Mein Teil

Es ist Mein Teil: Ofwel dit gaat over de piemelaar ofwel de mannelijke Jodokus.
Het beruchte nummer heet eigenlijk Mein Teil van de Duitse Industrialmetalband Rammstein. Zelf noem ik het altijd hightechsmmetal (leuk voor scrabble) maar daar gaat het hier niet over. Het nummer gaat over een kannibaal die de penis opat van een slachtoffer dat zichzelf als eetwaar had aangeboden op Internet. Natuurlijk reageerde er een pervert: De penis werd opgegeten en het slachtoffer stierf aan bloedverlies. Een enorm schandaal hierover ontstak in Die Bildzeitung en andere Duitse media en werd nog groter toen Rammstein een oorverdovende metalsong hierover schreef waarbij tekstschrijver en zanger Till Lindemann niets aan de verbeelding overliet: Du bist wass du isst. Jaja.
Ik heb dat eerder gehoord van een vegetarier die zei dat mensen die vlees eten zelf op een varken gaan lijken. Zelf zag ze eruit als een veenlijk, dus had in mijn idee
geen recht van spreken.
Rammstein valt nogal eens ten prooi aan vooroordelen. Zo zou de band fascistisch zijn, danwel uit neonazi's bestaan. Niets is minder waar. Rammstein bezingt (beschreeuwt) dood, verderf, verdriet, eenzaamheid en sex. Er komt geen rascistisch danwel fascistisch woord in het hele reportoire voor.
Hooguit kun je zeggen dat Till Lindemann, de gezichtsbepalende factor van de band wat ziek in zijn geest is. Geslagen, misbruikt en verwaarloosd in zijn jeugd door zijn ouders en later door het Oost-Duitse regime die zijn zwemkwaliteiten hadden gezien. Hij MOEST van het regime uitkomen op de Olympische Spelen van, ik meen, 1982 voor het lange baan zwemmen en dat zie je dan ook nog altijd aan die enorm ontwikkelde torso. Hoewel hij zichzelf tijdens ieder optreden in brand steekt en door brandende hoepels heenrolt, durft hij geen interview te geven. Hij zuipt zich na het optreden steevast klem. Ookal is Duitsland sinds de val van de muur niet meer in tweeen gedeeld en worden mensen die over de muur willen klimmen niet meer neergeschoten, de angst is er nog steeds. "Alleen de vogels vliegen van Oost naar west-Berlijn worden niet teruggefloten ook niet neergeschoten," van het Klein Orkest kent iedereen: alleen wie er gewoond heeft of geweest is weet hoe hoog het prikkeldraad bij de muur was en hoeveel gewapende soldaten er stonden om iedereen neer te knallen die probeerde te klimmen.
In Cuba is het eender onder El Commandante. Zelfs bij de hotels staan gewapende soldaten. Nu Fidel bijna dood of reeds dood is, is Raoul Castro al bezig een scenario te schrijven hoe hij de bevolking van de straat houdt.
WS is El Commandante al dood en is het noodscenario van kracht: er is immers geen nieuws meer te zien uit Cuba.In ieder geval zal het regime Amerika op afstand willen houden, diezelfde Amerikanen die overigens de beruchtste gevangenis op Cuba hebben op een heel klein stukje eigen land: Guatanamo Bay. Daar waar de Amerikanen de gevangenen zonder enige vorm van proces zolang vast houden als ze willen en ze stelselmatig vernederen en mishandelen.
Waar halen de Amerikanen het lef vandaan om het over mensenrechten te hebben?
Het is het land van materialisme, oppervlakkigheid, tandpastasmilende chearleaders, goedkope sex, slechte films en cola drinkende en hamburgervretende Amerikanen, die van de hoed noch de rand weten. Onder Bill Clinton werden ze nog een beetje heropgevoed, voor zover dat kon. Maar met die smeerlap van een Bush is dat geheel te niet gedaan. Nou dat is er uit.
Das war Mein Teil. Ofwel mijn deel aan het nieuws van vandaag.
Oja: Gelukkig is Lousewies de Laan uit.

Groetjes Assepoester