alle dagen een draadje is een hemdsmouw in een jaar

Lieve mensen,

De boog kan niet ALTIJD gespannen zijn. Haastige spoed is zelden goed. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet ofwel: Alle dagen een draadje is een hemdsmouw in een jaar. Jaja: stress is niet goed voor het hart. Maar alle dagen een draadje is een hemdsmouw in een jaar? Een mooi spreekwoord dat betekent doe het rustig aan. Dat is goed. Mensen zouden minder gehaast moeten zijn, minder van zichzelf en anderen moeten eisen.Want zo zet je jezelf maar ook anderen onder druk. We moeten presteren, quota halen (vooral politie-agenten hebben daar last van als ze mensen van 70 jaar gaan bekeuren die een gevonden leeg patatbakje in de vuilnisbak deponeren, want dat is ``het deponeren van huisvuil in de DAARVOOR niet bestemde afvalbakken op straat.`` Wat moet er dan wel in die afvalbak?).
Goed, we moeten presteren met zijn allen, we moeten van alles. Vooral vrouwen moeten daarnaast ook nog eens er goed uitzien, maar men (diegene dus die dat bepalen) zien niet dat ook de zogenaamde knappe vrouwen in de bladen geretoucheerd worden en dat ze mooier lijken dan ze zijn: Maar van wie moet dit allemaal? Waarom? En waar is dat goed voor? Voor de economie, het salarisstrookje????? In ieder geval niet voor je eigenwaarde, want je doet het nooit goed genoeg als perfectionist zijnde.
Minder presteren, minder perfectionistisch zijn is een goed streven want perfectie is niet haalbaar. Maar alle dagen een draadje dan vraag ik mij af: Wanneer is die trui dan wel klaar? Over tien jaar? Dan is die trui alweer te klein.
Zelf ben ik, zoals mijn allermooiste en liefste dochter altijd zegt: een stresskip.
Ik raak al in de stress als er twee mensen op mijn verjaardag komen en koffie willen.
Willen is niet eens de vraag: koffie moet en gebak ook. Dan sta ik als een neuroot met het senseo-apparaat te klooien, de taart wordt scheefgesneden of valt van het mes, de bloemen horen gelijk in de vaas en niet in de emmer en ondertussen denk ik: Hoe schoon is mijn huis?
Eigenlijk kun je alle dagen een draadje is ook een hemdsmouw per jaar opvatten als: Waar maak je je druk om. En dat is een hele goede vraag.
In plaats van ons druk te maken over oppervlakkigheden, uiterlijkheden en het salarisstrookje (is nooit genoeg, zeker niet voor iemand die in de bijstand zit zoals ik), kun je je beter zorgen maken over wat er gebeurd is met onze idealen.
Wat stond ons voor ogen en wat staat ons nu voor ogen. Als daar een significant verschil in zit, kun je je het beste inderdaad zorgen maken over jezelf.
Wat doet het ertoe of de mode nu wit is, terwijl ik altijd zwart draag. Daar houd ik mij niet mee bezig. Volgend jaar is de mode roze, het jaar daarop weer groen en die kleding die je twee jaar geleden hebt gekocht is echt nog niet versleten.
Daarom ben ik sinds mijn 11-de al in het zwart gekleed. Alles in mijn garderobekast is zwart, nagellak zwart, make-up zwart. Voor een feestje heb ik dan nog wel een kleuriger outfit maar aangezien ik als alcoholist nooit naar feestjes ga, is die kleding nog ongebruikt.
Hoewel ik sinds mijn stemgerechtigde leeftijd behoorlijk naar rechts opgeschoven ben, heb ik nog wel de idealen van toen; alleen de wereld is anders geworden.
CPN mijn eerste stem op Ina Bouwer, is langzaam iedere vier jaar opnieuw veranderd.
De vorige landelijke verkiezingen heb ik nog D66 gestemd om ze te behouden in politiek Den Haag. Spijt is een groot woord. Hoewel?
In Politiek Den Haag doen ze in ieder geval niet een draadje per dag, daar is het zoals de wind waait, waait mijn jasje.
Wordt vervolgd!

Assepoester