zwemmend door het leven

Ha lieve lezers,

De Shubunkin is gered. Hij wordt inclusief aquarium verkocht voor 25 euro, aan een kennis van Anneke. Het aquarium alleen is al minstens 400 euri waard, maar ja weg is maar weg.
Nu hoor ik weer iemand denken, het is in meervoud ook euro, maar ja ik vind euri gewoon lekkerder bekken.
Lucien, wie een hoge functie heeft elders, heeft er een baan bij als verkoper.
De Peogot 1.6 injectiemotor, wordt opgepimpd, de motor is nog hartstikke mooi en minstens 4300 waard, de scooter kan ook zo weg voor een mooie prijs en dan staat er ook nog een Kogadinges, zo´n racefiets.
Het is raar, onwerkelijk.
Zaterdag staat er een container voor het huis en gaan we de tent leegruimen.
Dan is het definitief einde verhaal.
Dan ben ik mijn sleutels kwijt en dan maar kijken of de familie nog contact houdt.
Ik ben actie aan het ondernemen.
Twee brieven heb ik al klaar. Een voor Pa en Ma Duijndam, een voor de directie alcoholdetox.
En nu moet ik nog een brief schrijven aan Isabella. MIJN FAVORIETE BEGELEIDER op de alcoholdetox Zoetermeer.
Ik kreeg een kaart van haar `´ Alles gaat door, alles staat stil.´´
G/ver nu zit ik weer te janken.
Ze is trouwens niet alleen mijn favoriet, maar ook die van Kaatje, GJ en Tappie.
Isabella is zo anders, zo lief, zo weinig met zichzelf bezig, misschien zelfs wel te weinig.
Ze leeft voor haar clienten en als je een klik met haar hebt, dan zit je gewoon op de juiste plek. Heel anders dan die gevulde koek, met zijn onwerkelijke, zweverige, gereformeerde zijn. Brrrrr.
Zo´n dijk van een wijf stuurt mij een kaart. Dat is een cadeau, wat vandaag toch even een andere kleur geeft.
Net zoals ik twee weken geleden een kaart kreeg van mijn schoonzus en broer.
Terwijl ik door mijn dronkenschap nog nooit in staat ben geweest om hun kindertjes te zien, Frank en Martijn. Toch dachten ze aan mij en lieten hun teleurstelling los.
Soms komt de steun uit onverwachte hoek.
Dank.

Nu ben ik er klaar voor om mijn ouders te bezoeken. Ik ben daar het laatst geweest op 1 januari j.l, samen met Rene. Ik ben klaar maar zijn hebben cq hadden een wespennest, precies daar waar ik sliep toen ik 19 jaar was en er ook al zo´n klotenest zat. Toen ben ik gestoken en sindsdien kun je mij direct naar het ziekenhuis brengen.
Mijn moeder is nog van de oude stempel. Zondag sprak ik haar aan de telefoon en toen zat dat nest daar dus. Ja waar moet ik dan mijn was ophangen.
Mijn ouders wonen in een eensgezinswoning met zijn tweeen. Dus waar moet de was. Nou niet op zolder lijkt mij.
Gisteren sprak ik haar weer.
Ze zegt ik zit met die elektronische vliegenmepper. heb ik ook, te koop voor 2 euro bij de Xenos. En ieder vliegend dier dat voorbij komt. Hup, tennisracket er op en electrocuteren.
Ze zei ook nog, je vader en ik hebben 75 dode wespen geteld in de slaapkamer, en er vliegen er ook een paar versuft rond.
BRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR.
Dus mam, ik kom wel, maar pas als er ook geen versufte wesp meer vliegt.
En door dat wespenverhaal had ik vannacht een nachtmerrie, ik moest de kids gaan zoeken in Lunteren want in het bos regent het wespen.
Nightmare on Immenstreet. Grrrr.

Liefs,

Assepoester