Amalia pas op voor RSI

Hallo lieve lezers,

Hier is Assepoester weer na even op vakantie te zijn geweest in Zoetermeer.
Het is vandaag feest in villa Eikenhorst. Want... ons kroonprinsesje Amalia is vandaag 5 jaar geworden en dat betekent niet alleen dat Amalia leerplichtig is en dat haar vader en moeder zich strikt aan de vakanties van school moeten houden maar ook... cadeautjes uitpakken.
Ik ben dan ook bang dat Amalia nu al een beginnende vorm van RSI aan het ontwikkelen is. Ik werd op dit gevaar gewezen door het AD. En dacht er eens uitgebreid over na.
Afgelopen vrijdagavond -5 december dus- was het pakjesavond. Dus dat werd voor Amalia, Alexia en Alicia al scheuren en twee dagen later komt de gehele Koninklijke familie -ooh, wat zou ik vandaag graag in de bosjes liggen bij Eikenhorst om al die AA-nummers te fotograferen- op Amalia´s verjaardag en moet die vrolijke, spontane, fotogenieke, voetballende prinses weer cadeaus uitpakken. Teveel dezelfde handelingen met de pols en handen verrichten in een te kort tijdsbestek kan leiden tot RSI. Het is maar even dat u dat weet.
Waarom houd je je daar mee bezig, Assepoester, hoor ik jullie denken.
Ja, jullie weten toch inmiddels wel dat ik zeg maar fan ben van ons koningshuis. Hoewel ik geen dag met ze zou willen ruilen hoor.
Maar mijn liefde voor het koningshuis was er al toen Prins Pils, Willem Alexander, Alex voor intimi, en ik in hetzelfde jaar dezelfde colleges volgden. We stammen immers uit hetzelfde bouwjaar en maakten alletwee het VWO in zes jaar keurig af en zodoende zaten we in het propedeusejaar in dezelfde collegebanken. Daarna studeerde ik altijd in de bibliotheek en dronk daarna een biertje met mijn toen destijds boezemvriendin in een cafeetje in een steegje naast Rapenburg nummer tien, alwaar Alex woonde. Uiteraard gingen we nooit naar hetzelfde cafe als Alex, die altijd het cafe naast zijn huis bezocht met in zijn kielzoog zes beveiligingsfiguren. Daar wilde ik niet tussen zitten. Bovendien heb ik Alex nooit gesproken. Geen haar op mijn hoofd die daaraan ooit dacht. Een Assepoester die een prins achterna loopt, is een pathetisch gegeven. Bovendien bezat ik geen baljurk en glazen muiltjes omdat sprookjes nou eenmaal niet bestaan.
Maar enfin Alex deed geschiedenis, ik politicologie en daarna werd ik moeder en journalist en Alex vond zijn ware liefde. En toen....
begon in mij een soort van blij fanschap van het koningshuis. Ik werd spontaan verliefd op Maxima. Nou ja, figuurlijk dan, want ik ben niet bisexueel, ik val op mooie donkere mannen -zoals de overigens ook Spaanstalig, vurige Rafael Nadal-.
Ik zeg hierbij overigens ook Spaanstalige vurige omdat Maxima niet alleen een ontzettend spontane, mooie, leuke, lieve , stijlvolle, warme vrouw is, maar ook vurig en Spaanstalig. Immers in Argentinie spreken ze Spaans. En bekend is WA danwel van zijn gedurfde oranje en rode spijkerbroeken als het om de geplande fotosessies in de enorme tuin van villa Eikenhorst gaat, maar het is algemeen bekend dat Maxima thuis de broek aan heeft. Wat ze in haar kop heeft, heeft ze niet in haar kont, om het maar even oneerbiedig uit te drukken.
Ik heb inmiddels een boekenplank vol met Maximaboeken en andere aanverwante koningshuisboeken en mijn verzameldrift over alles wat met Maxima te maken heeft kent bijna geen grenzen. Als het maar in boekvorm, danwel krantenknipsels, is dan.
Reneetje kan het helaas niet meer bevestigen maar het schijnt dat ik tijdens het slapen wel een kwartier lang heb gebabbbeld met WA en Maxima. En een van mijn mooiste cadeaus die ik dan ook van Reneetje gekregen heb, is dat zorgvuldig uitgezochte fotoboek vol mooie Maxima dat ik nog niet had.
Maar goed, het prinsesje is jarig en pakt dus vele cadeautjes uit.
Ik wens haar een fijne verjaardag toe en hoop dat alleen die vreselijke tante van haar verstek laat gaan. Mabel en Friso deden zelfs vorige week Leidschendam aan om zichzelf en die twee oerlelijke kinderen van ze -ze lijken immers op Mabel- bij onze houtzaagmolen De Salamander te laten fotograferen voor een van de royaltybladen. Alsof wij op die lelijke foto´s zitten te wachten. De Salamander die prins Claus ooit als beschermheer van de molens in Nederland kwam heropenen na een grondige renovatie en ik daarbij -na de accreditatie door de Rijks Voorlichtings Dienst- aanwezig mocht zijn en zelfs met deze buitengewoon vriendelijke Prins Claus heb gesproken.
Uiteraard was ik erbij aanwezig toen na het overlijden van Prins Claus zijn kist, gedragen door zijn huilende zonen, in paleis Noordeinde werd gebracht, waar de meelevende bevolking massaal het condoleanceregister tekende en daarvoor zelfs uren in de rij stond.
Een fijna opa zou hij zijn geweest voor Amalia. Zoals hij ook een warme wijze vader was voor Alex, Constantijn en Friso -maar ja, de laatst genoemde is kennelijk dooffie en dooffie aan beide oren, gezien zijn uiterst bedenkelijke partnerkeuze.
Gelukkig is oma Bea er vandaag uiteraard wel bij, want Amalia en Beatrix zijn onafscheidelijk.
Nogmaals gefeliciteerd, kleine Amalia en ik hoop dat je nog lang mag genieten van een onbezorgde jeugd met je lieve, toegewijde ouders, zusjes, Prins Constantijn en prinses Leontien en oma Bea. En ga vandaag maar fijn al die cadeautjes uitpakken., want zo snel krijg je natuurlijk geen RSI.

Wie meer wil weten over het schaapje in wolfskleren Mabel, krijgt uiterst betrouwbare informatie uit het boek ´´Achter de schermen bij Peter R. de Vries´´, geschreven door regisseur van het bekende misdaadprogramma -zorg dat u kijkt, dan heeft u een alibi- Kees van der Spek.

Liefs,

Assepoester