehaald, mijn spullen staan in het uitblaashok en wat ik vandaag denk nodig te hebben, zit in mijn rugzak. Vanavond wordt ik gehaald door Rene, dus dat wordt slenteren, en zitten in de soos.
De peuken zijn op, dus de slogan luidt: niets is leuk, zonder peuk. Van de verslaving zijn we nog niet af: dus geen lol zonder alcohol. Specialiteit van het huis: (Par)nasi Goreng.
Bij binnenkomst op het terrein gaat het trouwens taalkundig al fout. Er staat een bordje met daarop de bemoedigende tekst: Uw zorg is onze hulp. Volgens mij moet het zijn: Uw hulpVRAAG is onze zorg. Maar daarvoor zal het bordje wel te klein zijn.
Alle gekheid op een stokje. Vanavond ben ik weer thuis bij Schumi, Kimi, Isis, Till en Kruspe.
Thuis is toch vele malen beter dan hoppen van ziekenhuisbed naar ziekenhuisbed.
Marco en Rauke zijn vandaag weer het bokje want Alex en ik kunnen veel beter klaverjassen. Wij spelen op de roem en onthouden welke kaarten gevallen zijn. We winnen dus voortdurend en zeggen dus steeds: zet alvast maar een P-tje neer (Pit voor ons) of een N-netje (natje voor hen). Nee hoor: Marco en Rauke kunnen best goed klaverjassen: je moet natuurlijk ook gewoon leuke kaarten krijgen. In ieder geval liggen we het grootste gedeelte van de dag (tijdens het klaverjassen) onder de tafel van de grappen en grollen en dan zegt Najib: als je zo vrolijk bent, kun je wel naar huis. Najib kent het verschil niet tussen blijheid, vrolijkheid en manisch.
Naast het klaverjassen is het meestal huilen: want hoopvol gestemd zijn de meeste lotgenoten niet. De waarheid voor mij is echter keihard: Doorgaan met drinken, betekent een lijkkist en een begrafenis. Kinderen zonder een moeder, Rene zonder zijn geliefde en mijn lezers met een lege weblog language and humor.
De begeleiding van hier heeft trouwens mijn site bekeken en de site circuleert nu door heel Parnassia. Het aantal hits is in een week met 60 gestegen.
Dat is een goede zaak: Bij deze dan ook een open sollicitatie: Wie een tkstschrijver nodig heeft, kan bij mij terecht. Prijsopgave regelen we via de mail. Studenten die geen scripties kunnen schrijven: Ik doe het graag en nog goed ook. Favoriete onderwerpen zijn Politiek en monarchie, verslaving, daklozenopvang, geestelijke gezondheidszorg en alles wat van maatschappelijk belang is. Assepoes schrijft alles wat jij wilt: Alleen niet gratis.
Mijn humor krijgen jullie al gratis via deze weblog.

En omdat de begeleiding van de Jan Hein Donnerstraat 22 toch deze site leest: Bedankt voor jullie zorg. Met name de jongens Terry, Frank en die gekke oude Egbert zijn fantastisch voor mij geweest. Bedankt voor jullie zorg, ondanks het feit dat Assepoes altijd wel een kritische noot heeft. Ik blijf alert, maar kan niet zonder jullie hulp en die heb ik dan ook gekregen waarvoor: DANK.

Zeg nooit nooit: MAAR: het is wel mijn intentie om mijzelf niet meer te vergiftigen. Ik probeer zolang als ik het volhoud droog te blijven. Dat ben ik aan mijn dierbaren verplicht.
Niemand heeft ooit gezegd dat het leven een lolletje is: het is de moeilijkste taak die een mens moet verrichten. En laten we dan gelijk ook maar proberen om in de donkerste dagen een lichtje te zien en vooral de humor erin te houden.
Humor is het beste medicijn.
Tot later

liefs,

Assepoester