nursing Cinderella welcomes everyone into this place for everybody

Lieve lezers,

Nee Red-mysterywoman er volgt geen overnamecoupe hoop ik. Maar ik moest wel vreselijk lachen om de uitgebreide conversatie op de commentaar bijdragen bij de Brief aan jezelf wedstrijd.
Nee Kayl van de verkoop van aardbeien kun je de Efteling niet betalen. Misschien een idee om met de hele ploeg op de site naar Duinrell te gaan? Ook bijstandstrekkers krijgen een (bescheiden) vakantie-uitkering, dus jouw kaartje is hierbij gegarandeerd. Voordat ik aan mijn nieuwe lang verwachte column begin, dan gelijk maar DE anecdote over de laatste keer dat ik op Duinrell was.
Namelijk met collega-alcoholisten en de junks gingen we vanuit de Zeestraat met de bus naar dat pretpark, waar dit opmerkelijke gebeuren plaatsvond.
Een van de begeleiders riep "loud and clear"willen de alcoholisten zich bij deze kassa verzamelen en de junks bij die."Het gevolg: mensen begonnen nerveus naar hun tassen te grijpen.

Inbreken in je eigen huis en andere rampspoed.

Heerlijke Hemelvaart gehad, veel met de motor op pad, dus van schrijven kwam er niets.
Na de Hemelvaart gingen Rene en ik weer ieder ons weegs: Rene in Noordwijk, er moest weer gewerkt worden en ikzelf in Leidschendam. De veestapel, zoals Kaatje het noemt, had wat te weinig aandacht gekregen tijdens mijn korte opname in Monster en dus was het aaien, knuffelen, de fretjes buiten uitlaten en binnen loslaten. En dat laatste..... betekende een ongeplande verlate voorjaarsschoonmaak . Ik was namelijk al begonnen met het kweken van allerlei heilzame en smakelijke kruiden (mini-witch). Dus op elke denkbare vrije plek stonden potjes met stekjes en veel aarde. Velen daarvan had ik op een fret veilige plek gezet, dacht ik. Maar dan had ik wel een aantal deuren in mijn flatje moeten sluiten.
Till en Kruspe renden door de hele kamer, al briesend en snuivend en piepend en... opeens was het stil. Dan treedt het volgende mechanisme in werking wat je als moeder ook doet met kleine kinderen: zolang je ze hoort, zit het goed. Als het stil is, moet je gaan kijken.
En wat trof ik aan: De hele slaapkamer (bed etc etc) en keuken onder de aarde, kapotte paprika planten en stekjes everywhere. Boos worden op zulke konijnenjagers heeft geen zin, zolang ze aarde ruiken en zien gaan ze graven. Dus met de vergevingsgezindheid die past, zette ik ze gauw in hun hok (zeg maar villa) en begon met de moed der wanhoop eerst maar te stofzuigen en van het een kwam het ander. Als ik eenmaal aan schoonmaken begin (en dit moest echt) kan ik niet meer ophouden. Ik constateerde vuil op zichtbare en onzichtbare plaatsen.
s Ávonds viel ik doodmoe in bed. En toen hoorde ik dat Rene flink ziek was, dus moest ik weer naar Noordwijk om zorg te dragen voor aanvoer van vocht en soep. Ik trof een krachteloze, zwakke en doodzieke Rene aan. En zieke mensen (mannen) hebben veel aandacht nodig.
Vanmiddag was hij in staat om even mee te gaan met boodschappen doen voor verse groenten en fruit (en shag) hoewel ik dat zelf niet zo'n goed idee vond. Aangezien ik ervan uit ga dat Rene altijd zijn sleutels bij zich heeft, nam ik de mijne niet mee. Eigenlijk vergat ik ze ondanks het feit dat ik ze -zoals ik altijd doe- aan de binnenkant van de buitendeur in het slot had gestoken. Zo ook vandaag. Het analyseren HOE het kwam dat zowel Rene als ik mijn sleutels in de voordeur over het hoofd zagen , heeft geen zin. Beiden hebben we ze niet uit het slot gehaald en gingen boodschappen doen. Het was warm, dus geen jassen aan. Dus Rene had zijn sleutels niet bij zich die hij altijd in zijn rechter jaszak bewaart. Daar kwamen we achter in de Digros. Een belletje naar pa en ma die om de hoek wonen en ja hoor... we konden de reserve sleutel komen halen.
Maar de sleutel wilde het slot niet open krijgen vanwege mijn bos sleutels aan de binnenkant.
Gelukkig waren de buren thuis. Met een stanleymes sneed Rene een stuk uit de plastic fles Spa Rood om hiermee de deur open te wrikken. Dat was hem vorige week ook gelukt bij de buurvrouw wiens deur dicht gewaaid was en ook onthand buiten stond.
Helaas hoewel het een zelfde soort deur betrof was er ook met de Spa Rood scherf geen beweging in het slot te krijgen. Opeens kwam de buurvrouw met een lumineus idee: Zij heeft de sleutel van Anita's huis, onze directe buurvrouw. Onze balkonnetjes grenzen aan elkaar: dus Buurvrouw en Rene spoedden zich door Anita's slaapkamer om via Anita's balkon over te stappen op Rene's balkon, alwaar het bovenlichtje opstond en alleen de bovenste dievenklauw op het slot stond. (De onderklink staat voor noodgevallen altijd open) .
Rene moest nog wel eerst de hor in het bovenraampje kapot trekken en diep reiken naar binnen om de bovenste klink op open te zetten, maar.... het is gelukt.
Wat een simpel boodschapje moest zijn werd een twee uur lange operatie van inbreken in je eigen huis. Wat een consternatie op de An van Gilsehof.
Dan tip ik hier nog een ontzettend leuke band die ik ontdekt heb bij Mooi Weer De Leeuw. (Dus Kaatje zal de zanger met die enorme bos haar wel gezien hebben) Tokio Hotel. Regelrechte concurrentie voor Rammstein is deze Duitse rockband: waarvan de zanger en zijn tweelingbroer pas 16 jaar zijn en ze recent vier weken op de eerste plaats van de Duitse hitparade hebben gestaan. Het optreden is te zien op de cabaretsite van de Vara. Ik ben twee avonden bezig geweest om een foto van deze mooie jongen te downloaden maar ik geloof dat (bijna) alles beveiligd is, kortom niet te downloaden. Totdat ik net de Wikipedia opensloeg"en Tjakka, daar was een "wel te downloaden foto van de 16-jarige zanger Bill van Tokio Hotel. Zoek en gij zult vinden.

Liefs en een heel fijn Pinksterweekeinde,

Assepoester