Lieve vrienden,
Tsja, dat krijg je als je een compu van een ander hebt gekregen. Hij heeft dat teamlidgebeuren er in vergrendeld.
Ik krijg het er op dit moment niet uit.
Daarvoor bel ik morgen wel naar de help van Microsoft voordat er nog meer NIET dan WEL werkt. (Ik houd sowieso niet van teams, niet van teambuilding, teamsporten, dreamteams or whatever voor teamgebeuren dan ook. Ik ben een solist. Ik kan heel goed tegen alleen zijn. Er zijn maar weinig mensen die ik langer dan even om mij heen kan verdragen, maar dat terzijde).
Ik vind het wel zielig voor je hoor Tappie! Ik leef mee.
Geef je 06 nummer aan Kayl, zodat zij het mij weer door kan bellen. Zij zal het niet gebruiken. En ik alleen om ff te vragen hoe het gaat. Dan houden we het op een paar minuutjes want jij hebt mijn telefoonnummer vast niet bij de hand aan de Costa.
Dan geef ik je gelijk ook mijn huistelefoonnummer.
Ik heb mij zo'n zorgen gemaakt. Maar gelukkig, je bent weer opgekrabbeld.
Heel misschien, als mijn saldo het toe laat, neem ik wel een vlucht naar Spanje via Rotterdam Airport, maar dan moet ik je eerst ff gesproken hebben.
Helaas lieve lezers, sorry voor deze persoonlijke tekst aan een vriend.
Door dan maar met het andere lopende nieuws, wat zich opgestapeld heeft.
De ijskast kan nog wel even wachten, een nieuw matras heb ik al gekocht en de BD heeft mij die onterechte 500 eurootjes niet kwijtgescholden maar gaat niet tot invordering over als ik de komende drie jaar die formulieren voor 1 april inzend.
Nou ja, het blijven dezelfde gegevens, want alleen bijstand en huur enz, schommelen ieder jaar een paar euro's.
Het is gewoon ook zo dat ik niet met apparaten uit de voeten kan. Dankzij de vader van mijn kinderen beschik ik dan wel over een mobiel, maar een voicemail openen, lukt mij nog niet. En op de tuin heb ik geen bereik.
De koelkast verzamelt ijs ipv koelen. Ik heb vanmiddag een blok van zo'n drie kilo onder de groentenla weggehakt en in de douche gegooid.(ijspriem, Sharon Stone, lees: Basic Instinct)
Logisch dat de paprika's dan gaan schimmelen.
De gootsteenafvoer is nog steeds verstopt. Weet ik veel hoe ik die pijp eronder los moet maken en een nieuw rubber aanbreng (wat ongetwijfeld wel zal moeten). Dus ik was af in een plastic afwasteiltje en kieper het afwaswater in de WC.
Pionieren in eigen huis, heet dat.
Bella Isa, Isabella dus, mijn (en voor velen) favoriete begeleider van Parnassia, is twee weken geleden van werkkring veranderd. Ik wist nog dat zij op 18 oktober jarig is, dus ik belde haar op de kliniek (altijd weekeinddienst), bleek ze net weg.
De gevulde koek loopt er nog wel, met alleen een gieter voor de planten en verder staat het gebouw in de steigers en is er geen rookhol meer. Ze moeten tegenwoordig in een abri buiten roken. Brrrrrrr.
Genoeg gebabbeld. Deze computer- en apparatenleek gaat onder het dekbed lezen.
Tsja, itt wat Marc Almond zingt: Mediocracy, always the same and de same.., het leven verandert wel degelijk bij voortduring.
Liefs,
Assepoester
woensdag, oktober 29, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
gelukt
goed zo, Assepoester.
Je bent een echte doorzetter.
Een reactie posten