reakties teamleden?

Lieve vrienden,

Tsja, dat krijg je als je een compu van een ander hebt gekregen. Hij heeft dat teamlidgebeuren er in vergrendeld.
Ik krijg het er op dit moment niet uit.
Daarvoor bel ik morgen wel naar de help van Microsoft voordat er nog meer NIET dan WEL werkt. (Ik houd sowieso niet van teams, niet van teambuilding, teamsporten, dreamteams or whatever voor teamgebeuren dan ook. Ik ben een solist. Ik kan heel goed tegen alleen zijn. Er zijn maar weinig mensen die ik langer dan even om mij heen kan verdragen, maar dat terzijde).
Ik vind het wel zielig voor je hoor Tappie! Ik leef mee.
Geef je 06 nummer aan Kayl, zodat zij het mij weer door kan bellen. Zij zal het niet gebruiken. En ik alleen om ff te vragen hoe het gaat. Dan houden we het op een paar minuutjes want jij hebt mijn telefoonnummer vast niet bij de hand aan de Costa.
Dan geef ik je gelijk ook mijn huistelefoonnummer.
Ik heb mij zo'n zorgen gemaakt. Maar gelukkig, je bent weer opgekrabbeld.
Heel misschien, als mijn saldo het toe laat, neem ik wel een vlucht naar Spanje via Rotterdam Airport, maar dan moet ik je eerst ff gesproken hebben.

Helaas lieve lezers, sorry voor deze persoonlijke tekst aan een vriend.

Door dan maar met het andere lopende nieuws, wat zich opgestapeld heeft.
De ijskast kan nog wel even wachten, een nieuw matras heb ik al gekocht en de BD heeft mij die onterechte 500 eurootjes niet kwijtgescholden maar gaat niet tot invordering over als ik de komende drie jaar die formulieren voor 1 april inzend.
Nou ja, het blijven dezelfde gegevens, want alleen bijstand en huur enz, schommelen ieder jaar een paar euro's.

Het is gewoon ook zo dat ik niet met apparaten uit de voeten kan. Dankzij de vader van mijn kinderen beschik ik dan wel over een mobiel, maar een voicemail openen, lukt mij nog niet. En op de tuin heb ik geen bereik.
De koelkast verzamelt ijs ipv koelen. Ik heb vanmiddag een blok van zo'n drie kilo onder de groentenla weggehakt en in de douche gegooid.(ijspriem, Sharon Stone, lees: Basic Instinct)
Logisch dat de paprika's dan gaan schimmelen.
De gootsteenafvoer is nog steeds verstopt. Weet ik veel hoe ik die pijp eronder los moet maken en een nieuw rubber aanbreng (wat ongetwijfeld wel zal moeten). Dus ik was af in een plastic afwasteiltje en kieper het afwaswater in de WC.
Pionieren in eigen huis, heet dat.
Bella Isa, Isabella dus, mijn (en voor velen) favoriete begeleider van Parnassia, is twee weken geleden van werkkring veranderd. Ik wist nog dat zij op 18 oktober jarig is, dus ik belde haar op de kliniek (altijd weekeinddienst), bleek ze net weg.
De gevulde koek loopt er nog wel, met alleen een gieter voor de planten en verder staat het gebouw in de steigers en is er geen rookhol meer. Ze moeten tegenwoordig in een abri buiten roken. Brrrrrrr.

Genoeg gebabbeld. Deze computer- en apparatenleek gaat onder het dekbed lezen.
Tsja, itt wat Marc Almond zingt: Mediocracy, always the same and de same.., het leven verandert wel degelijk bij voortduring.

Liefs,

Assepoester

vermiste vriend gevonden

Lieve lezers,

Hier spreekt een dolblije Assepoester.
Mijn vriend Tappie is een tijd aan de Costa, herstellende van een zware hersenschudding en wilde wel reageren op mijn blog. Maar kon dat niet.
Het schijnt ineens zo te zijn dat iemand een "teammember" moet zijn, om een reaktie op mijn blog te kunnen gegeven. Nou ja zeg. Dat heb ik nooit opgegeven, dus ergens in mijn computer is er iets mis. Ik ga het gelijk proberen te veranderen. Want Assepoester wil altijd reakties. Mijn dochter klaagde ook al. En ik vond het maar vreemd al die nonreakties.
Tappie heeft dat gemeld aan dochterlief via de mail, want mijn mail doet het ook niet. Mijn livememail is geblokkeerd. Mijn outlook niet, maar die verzend dus niets. Want na tig mailtjes mijnerzijds naar Tappie blijkt die het dus ook niet te doen.
En het 06 nummer van Tappie ben ik kwijt. Dat stond op een kladje, dus ik kan bellen naar zijn huistelefoon maar als ie al thuis is, neemt hij niet op want ik heb een geheim nummer en staat dus als private geregistreerd op de nummermelder en meestal zijn dat fondsenwervers of begrafenisverzekeraars of energiebedrijven. Dus neem je niet op. Ik ook niet. Tsjerk heeft ook een geheim nummer dus meestal kijk ik eerst tegelijkertijd op nummerherkenning en tijd, als ik al opneeem.
Gelukkig Tappie is terecht! Beterschap Koos. En we zien elkaar wel als je weer in de Randstad bent want ik wil nog steeds een Cleopatrabehandeling.
Gek eigenlijk dat mijn intuitie zo goed werkt. Ik wist dat er iets was. Dat voelde ik gewoon.

Wat ook gek is dat sinds ik niet meer zuip (9 weken, op twee dagen tussendoor na) emoties weer naar boven komen. Ik begin weer mens te worden, zo'n vreselijk sentimenteel mens. De tranen biggelen bij het minste of geringste uit mijn ogen bijvoorbeeld als iemand iets aardigs tegen mij zegt.Een zo net nog toen Tsjerk vroeg of ik bleef eten. Ojee, ze rollen alweer. Maandag in de hal bij Romeo ook al toen ik Arts in opleiding Michiel zag. Hij liep mij straal voorbij. "Ik roep he, Michiel herken je niet meer?"
Hij schrok en bleef staan. "Jesus wat zie jij er goed uit, zeg. Wel mager, maar verder goed. Ik herkende je gewoon niet. We waren bang dat je dood ging."
Oeps, tranen met tuiten in de hal voor Romeo's deur.
Volgens Romeo, (ja DE Romeo) is dat logisch omdat mijn gevoelens minstens een jaar verdoofd zijn geweest. Zuipen om niet te voelen en nu komt het terug in golven om de meest absurde zaken en meestal op die zeldzame momenten dat ik iemand zie.

Assepoester heeft een doorstart gemaakt, nog net precies op tijd!
Dank voor deze mooie dag.

Liefs,

Assepoester

PS Ik ga nu proberen om de instellingen te veranderen, zodat reakties op mijn webblog weer mogelijk zijn.

Vriendschap is een illusie

Lieve lezers,

"Vriendschap is een illusie, een pakketje schroot met een dun laagje chroom.... bla bla.. Totdat hij (of zij) verhuisde naar een andere stad. 'K heb als ik het goed heb nog een kaart van hem gehad."
Je hebt van die mensen die iedereen die ze weleens ergens zien, een vriend noemen.
Dikdoenerij. Het blijkt een vage kennis te zijn via een omweg. Zodra je uit beeld bent, ben je uit zijn of haar gedachtenveld verdwenen. Totdat je hem of haar weer ergens tegen komt en er iets gedaan moet worden waar jij nou net de geschikte persoon voor bent. Zoiets. Wie zich hier in herkent: Therapie is aanbevolen, nee, zelfs noodzakelijk.

Niet dat ik het zelf dagelijks mee maak. Ik heb geen vrienden. Wel vage kennissen.
Nou ja er zijn er twee die ik mijn vriend (gewoon EEN vriend, want in relaties heb ik geen zin meer. De ware, Rene, kom ik toch niet meer tegen en in Hyves en daten moet je bij mij al helemaal niet aankomen. Hoezo daten? Ik ben geen tiener meer!) zou willen noemen. Alleen de telefoon blijft wel heel lang stil. Een van deze mannen komt wel vaker voorbij op mijn blog: Tappie.
Wat is er aan de hand? Naast dat hij telefoonvrees heeft, mailt hij ook niet meer en dat kan een aantal redenen hebben:
1) Hij heeft het te goed naar zijn zin aan de Costa.
2) Hij heeft een mooie dame aan de haak geslagen en zijn huis hier verkocht (is niet ondenkbaar, want hij heeft het een tijd terug in een gesprek laten vallen.
3) Hij is mee gesleept in de echtscheiding van Bart Bakker wiens uitgeverij in de boedelscheiding valt en mijn boek dus in het water. En dus is de Hollandse krant voor overwinterende Nederlanders ook failliet (wie tegenwoordig nog niet?)
4) Zijn computer is net als de mijne voortdurend aan het crashen. (Whaha, daar geloof ik dus niets van want zelfs ik heb de softwarepleister tegen de gapende Softwarewond geinstalleerd en No problems at all.)
5) Tappie ligt in coma of is weer aan de zuip geraakt (lijkt mij ook onwaarschijnlijk)
6) Hij is mij gewoon vergeten in die zin van; uit het oog, uit het hart.
Dat lijkt mij het meest voor de hand liggend. Positivo als ik ben (Weet je nog Tappie in het rookhol? "Jezus had genoeg aan wijn, het behoeft geen Grande Cru te zijn...". Van Kooten en de Bie ofwel de Positivo's)

Mijn andere vriend wordt nooit op deze weblog genoemd. Waarom zou ik hem ook noemen. Hij herkent zichzelf wel in dit schrijven. Het is geen spannende affaire namelijk. Hij is gewoon altijd druk want hij werkt. (Maar hij is wel leuk, grappig, sportief en knap.....)
Ik werk niet , althans niet voor geld. Waarom zou ik ook. Ik ben arbeidsongeschikt verklaard. Maar...Ik werk aan mijzelf en aan het onderhouden van mijn band met de kids en mijn ouders en aan mijn tuin en het huis.

Hij is bijna jarig hoor, mijn kleine ventje! Hij wordt alweer twaalf. Als dismatuurtje van net geen vijf pond geboren en nu een beer van een puber aan het worden. Een heerlijke schorpioen. Daarvan zegt men dat het venijn hem in de staart zit, maar kennelijk hoeft hij die bij mij niet te gebruiken. Ik kan hem knuffelen zonder een giftige steek op te lopen. Maar ja, ik ben dan ook zijn moeder. Ook al wordt hij dan twaalf, hij is al weken, wat zeg ik, maanden bezig met zijn verjaardag en wat hij gaat krijgen en hoeveel legoblokjes dat gaat opleveren. Vanavond had hij het over de legoversie van de Taj Mahal. 5500 steentjes voor MAAR 300 eurootjes.
"Nou ik zou maar niet op veel geld rekenen want iedereen heeft een kredietcrisis. Print maar een foto uit. Te downloaden, gratis en voor niets"
"Ja, in Amerika is crisis, hier niet", antwoordde hij wijsneuzerig.
"Jawel, wij hebben hier ook een kredietcrisis hoor. Banken die omvallen! Het is weer eens wat anders dan instortende gebouwen. We zijn door ons geld heen." Cash money? No cashmoney, no credits, whaha. Tsja het is wel ernstig allemaal. Ernstiger dan die zgn millenniumbug. Het wordt denk ik echt crisis. Maar, elluk nadeel, heb zijn voordeel. Hoezo?
Wie niet naar zijn werk hoeft, omdat er geen werk is, hoeft niet in de file te staan. En dus is het file-probleem opgelost. Dag minister van Verkeer! Scheelt ook weer een paar ton. Lekker weer binnen cocoonen met een wollen plaid om je heen spelletjes doen; memory, risk, stratego, schaken, dammen en Mens erger je niet. Al snoepend van de pepernoten en chocoladeletters die Sinterklaas natuurlijk allang in het pakhuis heeft.

En dan is de cirkel weer rond met het Goede Doel. ''Sinterklaas, wie kent hem niet. Sinterklaas en natuurlijk zwarte piet..... Het ene jaar drinken ze wel, het andere jaar weer niet."

Liefs,

Assepoester

over Paul de Leeuw en Ronald Lamping

Hallo lieve lezers,

Nou zeg, het was mij een vrijdag-, en avondtelevisie wel zeg.
Ik moet zeggen dat ik fan ben van Paul de Leeuw, tenminste als je dat zo kan benoemen als 40-jarige. Ik vind het een leuke, lollige nicht waar ik graag naar kijk.
Maar wie tref ik vrijdagavond in de warming-up van Mooi! Weer de Leeuw: Ronald Lamping. Voor de lezers van deze site die NIET in Leidschendam-Voorburg wonen: De heer Ronald Lamping schrijft heel slechte stukjes waarin hij volop kankert over het gebrek aan normen en waarden in deze hedendaagse samenleving. (Ben ik met hem eens) Maar hij is een man die met de pen schrijft wat men niet moet doen, maar zelf bij voortduring zijn negativisme spuit. Gedverdemme.
Hij zit vol met enthousiasme over zichzelf, is een grote ijdeltuit, zeg maar een Narcist. Iemand die verliefd is op zijn eigen spiegelbeeld en vervolgens verdrinkt in het water waarin hij zijn spiegelbeeld wil kussen.
Nou wens ik hem natuurlijk geen verdrinkingsdood toe. Maar als ik Lamping een tip mag geven; in plaats van jaloers te zijn op de ijdeltuiterij van Paul de Leeuw, die daar openlijk voor uit komt, zou ik dan eens werken achter de PC aan een opbouwende column voor het plaatselijke suffertje en die "tompouce" gewoon niet eten.
Jaren geleden ging ik met een toenmalige collega Els van de concurrent naar Paul Haenen, alwaar ook daar Lamping weer op rij nummer een zat om bij Margreet Dolman (een van Haenens personages)zijn beklag te doen. Lamping, wat ben jij zielig zeg. Sorry dat ik het zeg.
Ik weet dat je ook goed werk doet. Je geeft namelijk onderwijs op een zogenaamde zwarte school hier. Petje af! En idd het onderwijs verslechtert bij voortduring.
Daar ben jij NIET debet aan. Je geeft het niet op ook, dat lesgeven.
Maar verder dan je frustraties uiten in een krantje voor de kattenbak doe je niet.
Schrijftalent heb je niet.
Ik zou zeggen: Emigreer naar een land waar het wel prettig vertoeven is. Spanje of zo iets dergelijks. Neem je spaargeld op en verhuis uit dit klote land waarin het onderwijs en de normen en waarden inmiddels onder het nulpunt van deze spreekwoordelijke aandelenindex is gezakt.

Ik gun Paul de Leeuw zijn televisiering omdat hij vernieuwend en open is en slechte kritiek gewoon laat weg glijden. Hij is slimmer dan jij. En sterker.
Ik zou zeggen Paul: gefeliciteerd.

Liefs

Daar is Woutertje met zijn rare...

Lieve lezers,

Waar slecht weer allemaal niet goed voor is. Het is nu even geen tijd voor de tuin en dit weekeinde ook niet voor Nadal (in de halve finale uitgeschakeld door de nummer van de drie op de wereldranglijst Andre Murray) maar wel voor Wouter Bos, gepromoveerd van tuinkabouter Bos tot redder in nood met 10 miljard voor ING, onze eigen Postbank.
Jullie dachten natuurlijk nu komt ze met hoed. Gezien de titel. Daar is Woutertje (Zwiebertje) met zijn rare hoed? Nou ja zeg, misschien heeft hij een onzichtbare hoed waaruit hij 10 miljard tovert, dan kan hij nog optreden in de show van Hans Klok ook. Nee hij is een soort Robin Hoed. en natuurlijk bedoel ik niet een hoed want die heeft hij nooit op. In tegenstelling tot die vreselijke minister Plasterk van Onderwijs. Ik bedoel natuurlijk die stropdas, met die gesteven witte overhemdsboorden.

Ik vraag mij dan toch onwillekeurig af of zijn vrouw zo blij is, dat ze naast het smeren van de bammetjes voor de trommel van de kids (of krijgt Wouter ook een trommel mee?), nu ook moet strijken. Want aangezien onze eigen minister van Financien nu een internationale beroemdheid is, kleedt hij zich met stijl en klasse. Hij begint zelfs een beetje op Pim Fortuyn te lijken. Nu nog een echt peperduur maatpak en pochetje. Maar, ik moet het toegeven. Bos bezit meer dan een leuke kop en een lekker kontje. Hij lijkt ook nog slim en intelligent. Of hij juist heeft gehandeld door (alvast) een derde van ING te nationaliseren, moet nog blijken. Maar voorlopig stijgt het aanzien van Nederland hoger op de ladder van de internationale landkaart en nieuwskrant. Hoger in ieder geval dan het staatsbezoek aan Nederland van de president uit Ghana die zijn armen niet kan optillen vanwege de kilo's gouden armbanden om zijn armen. Ik hoop toch echt dat hij ze af heeft gedaan om Koningin Beatrix tenminste een hand te kunnen geven en haar beroemde thee en borreluur uit te zitten met een normale arm die zelf zijn glazen leeg kan drinken. Als ik Margreet Spijker of Rick Nieman van het RTLjournaal zou zijn, dan zou ik zeggen: En daar hebben we beelden van. Misschien zo dadelijk op het acht uur journaal. (Ik heb het half 8 RTLjournaal niet gezien, vanwege het typen van dit stukje. Dus misschien waren er WEL beelden van.)

De president van Ghana kan een flink deel van zijn vermogen weg geven aan Wouter Bos om ons uit de problemen te helpen. Maar meer dan een cultureel geschenk zal hij niet voor Nederland meenemen.

Terug naar de politiek. Ach Achmed Aboutaleb. Jaja, hij is het geworden: Burgemeester van Rotterdam. Omstreden nu al door sommigen door zijn dubbele nationaliteit. Eenmaal Marokkaans, altijd Marokkaans, die identiteit mag je niet opgeven van Marokko. Maar Aboutaleb gedraagt zich als een Nederlander. En het lijkt mij een geschikte vent. Het lijkt mij een goed besluit om Aboutaleb als burgemeester te benoemen. Hopelijk draagt het bij aan een betere integratie en tolerantie van beider zijden.Ik vraag mij af wat Fortuyn ervan had gevonden.

Liefs,

Assepoester

effe geen spiritualiteit, maar kopen!

Lieve lezers,

Vandaag is het geen tuinweer. Hoewel het met de buien wel mee valt. Maar dat geeft niets. Sopje door het huis en dinsdag is het bij ons altijd marktdag. Dus ik heb mij een nieuwe jas gekocht. Een winterjas in legerkleuren. Heb ik altijd al gewild, maar nooit geld voor gehad en al mij oude jassen dateren uit het Neanderthalertijdperk en zijn bovendien veel te groot, daar ik tien kilo ben afgevallen. Ik ben zo dun dat ik eigenlijk in de Ursula moet maar ik heb er zelf geen last van. Maar goed, via de jas kom ik terecht bij het onderwerp sparen (beleggen, whaha.. Dag geld! Hallo Wouter!) en kopen. Doordat ik het halve jaar 2007 bij Reneetje heb gezeten, heb ik veel geld terug gekregen van Eneco. En voordat Wouter Bos daar rente over gaat trekken of betalen(wat wij dan weer moeten betalen met allerhande prijsverhogingen) ga ik al mijn geld uitgeven. Kopen, kopen en nog eens kopen. En allemaal dingen die ik nodig heb. Zoals die jas dus.

Zelfs het geld voor Bjorns verjaardagscadeau ligt al klaar en ga ik morgen omzetten in iets dat zijn vader en ik verantwoord vinden. Verder heb ik Death and Magnetic van Metallica gekocht (good old times zoals het zwarte schijfje) en een drie-delige cd van The Moody Blues (jaja Reneetje) en een tweetal Orchestral Manouvres in the Darks (dus geen verzamelhitscd's). Dan heb ik nog een nieuwe ijskast nodig, nieuwe vloerbedekking in de slaapkamer, een bed (zo'n zwart metalen op poten met spijlen) en een matras. Ook voor de tuin heb ik nog het een en ander nodig, zoals een op benzine aangedreven waterpomp om de broccoli, ijsbergsla, andijvie, bonen en radijs entcetera van water te voorzien. Want er is op de tuin noch water nog elektriciteitsaansluiting en nu begiet ik mijn pas gekochte olijfboom (Peace men) met een aan touw gebonden emmer, waarmee ik slootwater uit de sloot hengel. Vandaar al die centrigugetrommels die je in bijna elke tuin ziet. Dat is om het kroos uit het water te zuiveren.

Enfin, zoveel heeft Eneco nou ook weer niet terug gegeven maar een energiezuinige, kleinere ijskast (nu heb ik er nog een voor een grote familie) is nog te doen en het bed ook. En een leftovercoupon van zeil moet ook nog kunnen. Zo'n staal uit een vloerbedekkingwinkel dat uit de mode is. Als het maar blauw of geel is want dat zijn de goede kleuren. Kortom een eenvoudig schoon te houden vloerbedekking, met een eenvoudig bed is orde in de slaapkamer en snel schoon. Dat is niet alleen netjes maar ook tijdbesparend. Hoezo? Nu moet ik alle kattenharen uit het kleed kammen, dat kost tijd en calorieen en gaat ten koste van de rustmomenten in mijn drukke bestaan. "Alles draait om de eenvoud", aldus Henk Westbroek van Het Goede Doel. De goede doelen die vast ook al hun geld in Landsbanki hebben gestopt.

Totdat ik de grens van rood staan bereik, blijf ik kopen: Nuttige spullen die ik nodig heb en goede boeken en muziek voor de geestelijke verrijking.

Liefs,

Assepoester