´´Zet alsjeblieft op mijn steen, iemand, in ieder geval een, heeft er van hem gehouden.´´
Geen steen voor Rene, hij hield niet van poespas. Voor Rene geen gedenkplaats, maar een urn, die ik niet eens op mijn schoorsteen mag laten staan. Zoals eerder gezegd, hij wilde dat zijn as op zee wordt uitgestrooid. Ik mag iets ervan voor een tattoo, maar Tony is op vakantie, uiteraard ook met een boot.
We hielden ook samen van Robert Long, sávonds klonk menigmaal ´´Jezus Redt, Jezus redt, alle mensen opgelet. Jezus redt, Jezus redt, ENKEL door ´t gebed.´´ Tsja dus niet.
Favoriet was ook ´´iedereen doet het´´ ´´Windsurfers doen het standing up en Popie Jopie doet het in zijn dromen, en katholieken doen het zonder Rome.....`´
Maar het mooiste nummer wat heel toepasselijk is, komt van de , toen nog LP ``Dag Kleine Jongen.`´ Wat is een levenlang, slechts een momentopname.
Dat is waar. Het leven is heel kort, het kan ieder moment voorbij zijn.
Zeker als je er zelf voor kiest.
Maar voor mij gaat dit niet op.
Wanneer alles om je heen weinig zinvol meer lijkt, duurt het leven lang.
Ik zit nog met zoveel vragen. Vragen waarop ik nooit antwoord zal krijgen.
Ik zal er vrede mee moeten gaan hebben. Hij wilde het zelf of wilde hij het niet.
Lastig verhaal als je jezelf dood drinkt.
Ik heb alle hulp gezocht, de crisisdienst kwam niet. Met dank aan in Rene´s woorden, die slappe zak van een Paul Roomans.
Ik ben woedend, maar dat gevoel laat ik niet toe.
Het gaat ten koste van mijn verdriet om Rene.
En het is Rene waar het om draait.
Rene krijgt mijn liefde, Paul R. niet mijn haat.
Een ontroostbare Assepoester
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Lieve As,
Jouw allerliefste René heb ik nooit ontmoet, helaas,...
Weet je nog dat we het er een paar weken geleden over hadden dat je ons zo graag aan elkaar voor wilde stellen?
En toch was ik op zijn crematie, en daar ben ik heel blij om.
Ik vind het logisch dat ik er was, jij bent mijn vriendin en jouw dochter wilde er graag bij zijn, dan maar even een eindje rijden.....
Blij ben ik dat ik jullie een beetje kon steunen, maar vooral blij omdat ik daar gezien heb dat René echt een heel bijzonder mens was.
Er was zoveel intens verdriet, van jou, van Kayleigh, zijn familie, vrienden, maar ook stoere collega´s van René hielden het niet droog.
Het was een mooi afscheid; je hebt prachtig gesproken , en zo duidelijk weergegeven hoe bijzonder jullie relatie was.
Ook de toespraken van de broers en zus van René vond ik heel aangrijpend.
Net zoals de muziek.........
As, ik vind dat je je zo goed gehouden hebt, ondanks je diepe verdriet was je ontzettend sterk. Maar vooral omdat.......je geen slagersvrouwtje was (wat ik hiermee bedoel weet jij alleen).
hele dikke knuffel van mij...
dank je lieve schat.
nu moet ik weer janken,
je bent mijn liefste vriendin,
zo onbaatzuchtig.
ik wil doen wat jij voor mij hebt gedaan.
En nee, ik ben niet het slagersvrouwtje.
Je hebt mij zo vreselijk gesteund door Kayl te halen en er gewoon te zijn.
Ik ben daarvoor heel erg dankbaar.
Ik weet, ik heb EEN vriendin en wel een heel speciale.
Mijn ouders vonden je trouwens ook errug lief.
Ik houd van je, lieverd, remember.
Assepoes
Een reactie posten