Lieve lezers,
Helaas. De nr 1 van de top 4000 wordt pas op 31 december bekend gemaakt. Wel is de aftrap al begonnen en kan men nu al de top 4000 luisteren. Men is natuurlijk begonnen bij nummer 4000 en waar men nu zit, moeten jullie zelf maar ff googlen, als jullie dat leuk vinden.
Bezinning, het einde van het jaar nadert. Het ultieme moment om op het jaar 2008 terug te kijken en vooruit te kijken. Want ik herhaal het nog maar weer eens-
Gisteren is historie, morgen een mysterie en vandaag is een cadeautje.
Voor mij was het jaar 2008 een krankzinnig jaar. De dood van mijn allerliefste Reneetje kon ik gewoon niet accepteren. De echte dip begon een aantal maanden na zijn dood 3 augustus 2007. De eerste drie, vier maanden daarna was ik te verdoofd, te apatisch om te beseffen dat de realiteit was zoals die was, mijn ware liefde, mijn maatje zou nooit meer terug komen. In de maand december begon ik dan ook flink te zuipen waardoor ik met oud en nieuw op de detox zat. Ik ging het jaar 2008 sukkelend in. Ik belde veelvuldig met AstroTV voor een channeling om te vragen hoe het met Reneetje ging daar in Genezijde. ``Hij is voortdurend bij je.`` ``Hij zit op je schouder.`` ``Hij zweeft nog in de ruimte, hij is niet in het licht.`´ ``Iemand die zelfmoord heeft gepleegd komt nooit in het reine, in het licht.`` ``hij zal zijn plek niet vinden. Hij zit bij jou.`` Paradoxale antwoorden die ik kreeg. Wat moest ik ermee. Loslaten, accepteren. Nou dat proces is in 2008 nog niet voltrokken.
Hoewel ik moet zeggen dat sinds mijn laatste opname, ik heel goed besef dat ik het wel zal moeten accepteren. Want ook bij mij was het kantje boord. Ik belandde twee keer met spoed in het ziekenhuis, compleet met infuus en al. En daarna eind november wederom op de detox. Deze opname heeft mijn blik voor altijd geopend- Geen drank meer, geen druppel. Mijn opdracht voor de komende drie maanden -totdat het lente is en ik weer in de Volkstuin aan de slag kan- is aansterken, rusten en veel en gezond eten.
Toch beleefde ik ook Goede momenten in 2008 -de belangrijkste daarvan is het onderhouden van contacten met mijn kinderen en hun vader en mijn ouders. De huur in september van een volkstuin was een geniaal impusief idee. Een eigen volkstuin vol planten, vruchtenbomen, bloemen en groenten met een klein tuinhuisje heb ik altijd al gewild. Het is goed voor lichaam en geest. Als je fysiek bezig bent in de buitenlucht, krijg je verse zuurstof en veel beweging. En door het wroeten in de aarde vergeet ik alles om mij heen. Ik voel de zon op mijn gezicht, voel mijn handen vuil worden, pluk bloemen en maak boeketten voor in huis, pluk kruiden als akkermunt en kamille in de leegstaande tuinen waarvoor nog geen huurders zijn en maak daarvan mijn eigen akkermunt en kamillethee. De hele kamer van Bjorn en de vensterbank achter de computer staat vol met bakjes vol stekjes, kruiden en knoflook om straks te planten in eigen tuin. Een teentje knoflook in een pot met aarde wordt vanzelf de bekende bol en ook de sprieten die boven de aarde uitgroeien kun je eten, knoflooksprieten die groeien uit de bol, lekker in salades en op de kaas op brood.
Ik geniet van het fluiten van de vogels, de merels en lijsters en meesjes die in de enorme conifeer in mijn tuin tussen de takken zitten en af en aan vliegen met takjes en veertjes in hun snaveltjes om een nestje te maken. De fazanten en patrijzen lopen parmantig door de tuin terwijl ik vol van genot een shaggie rook. Als ik mij beweeg, vliegen ze op om in de belendende tuin verder te paraderen.
Ik ben begonnen met het autodidact leren van de Spaanse taal en ik ben begonnen met Yoga en meditatie. Lichaam en geest zijn een en moeten in balans zijn.
De balans was grotendeels ver te zoeken in 2008 maar zo langzamerhand beginnen mijn Yin en Yang weer in evenwicht te komen.
Van de week was ik nog cynisch over de komende feestdagen. Laat mij maar alleen. In mijn horoscoop stond u ontvangt een aantal uitnodigingen. Ik dacht jaja het zal wel.
Maar nee. Niet dat ik in horoscopen geloof maar het gebeurde wekl door mensen die heel veel om mij geven. Ik ben uitgenodigd door mijn kinderen en hun vader voor de kerstbrunch op eerste kerstdag en ik kon alleen maar huilen van geluk. En gisteren belde een heel goede vriendin die ik uit het oog had verloren. ``Lieve schat, ik wil je zo graag zien. Ik heb zo vaak aan je gedacht.`` Ik sta versteld en pak de uitnodigingen met beide handen gretig aan. Wat een prachtige cadeaus. Wat ben ik dankbaar.
Aldus gesproken zie ik het komende jaar dan ook vol optimisme tegemoet.
Liefs,
Assepoester
dinsdag, december 16, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten