vandaag is de dag

7 augustus, leidschendam, 08.00 uur s´morgens,

Ik zit er helemaal doorheen, maar nog even volhouden want om 14.00 uur vandaag is de crematie van mijn allerliefste Reneetje.
Gisteren hebben we met een groot aantal familieleden de kist gesloten. En we hebben een mooie foto van hem in goede staat en in A/vierformaat gelegd op de kist met een witte Roos van Anneke, zijn schoonzuster en een rode roos van mij.
De kist moest wel dicht want hij begon hele rode vlekken in zijn gezicht te krijgen.
Gisteren zijn de rouwkaarten aangekomen en stel je voor dat er nog mensen zijn geweest.
Ik ga zo dadelijk eerst naar de Digros want de brokjes zijn op )de fretten eten ook kattenvoer' en de yoghurt want dat is het enige wat ik weggespoeld krijg.
Dan ga ik naar Noordwijk, weer een uur met die k-streekbus, tenzij ik op tijd ben voor 95, de interliner, die kachelt tenminste door.
Bus 90 zit natuurlijk stampvol met Duinrellgangers die herrie maken, hun I pod te hard hebben staan of uitgebreid en hoorbaar gaan zitten mobielen.
Dan krijg ik het spaansbenauwd en hyperventilatie. Gelukkig heb ik mijn plastic mondkapje in mijn tas, gekregen van de ambulancebroeders toen ik neerviel op het perron NS. Dat was precies op het moment dat Rene aan het doodgaan was. Hij heeft mij om 17.00 uur telefonisch nog weten te bereiken en vroeg waarom ik zo lang onderweg was geweest. Daarna zei hij niets meer, hij brabbelde wat. Toen ik hem ophing, denk ik dat zijn laatste gedachten zijn geweest, ik heb As nog gesproken, nu kan ik gaan. Telepathie het bestaat echt.
Ik ben niet tevreden over mijn tekst die ik heb geschreven, er moet nog iets bij. Dus
naar Noordwijk, daar verder typen aan mijn speech en hem uitprinten.
Tot later

Assepoester