De A is van.....

Geheel in de geest van Sinterklaas,

Mira, 27 november 2007,

Beste Sinterklaas,

De A is van afscheid, 3 augustus en Animal Planet
De B is van Barbier, u gaat er nooit naar toe dus U kent het.
De C is van Close to the edge of insanity
De D is van sentence of a Death Penalty.
De E, wat zullen we daar mee beginnen,
De F, Fuck the system, zo ben ik nu eenmaal,
De G is van geloof, in ons allemaal,
De H hoort bij hulpverlening, bleh,
De I, is van Inderdaad, schaapje, bleh.
De J is van Joker, die zet ik in en daarbij de verdubbelaar,
Kunt U het niet volgen, dan bent u niet voor 1 tegen 100 klaar.
De L is van Liefde, zonder liefde ook geen verdriet,
De M is van motor, Yamaha TDM,
De N is van Nooit meer op de motor samen met hem,
De O is van Opstaan en daarbij hoort vallen
De P is van pleister en een dikke kus
Met de Q kunnen we niks
en met de rest van dit alfabet ook niet.
Denk eraan, Lieve Rene, ik heb nog steeds verdriet.
De donkere dagen komen eraan. Kerstmis en vrede op aarde,
oliebollen, champagne, feestjes en knallen om 24.00 uur.
Ik doe er dit jaar niet aan mee
en voor de beestjes is het vuurwerk zuur.
Zijn het er dan nog vier of zijn het er drie,
want Tilletje is ziek.
Maakt U zich geen zorgen. Er is geen reden tot paniek.
Lieve beste Sint, geef dit jaar een cadeau aan IEDER kind.

Met vriendelijke groeten,

Assepoester

televisiepoes

Lieve lezers,

Na het lezen van mijn dochters blog, was ik zeer tros op haar. Ze probeert het moeten huilen en de gene erover toe te lichten. Knap geschreven. Mooi gedaan, Kayl.
Ik vrees dat ik het dezer dagen met meer human interest onderwerpen moet doen, want als ik al aan iets rottigs denk , ik mis Rene verschrikkelijk, dan vallen die waterlanders weer en is mijn kussen weer nat.
En opluchten ho maar. Het is net alsof er een steen in mijn maag zit. Ik probeer wel te eten ondanks dat zware gevoel, maar ik gooi het er gewoon allemaal weer uit.
Dus houd ik mij bezig met de Mindmagazine, echt een blad voor jou Kayl als beginnend psycholoog en daarnaast staat de tv aan, als behang.
Dat komt door mijn televisiepoes, Isis.
Isis kijkt de hele dag televisie. Eerst dacht ik dat ze ook al dementerend was, net als mijn vroegere boerderijpoes, maar ze kijkt naar dat beeldscherm. Ze ligt tien centimeter van mij en mijn tijdschrift af, prinsesheerlijk genesteld om vervolgens naar Big Cat Diary te kijkenMeestal kijk ik dan mee, maar soms heb ik geen zin in behang.
Isis blijft echter onverstoorbaar liggen en keert haar ogen niet af van het scherm.
Dus ik doe een testje, wat ik ook deed op de Korsakovafdeling waar ik geplaatst was omdat er geen plek was op de detox. Ik zette de tv gewoon op een andere zender of uit. En niemand reageerde. Geweldig.
Dus dat doe ik ook bij Isis. Ik zet hem op Flodder. Ja ze kijkt. Ik zet hem op zo´n dom spelletje. Ze kijkt.
Ik zet hem uit en Isis draait haar hoofd om en als blikken konden doden.....
Goed Iesje, hij gaat weer op Animalplanet. Jij je zin.
Ach een televisiepoes. Is weer eens wat anders.

Liefs,

Assepoester

Junglebook

Lieve lezers,

Eindelijk heb ik hem dan hoor, Junglebook, met Baguera, Mogli en Shire Khan de tijger. Het is , naast de Hannibalcycles en The Pirates, mijn echte echte favoriete film. Ik ken elke dialoog uit mijn hoofd. Ik had wel de video, maar geen videospeler meer. Inmiddels had ik uit de nalatenschap van Rene weer wel een video, maar die heb ik samen met de films weggekieperd. Tsja en dan heb ik drie videos in totaal en geen scartkabel, dus doei,dag Junglebook, dag Made in Heaven van Queen en dag Youp vh Hek. Maar NU heb ik de DVD, dat wordt genieten achter de PC.
Tsja wat zoekt een vrouw van bijna veertig in Junglebook. Troost en plezier, denk ik.
En dat heb ik hard nodig, want ik voel mij zo depri als wat.
En dat gaat niet over met de anti-depressiva die ik slik.
Ik ben gewoon heel depri omdat ik Rene mis en dat is gewoon normaal. Mijn geliefde is dood en dus ben ik verdrietig. Dat heeft nog wel maanden nodig.
Ik denk er nu al aan om mijn strippenkaart voor de detox in te leveren met Kerst, maar ja de beestjes dan he. Ik woon in een wokwijk en dat wordt op 31 december hier politie en brandweer. Met al die illegale chinese duizendklappers is de dierenstress hier compleet en moet ik gewoon thuis zijn.
Aan de andere kant is er ook goed nieuws, Tappie gaat mijn boek sponsoren, althans hij is sponsoren aan het vinden en dan komt het uit. Ik weet de titel nog niety en ik heb wel een begin, maar dan zonder Rene. De rest is af. Als ik twee hoofdstukken stuur, kan hij alvast naar de uitgever.
Ik heb de deadline op 1 januari gezet.

Assepoester

muziekquiz2

Lieve lezers,

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het bioscoopkaartje is al gewonnen. Omdat ik geen geld heb, zal het wel gewoon Rammstein Live aus Berlin of Volkerball kijken worden via de compu. Want een tv met scartkabel heb ik ook niet meer, dus de DVD kan ik niet gebruiken, whaha. En Wouter Bos maar zeggen dat de minima er op voor uit gaan.
De VVD zorgde nog beter voor de minima. Ik wil een Sinterklaas en kerstuitkering, een koude toeslag, een Dierenbijdrage, ten gunste van het bestrijden van de eenzaamheid, en een lagere huur. Het is toch van de gekke dat ik 373 euri huur betaal voor een woning die in 1957 is opgeleverd. Met een gaskachel, waardoor ik de bovenluikjes wel open MOET laten staan ivm koolmonoxidevergiftiging.
Dank je Wouter, gelukkig heb jij het duurste huis van alle ministers. Zelfs exminister financien Gerrit Zalm woont goedkoper. En dat noemt zich PvdA. Ik formuleer het liever als klein rechts. Dag Wouter, het enige wat leuk aan jou is, is je uiterlijk. Geef mij Rita maar.
Ik ben niet links, ik ben niet rechts, maar recht doorzee.
En zo is het.
Dan nu de quiz.

1. A penny for your thoughts my dear, I owe you for your love.
2. Steaming 45 degrees
3. I love you in the morning, your kisses warm...
4. We are all living in Amerika, No this is not a love song
5. instinkertje. OOK. This is not a love song
6. I wouldn´t have a notion to save my soul
7. My little puppy , nee niet Paris Hilton.
8. Multiply about four
9. Ich werde in der Tannen gehen, dahin wo ich du zu letzt gesehen.
10. I´m the Dancing Queen

Succes.

Assepoester

muziekquiz

Lieve lezers,

Mijn dochter houdt een muziekquiz op haar site, dus ik kan niet achter blijven. Ik had er zelfs een fout. Geen Cranberries maar The Weepies. Who are they fucking hell, never heard of them at all.
Oke here we go. Ik houd het makkelijk.
Dat ontmoedigt de mensen dan niet en dan de volgende dag gooien we er een moeilijke tegen aan.

1. Chicitita tell me the truth.
2. And nothing else matters.
3. Say hello to the lollypop.
4. Too much love will kill you.
5. Love of my life
6. Talking loud and clear and say what you feel today.
7. Out where the river grow
8. Verdruten wir den Untergang.
9. De fles speelde een grote rol in heel mijn bestaan.
10. Waar is hier de nooduitgang.
Appeltje eitje in ieder geval voor Ronald.
Nu nog voor Kayleigh maar als je Tsjerk de antwoorden laat invullen win je de hoofdprijs.

Ik gun de hoofdprijs beiden, dat wordt een bioscoopje.

Assepoester

Het is kut fuck en peer- Kayleigh

Lieve lezers,

Mien dochter is mie er een. God o god wat een taalgebruik.
Ze schrijft zelf ook prachtige verhalen maar de reakties op mijn blog zijn vaak kort maar krachtig. Zo geeft ze als commentaar over dat ik er een hekel aan heb dat iedereen maar zegt Ja maar je moet toch door deze zin. Ja mama Rene is doder dan dood, je moet verder wanneer moet jij weten, het is gewoon kut fuck en peer.
Nou ja, dan weet ik wel dat ze net zo goed gebekt is als haar moeder en bovendien slimmer dan ik. Hoho Kayl, op sommige fronten.
Ik ben trots op haar. Ze wijst mij regelmatig terecht en dat mag ook. Ik word er nooit boos om. Zoals mijn ouders vroeger wel boos werden wanneer ik het ergens niet mee eens was. Dat was ongeveer alles. Whaha. Ik heb Kayl weliswaar zelf op de wereld gezet, maar dat ze zowel uiterlijk als innerlijk zo veel op mij lijkt is verrassend, confronterend en ook leuk.
Bjorn is precies zijn vader. En daar is ook niks mis mee. Die is van Mars, Ufo´s en onvoorstelbare schoonheid en wijsheid, met zijn elfde en ook nog zo onschuldig.
Maar Kayleigh met haar grote puberwetenschappen is wel heel speciaal.
Kortom, Ik houd megamegamegaveel van deze twee kinderen, Mijn kinderen.

Assepoester

Say goodbye to the world you thought you lived in. Mika

Lieve lezers,

Today I say goodbye to the world I thought I lived in. And take a bow.
Deze megasterke zin komt van Mika, van het album Life in a cartoonmotion. Ik herhaal het maar weer, het beste album dat dit jaar is verschenen. Origineel en vrolijk, heel anders dan de met dood,sex en verderf gezaaide teksten van mafkees Till Lindeman, de zanger en tekstschrijver cq dichter van Rammstein.
Vandaag begin ik met een schone lei, geen Ronald meer in ieder geval, geen drank om de somberheid te verdrijven maar Mika, mijn ouders en neefjes eens opzoeken. En ik ben begonnen met een zelfcursus Spaans. Tenslotte heeft mijn jongste broertje Marcel een Equadoriaanse uit Madrid opgepikt en arriveert er hopelijk half januari een gezonde bebe. Amaryllis is geen Maxima dus ze krijgt het Nederlands maar niet onder de knie, ook al MOEST ze van Mars naar een inburgeringscursus.
Mijn ouders praten met handen en voeten om met haar te communiceren maar op Bjorns verjaardag wil ik tenminste tegen deze mooie bloem kunnen zeggen, Hasta proxima.
Wat betekent Hopelijk snel tot ziens. Por favor.
Mijn tweede vader Cees kwam net een antieke eikenhouten tafel brengen dus ook mijn interieur gaat veranderen van moderne zooi naar antiek.
Tenslotte ben ik bijna belegen oude kaas. Whaha. Ik moet nog 40 worden.
En ik wil het Kayl en Bjorn niet aandoen dat hun liefste moeder te vroeg heen gaat, net zoals Rene.
Voor vandaag heb ik mijn goede daad verricht. Ik heb tot midden in de nacht contact gehad met politie en ambulance Leiden om Ronald / nee niet Angelo- te redden van een zelfmoord.
Hij belde om goodbye te zeggen met bier en pillen en de ambulance was door mijn ingrijpen en gebel op tijd. En wat ik nog nooit heb mee gemaakt, gebeurde nu. De politie belde vanuit zijn huis in Leiden dat hij heerlijk lag te slapen en dat de pillen in beslag genomen zijn. Ze bedankte mij voor mijn alerte optreden en zeiden nu kun jij tenminste ook rustig slapen.
Nu maar hopen dat hij vannavond niet dezelfde gedachten krijgt, want om iedere dag met 112 te bellen, zie ik niet zitten.
Dus Ronald, ik hoop dat je dit leest. Fuck the system en ga leven. Er is ALTIJD een reden om wel te blijven leven. Als het je tijd is, roept de Heer je vanzelf wel.
En doe hetzelfde als ik, Say goodbye to the world you thought you lived in.
Dus dag ex, welkom nieuwe vrienden. En koop een mooie bos bloemen of doe net als ik.
Knip de bloemen gewoon buiten, ze bloeien niet voor niets. Wat God zaait, moeten wij oogsten. En nu ga ik verder met mijn vlierbessen ritsen want het vlierbessensap moet vandaag nog in de yoghurt.
Good luck, je bent het meer dan waard om te leven.
Say goodbye to the world you lived in..........
Liefs,

Assepoester

Voor wat, hoort wat. huh

Ik heb deze column weg gehaald omdat niet de hele wereld hoeft te weten hoe ik baal van een iemand.
Een ding blijft overeind staan, met klem. Je bent GEEN loser als je op een detox zit.

Je bent juist een loser als je het opgeeft.

Assepoester

Spreken dat is zilver, maar zwijgen dat is goud. Het Goede Doel

Spreken dat is zilver, maar zwijgen dat is goud.

Lieve lezers,

Drank maakt inderdaad meer kapot dan je lief is.
Doordat ik als een kip zonder kop gewoon in de derde versnelling doorhol ben ik mijn twee dierbaarste en enige vrienden kwijt.
Allemaal door die kutdrank.
En nu ben ik nog verdrietiger dan ik al was, want Kaatje en GJ hebben zovaak geprobeerd om mij te helpen en wat DOE IK: Falen op alle fronten.
Excuses zijn vaak smoesjes, maar vanachter deze PC wel echt gemeend.
Sorry, als ik jullie gekwetst heb. En dat volstaat ook niet.
Zelfmedelijden ken ik niet.
Maar ik ben wel diep en diep verdrietig.
En dankbaar dat jullie Kayleigh altijd goed opvangen, daar waar ik faal.

Assepoester

Tiefe Brunnen muss man graben, Wenn man klares Wasser will. Rosenrot Rammstein

Lieve lezers,

Tiefe Brunnen muss man graben, Wenn man klares Wasser will. Een strofe uit de titelsong van het meesterlijke album Rosenrot van Rammstein. En dat wil zeggen dat je heel diep moet gaan om duidelijkheid, begrip te krijgen. Of een heldere kijk op het leven. Of dat je tot het diepste moet zakken, om eindelijk weer uit die ,lijkt wel, bodemloze put te komen en omhoog te klimmen. Een soort Sisyfusarbeid dus, je moet die steen omhoog krijgen, maar je dondert steeds weer naar beneden.

Anders gezegd, Ik ben een paar weken geleden totaal ingestort. Ik kan Rene´s dood gewoon niet verwerken. Dus mijn casemanagers , de engeltjes, hebben mij weer ondergebracht in die prachtige betonnen bunker Zoetermeer. Alleen staan daar geen rijen dagjesmensen om een bezoekje te brengen zoals bij de bunker in Osdorp.
En nog steeds volkomen ingestort, of eigenlijk nog depressiever, ben ik vandaag weer ontslagen uit de detox. De maatschappelijk werker Marco, das pas een kei, heeft mij wat adressen voor rouwverwerking mee gegeven. Net zoals mijn lieve schoonzus wat info hierover middels een lief kaartje stuurde. Vielen Danke. Deze mensen begrijpen tenminste dat de zinsnede Je moet verder echt totaal nergens opslaat. Want kan iemand mij vertellen waarmee je precies verder moet als je geliefde zich moedwillig doodzuipt en jou en je kinderen gewoon in de steek laat. En zeker niet al na twee luttele maanden. Zijn zij Rene dan zo snel vergeten. Nou ik niet. En de zin Je moet verder wil ik dan ook NOOIT meer horen totdat ik daar zelf zo over denk.

Nu ben ik weer in mijn eigen huis dat vreemd aanvoelt omdat het voor mijn gevoel een soort Mausoleum geworden is. Ik ga dan ook REne´s spullen opruimen. Weg met die printer, weg met tallozae foto´s op elk stukje muur dat ik tegenkom.
Ik houd een foto op een centrale plaats en de rest gaat in het fotoboek. En ik probeer mijn eigen huis en haard weer die van mijzelf te maken. Dat doet fucking shit veel pijn, maar het moet, want ik ga er zelf aan kapot.
Iedere avond voordat ik ga slapen, praat ik tegen Rene alsof hij mij vanuit de hemel bijstaat en om hem te laten weten dat ik altijd van hem zal houden.
Ook al weet Rene dat ik opnieuw verliefd aan het worden ben. En dat ik daar open voor sta. De jongen die ik heb ontmoet heet Frank, is lief, begripvol, mannelijk, intelligent en zeer serieus en even oud als ik. En verder wijt ik nog niet over hem uit. Omdat we samen wel zien welke kant het op gaat. Easy does it. Dus het moeten laat ik weg. Het mag, het kan.
Maar ik wil hem niet opzadelen met mijn verdrietige erfenis, hoewel hij er best urenlang naar wil luisteren. Het is nu Say goodbye to the world you thought you lived in and take a bow. Met dank aan Mika.

Over twee weken wordt Bjorn 11 en ook dat stemt mij treurig. Terwijl ik juist blij moet zijn. Mijn kleine baby wordt steeds groter en ik mis hem vreselijk.
Huil, huil, huil. En Kayl, gelukkig zien we elkaar tenminste weer op de MSN.
Huil, huil, huil, ook met Isabella. De hele week was ze er niet. Dus ik had gisteren in het geniep een kaart bij het Lange Land ziekenhuis gekocht , ik mocht immers het pand niet verlaten. En juist vandaag toen ik weg MOEST, zag ik haar en zat ze net mijn kaart te lezen. Mijn Bella Isa.
Uiteraard de groetjes aan Kaatje, GJ en Tappie van Isabel.
En voor Kaatje, Rogier was uitermate geinteresseerd. Alleen wist hij niet meer wie Kaatje en GJ waren. Mij vergeet hij nooit meer in ieder geval. En omdat ik natuurlijk chaos in mijn hoofd had kon ik Kaatjes emailadres maar voor de helft produceren dus ik heb hem mijn adres maar gegeven. En hij zei.... dat hij wat zou laten horen. Dus als ik wat hoor, speel ik de interesse in zijn beide exclienten wel door.
Nou dat was het wel weer voor vandaag. Hoop dat de dag van morgen beter begint en eindigt dan vandaag.

Liefs,

Assepoester

Mika, Kimi en Schumi

Lieve lezers,

Wat hebben Mika, Kimi en Schumi gemeen. Het zijn alledrie autocoureurs, uiteraard, en het zijn alledrie poezen. Maar Mika is ook nog een zanger.
Op de foto boven zie je Bjorn zich uitleven op de, in mijn ogen, beste CD van het jaar. ´´Life in cartoonmotion.´´ Bjorn zingt de teksten moeiteloos mee, want zijn zus heeft de CD uiteraard ook. Gedownload dat wel. Ik heb een kopie van een gekochte. Maar who cares. Als je de muziek maar hebt.
Hij was gisteren weer bij mij. En wat hadden we een lol. Als trotse moeder zeg ik, wat is het toch een enig ventje. Samen voetballen en gooien met de boemerang. Samen Loenatik kijken, via de computer want de televisie ontplofte. Pffff.
Samen hebben we de stekker eruit getrokken en dat onding naar de gang gedragen.
Gelukkig stonden er nog twee kleine oude teeveetjes. En tsja MAMA, dan hebben we geen scartkabel. Een hoe. Een scartkabel, dus we kunnen geen DVD kijken.
Echt wel, gewoon via de computer. Dus zaten we zij aan zij voor mijn computer En keken voor geloof de twintigste keer naar Loenatik, the movie. Gek zijn is zo gek nog niet, luidt de ondertitel.
Iedere vijf minuten legde hij zijn hoofd op mijn schouder. Gezellie, knus.
Kon de tijd maar stilstaan.
Zelf was ik al om 6 uur op. Voor de grandprix van China, die een uur verlaat vanwege de regen van start ging.
Autocoureurs zijn kerels. Er is alleen uitzondering op de grit en die rijdt volgende week ook niet meer mee. Naam, Ralf Schumacher, het mislukte broertje van de 8/voudige kampioen Michael. Eindelijk verdwijnt die onsymphatieke kneus uit het circus. Wat een loser. Weer reed hij de race niet uit, hij had weer eens een crash.
Dat Hamilton voor de pitstraat in de grindbak reed vanwege versleten banden is jammer. Het is de kampioen in spe als debutant. Maar ja, hierdoor won Kimi wel.
En ik ben voor Ferrari en Kimi Raikonen en Felipe Massa.
Geef mij maar The iced cold man met de staalblauwe ogen. Een soort Mika Hakinnen, maar dan nog kouder. Verassing van de dag, Er kon tijdens de persconferentie een minzame glimlach van het gezicht van Kimi af. Zo is het knul.
Laat je niet gek maken door al die journalisten, die zijn altijd ontzettend vervelend. En pak gewoon die wereldtitel.
Ik gun hem Hamilton ook hoor, maar hij is debutant, een rookie dus. Hij krijgt nog genoeg kansen. Bovendien heerst er binnen het MCLarenteam een strijd tussen Hamilton en Alonso. Alonso kan er niet tegen dat Hamilton beter is. Tsja, waar er twee vechten om een been, gaat de derde er mee heen.

Assepoester

Ohne dich -Rammstein

Voor mijn allerliefste Reneetje,

Ich werde in der Tannen gehen,
Dahin wo ich zu letzt gesehen
Doch der Abend wirft ein Tuch aufs Land
Und auf die Wegen hinterm Waldesland.
Und der Wald steht so schwartz und leer
Weh mir,o weh.
Und die Vogel singen nicht mehr

Ohne Dich kann ich nicht sein. Ohne Dich
Mit dir bin ich auch allein. Ohne Dich
Ohne dich zahl ich die Stunden. Ohne Dich
Mit dir Stehen die Sekonden. Ohne Dich.

Ach Reneetje, hoe leeg en zwart is het leven, zonder jou.
Ik probeer voorzichtig weer wat te doen.
Maar dat valt niet mee.
De laatste keer dat jij en ik nuchter en vol plezier op stap gingen, was uiteraard naar de Witte Raaf, naar de Reetjes, Edelherten, vossen, Buizerd en valken.
Ik kwam de foto´s net tegen. Vandaar Ohne Dich, hinter dem Waldesrand.
Net zoals een hele hoop kleding en spullen van je die ik in Kayleigh haar kamer had geparkeerd en de deur daarna nooit meer open had gedaan. Tot vandaag. Bij toeval.
Omdat ik er nog meer troep kwijt moest.
Wat zegt dat eigenlijk over hoe het hier gaat.
1. Kayleigh is hier niet meer geweest. Ze heeft het druk en ze heeft het moeilijk.
2. De poezen komen niet meer in de kinderkamer. Ik houd de deur 24 uur dicht.
3. Ik heb geen moed om je spullen op te ruimen. En wat ik wel wil tegen komen, nl het snoer van je printer, is zoek.
4. Zondag komt Bjorn voor het eerst na je dood en die kamer MOET opgeruimd, want het is ook zijn kamer.
5. Tilletje is volgens mij ziek. De fretjes lopen geruime tijd rond, maar Till geeft na 5 minuten de voorkeur aan zijn kooi. Ik probeer hem aan te sterken met tonijn. Maar het helpt niet echt. Ik heb de frettenexpert GJ nodig.
6. s´Nachts heb ik nachtmerries en ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd van hoe ik je aantrof. Sterker nog ik val door al dat gepieker helemaal niet in slaap.
7. Je foto staat op mijn vensterbank, eigenlijk overal waar ik kom.
8. Volgens Lucien moet ik nu verder. Maar waarheen. En waarom.
9. Ik mis je lach, je humor. Zelfs de nacht voor de dag dat je doodging lag ik te huilen omdat ik voelde dat het niet lang meer ging duren en kwam je nog komisch uit de hoek en schoot ik toch in de lach, ondanks alles.
10. Op 11 oktober heb ik een afspraak met het management van Zoetermeer over Pauls disfunctioneren. Dat is zo ongeveer het laatste wat ik nog voor je kan doen.

Weet dat ik nog nooit van iemand, ja behalve Kayl en Bjorn, zoveel heb gehouden en ik had getekend voor ´Till death do us part´´. Is gebeurd, niet getekend. Maar zo bedoel ik dat natuurlijk niet. Samen oud worden, was mijn toekomst.

Liefs,

Astrid

Wilt u ook een gevulde koek misschien

Hoi lieve lezers,

Jullie zullen misschien denken als jullie naast mijn verhaaltjes ook nog de reakties lezen, Wat is dat toch voor geneuzel over een gevulde koek. Bedoelen ze daar soms iemand mee of hebben ze gewoon zin in een gevulde koek.
Nou, ik kan je vertellen dat als je onze gevulde koek hebt gezien, eet je nooit meer zo´n vieze kleffe hap en ren je zo snel als je kunt naar De Stichting Moor in de kop,schreef je dat zo, Tappie, van Koos Koets en Robbie Kerkhof van Van Kooten en De Bie.
Onze gevulde koek is een mannelijke verpleegkundige die voor vele anekdotes op de detox heeft gezorgd. Althans toen ik daar verbleef samen met The Wodan Boys.
Voor mij is hij in ieder geval onvergetelijk in de negatieve zin van het woord.
Niet alleen vergat hij mij na vier dagen eenzame opsluiting, de zogeheten time/out te vragen in de ochtendbespreking naar wat ik ERVAN GELEERD HAD. Wat een gebruikelijke procedure is na zo´n zware straf. Maar hij vergat alles. Zijn geheugen is een zeef en zo sloeg hij steeds vierkant de plank mis wanneer hij de besprekingen moest leiden. Aan de collega die naast hem zat, kon je enige ergernis dan ook altijd bespeuren. En dat terwijl hij ook nog eens alles noteerde in de memoblok en dan moest hij ook nog vragen WIE DAT PRECIES HAD GEZEGD. Onvergetelijk. Je zou bijna denken aan Korsakov, ware het niet dat onze gevulde koek geen alcoholprobleem had, maar gewoon ongeinteresseerd. Hij was nl al bezig met wat hij tijdens de lunch en tussendoor allemaal ging verorberen.
Mijn mond viel open op een zaterdagochtend vroeg toen ik op weg was naar het rookhol. Daar zat onze gevulde koek de medicijnen te controleren die de nachtwacht had uitgezet. En DAARBIJ verorberde hij zes gevulde koeken achter elkaar. ZES. Niet EEN, niet TWEE, niet DRIE, maar ZES. Want toen ik uitgerookt was, was het pakje leeg.
Toen ik in de week daarop ruzie met hem kreeg omdat hij de medicijnen niet op tijd uitdeelde, want hij zat uitgebreid koffie te drinken in de huiskamer, met uiteraard KOEK, riep ik dat ik mijn spullen ging pakken en dat hij naar een kliniek voor eetverslaving moest.
De volgende keer dat ik daar kwam, moest ik eerst vrede sluiten met hem. Anders kon er niet met mij gewerkt worden. Ach, alsof hij uberhaupt werkt. Hij geeft de planten water en waggelt wat door de gang en kijkt altijd heel moeilijk.
Toen de sneeuw eindelijk weer eens met bakken uit de lucht viel, gingen de Wodanboys aan de slag. Al zwetend en hijgend rolden ze twee enorme sneeuwballen. En sávonds was de sneeuwpop klaar, een Maartenlook alike, compleet met koeken en een bijna onzichtbaar mannelijk deel. De dienstdoende begeleidster kwam op uitnodiging boven kijken en kon deze grap wel waarderen. Want de Wodanboys hebben oog voor detail. Dat krijg je als je een journalist en een kunstenaar laat brainstormen.
Ja, dat was een leuke tijd en dan speelden we ook nog vier op een rij met de acupunctuurmagneetjes van Dr Romeo op de asbak. De knopjes die het verslavingspunt moesten magnetiseren, vielen steeds uit je oor. Dus we kregen op aanvraag steeds nieuwe oorknopjes. En dus steeds meer magneetjes. Want daarmee moest je de energiestromen stimuleren. Volgt u het nog. Prettig gestoord. Maar je moet toch wat in zo´n bunker.

Liefs,

Assepoester

Eerst zien, dan geloven

Lieve lezers,

Willen wij graag bij de neus genomen worden. Als het antwoord JA is, dan raad ik jullie aan om je horoscoop te lezen in ieder blad, blaadje dat je tegenkomt.
De tranen van woede en verdriet zijn inmiddels opgedroogd. Maar EN de bedankkaart voor alle warme belangstelling voor Rene en het lezen van mijn horoscoop deden de deur naar een harmonieuze dag dicht.
De kaart van de familie Duijndam laat zien, dat men zich verenigd heeft en dat ik er bij bungel. Ik sta er wel op, dat dan weer wel.
Van warme belangstelling ´´after party´´ is echt nul, komma niks over.
Maar MISSCHIEN vat ik het allemaal wel verkeerd op en heb ik gewoon zelfmedelijden. Dat kan natuurlijk ook. Feit is dat niemand mij nog gebeld heeft uit de Duijndamkringen en men vooral bezig is met zichzelf en de familie. Dat ik daar geen deel meer van uitmaak, daar hoef je geen socioloog voor te zijn. Geen belletje, dus afgeschreven. Werkt het echt zo. Kennelijk.
Fijn voor hun is, dat ze elkaar hebben. Vervelend voor mij is, dat ik niemand heb om bij uit te huilen en te praten over Rene. Niemand kende hem, behalve mijn kinderen. En mijn kinderen val ik niet lastig hiermee. Ja en natuurlijk heb ik Kaatje en GJ die helpen waar ze kunnen en Tappie natuurlijk, maar ik wil niet als waterval bekend staan, maar als vriendin. Mensen worden je heel gauw zat, wanneer je in jezelf gekeerd bent.
Ja en dan de horoscoop. Ik lees net dat augustus mijn topmaand was. September is een goede tweede. Nou godzijdank, zijn deze twee maanden voorbij want het waren de twee kloterigste maanden uit mijn leven. Dus weg met de horoscoop uit de blaadjes. Over de astrologe op de Paranormaal beurs kan ik niet oordelen, want die trekt een persoonlijke horoscoop. En dan nog blijf ik het goochelarij vinden.
Overigens net als altijd aan het einde van de maand word je altijd een financiele meevaller voorspelt. Ja logisch dan krijg je je salaris, cq uitkering.
Nou ook die meevaller is inmiddels als sneeuw in de zon verdwenen.
Hmmm dat doet mij aan onze gevulde koek denken.
Althans aan Tappie en de Wodanboys, toen ze een Maartenlook a like sneeuwpop hadden gemaakt op het dak van de detox. Compleet met koeken en een vreemd mannelijk deel.
Dat is dan wel weer humor.


Assepoester

als het regent in mei, is april voorbij

Lieve lezers,

Deze zin, als het regent in mei, is april voorbij, is een sterke.
Het houdt in dat zeuren niet nodig is.
Ja, je kan wel zeuren dat het regent, maar in april was je ook al aan het zeuren, over de hypotheek, of hoofdpijn, of de aangekondigde huurverhoging in juli. Kortom, zeur, zeur, zeur.
En zeuren is vervelend. Dat staat gelijk aan drammen.
Het weer is nooit goed, dus waarom zou je er over zeuren.
Zet een paraplui neer als het regent of laat je gewoon lekker nat regenen. Goed voor je haar. Ik krijg er tenminste krullen van. Wie heeft ooit gezegd dat regen vervelend is. Het is juist heerlijk en goed voor de flora en fauna.
Een huurverhoging is ook vervelend, maar redeneer dan zo, ik heb in ieder geval een huis en hoef niet tussen 200 lege flessen te slapen, Aldi/tassen, vuilniszakken en pornoblaadjes. Want dan zit je pas echt diep in de shit.
Bezuinigen kun je op bijna alles, dus over die huurverhoging kom je wel heen.
Verder heeft niemand ooit gezegd tegen je dat het leven leuk is, daar moet je zelf voor zorgen. Stond er niet op de rouwkaart van Rene ´´ Het leven kan een feestje zijn, maar je moet zelf de slingers ophangen.´´
Het leven is ook niet leuk als je als een chagrijn de boel bekijkt.
Maar het leven is plezierig als je oog hebt voor kleine dingen.
De kastanjes die vallen, de typisch Nederlandse wolkenformaties, de kinderen die de straat voor zich innemen en joelen en lachen, de postbode die door weer en wind je post bezorgt, Youp die zich kwaad maakt, een bondscoach die niet tegen kritiek kan, Maxima zonder of met hoed, Alexander met een stoute Amalia, JP die weer voor een polderklimaat zorgt. En zo kan ik nog wel doorgaan. Als je er maar oog voor hebt.
Op kleine schaal, de fretten die zich suf hollen, de poesjes op het dekbed, de tomatenplantjes die tomaatjes geven, een leuke email, Bjorn die een pak vla wil leeg lurken, Kayl in haar Hema outfit en morgen de vlindertuin.
Be happy.

Assepoester

mamaaa, kan ik al met de ziektewet

Mamaaaa, kan ik al met de ziektewet

Tsja lieve lezers,

Hier is ze dan weer, uw eigen Assepoester, specialist in het cleanen van kooien en kattenbakken. Maar goed, nu even geen bakken maar beppen.
Het valt mij steeds slechter te verbergen dat ik zo langzamerhand in een behoorlijke dip raak. Dus de realiteit valt mij steeds zwaarder. Ik ben Rene echt kwijt en dat begint langzaam aan door te dringen. Hij komt nooit meer terug. Dat is het ergste.
Ik moet het alleen doen en ik mis zijn feedback, zijn humor, zijn rust.
Ook als vrouw alleen in huis, blijk ik mij ondanks een klussencursus in het vrouwentrefcentrum vroeger, slecht te kunnen redden. Zo kwamen er vanmorgen vonken uit de TV en dorst ik de knop niet meer uit te zetten. Toen ik mijn vader belde, sprong hij uit zijn vel. Wat nou weer. Ja wat nou weer. Staat dat apparaat nou onder stroom of niet. Stekkers eruit. Nu, onmiddellijk. Oke stekkers eruit. Nood tv binnen handbereik in de slaapkamer, want om nu ook nog The Bold and the Beautyful te moeten missen en tegenwoordig, weer GTST, is meer dan eenzaam. Dat is nu even desastreus.
En dan die eeuwige huisvuilzakken. Ze zijn zo zwaar. Dat komt door al dat kattengrit van die fretten en katten. Maar ja, gelukkig zijn daar Kaatje en Gj, Tappie, met onvergetelijke U/tubesfilmpjes en mijn eigen dochter die mij kunnen laten lachen.
Mijn dochter spant daarbij de kroon. Ze werkt bij de Hema, na school, tussen 16.00 en 18.00 uur in het magazijn. Woensdag was ik daar even, toen ze om half vier uit school kwam en in 20 minuten een kop thee naar binnen werkte en haar teen/outfit inwisselde voor de hemapolo met sjaal. Ze had er inmiddels vier hele uren bij de Hema op zitten en dan klinkt er luid. Mamaaa, kan ik al met de ziektewet.
Ik dacht dat ik een lachstuip kreeg. Twee dagen twee uur gewerkt en dan de ziektewet.
Zelf vond ze het ook een goede mop.

Liefs,

Assepoester

De hoed

Lieve lezers,

Tsja, daar ben ik dan. Dus geen zorgen mensen, ik heb gewoon niet veel inspiratie de laatste weken. Maar vandaag is het Prinsjesdag en ik ben nogal koninklijk gezind.
Dus.... wacht ik vol spanning af tot de Gouden koets met daarin W.A. en Maxima en onze koningin de tocht naar de Ridderzaal maken en waar Beatrix vandaag haar mogelijk laatste troonrede voorleest.
Om de inhoud van die reden gaat het allang niet meer, want de aangekondigde plannen door premier Balkenebnde zijn allang behandeld door diverse media.
Dus draait het ditmaal nog meer dan anders om de hoed.
Wie heeft de mooiste hoed en bij wie waait de hoed af, het is vandaag immers nogal herfstig weer.
Nou vind ik het prima dat de koningin altijd een hoed draagt, dan is ze in een oogopslag herkenbaar. Maar waarom moeten al die andere dames ook een hoed op. Het is zo´n overbodig iets.
Maar ja dat vind ik en wie ben ik dan wel.
Interessanter vind ik de te voorspellen olijke glimlach van een trotse Rita Verdonk. Ondanks het feit dat ze door de VVD uit de fractie is gezet, heeft ze besloten als fractielid van de VVD gewoon door te verdonken maar dan gewoon met een paar lege stoelen tussen haarzelf en de andere fractieleden. Briljant. Nog nooit vertoond. Dus zullen de camera´s vanmiddag veelvuldig gericht worden op Rita. Alvast hartelijk dank.

Assepoester

Home sweet home

Lieve lezers,

Vroeger dan gepland ben ik weer thuis en heb ik mijn vrijheid terug, mijn katten en fretten, mijn blog en mijn messenger. En ik kan Rammstein en Mika draaien tot 7 uur sávonds /niet al te hard natuurlijk, want ik heb buren, maar toch, mijn eigen muziek, ipv die eeuwige zappende oude mannen in huisje 12.Heerlijk.
De aanleiding is dat ik gewoon een Rode Kaart heb ik gekregen. Het was iets te hoog gegrepen om vier dagen alleen zonder een fles vruchtenwijn door te brengen. Dat kwam door de buitengewone stress en onrust waaraan ik bloot stond in dat klote huisje.
Natuurlijk had ik niet in de valkuil moeten trappen en het weekeinde gewoon op Monster moeten doorbrengen, maar in een impulsieve bui heb ik mijn weekeindplanning geheel omgegooid. In plaats van vier dagen en nachten in huisje 12 gewoon vier dagen en nachten in eigen huis. Stijf van de stress met alle deuren en ramen hermetisch gesloten kon ik maar een stressverlagend middel verzinnen omdat ik ook geen Librium meer had. Toen ik vanmorgen door een redddende Engel werd gebracht naar Monster wisten we beiden dat ik geen nul zou blazen. Nou ja 0.47 is niet echt om wakker van te liggen maar het is geen 0.0. Zoals vereist. Dus ik kon gelijk in het uitblaashok wachten op dokter Saad. Recept voor Topamax mee, kamer leeghalen en wegwezen. Was zo gebeurd. En wat was ik blij. Engel was er minder blij mee.
Even was er nog verwarring of ik moest blijven zitten in dat hok totdat ik op nul stond, maar nadat ik tegen Emmy had gezegd dat Engel niet heen en weer blijft rijden en als ik toch weg moet dan liefst meteen. Uiteraard. Dus een half uur later was alles geregeld en kon ik dat pand verlaten. Ik werd zelfs nog tien eurootjes rijker want bij inlevering van de huissleutels kreeg ik mijn borg terug. Nooit aan gedacht.
Eindelijk ben ik weer alleen.
Gisteren kwamen Gj, Kayl en Bjorn op bezoek bij mij. Heerlijk om de kinderen samen te zien. Kayl kwam trouw op bezoek tijdens haar lange logeerpartij bij Kaatje en Gj, maar Bjorn had ik 8 weken niet gezien. En wat is het toch een heerlijk mooi ventje.
GJ had mijn blog over Samson en Delilah goed gelezen en had zijn ellebooglange haren inderdaad uit die eeuwige staart getrokken, zodat hij Samsonlike was. Delilah was ziekjes helaas en kon niet meekomen. Beterschap lieffie.
Nou de grandprix heb ik niet gezien, maar het zien van Kayl, Bjorn en Samson vond ik toch stukken leuker. Ik had nog naar de herhaling kunnen kijken, maar daar stond mijn pet niet naar en dat is maar goed ook. McLaren Mercedes had weer een ´´een tweetje´´, Rood geel rood, ofwel de opvliegende Spanjaard Alonso reed van begin tot einde aan kop en pikte de eerste plaats. Zijn teamgenoot, debutant Hamilton, de tweede en Kimi... de derde. 18 punten voor McLaren, 6 voor Ferrari want Felippe Massa, teamgenoot van Raikonen, viel uit met mechanische problemen.
Ik hoop niet dat het zielig klinkt, want zo is het niet bedoeld, maar ik vind er toch geen reet meer aan om Formule 1 te kijken zonder Rene. Hij McLarenfan, ik Ferrarifan, we konden elkaar er lekker mee plagen en gieren van het lachen om het commentaar van Olav Moll. ´´Bizar´´. Maar ik vind er in mijn eentje gewoon niks meer aan. Al moet ik eerlijk zeggen dat het ontbreken van Michael Schumacher daar ook flink aan bijdraagt. Af en toe spotten we hem via tv nog in de pitbox van Ferrari.
Maar dat is alles.
Nou ja, ik ben weer thuis en probeer weer de nul nul op te zoeken.
Ik ga zo bollen planten in grote potten en verder met het schrapen van kattenharen van het vloerkleed, bovendien krijg ik de vriezer niet meer open, want die zit dicvhtgekoekt met een ijslaag van centimeters.
Genoeg te doen dus.
En ik ben aan het weggooien. Werkt ook zeer therapeutisch.
Ik heb net mijn kledingkast uitgemest en de fretten zijn het komende jaar voorzien van lappen. Ik heb rigoreus alles weg gedaan wat ik toch nooit draag.
Shit, ik bedenk mij nu een ding. Ik ben mijn hengel vergeten uit Monster. De rest van mijn hengels stonden volgens mij in Rene´s kelderbox maar die ben ik niet tegen gekomen bij de ´´overdracht´´´van spullen.
Misschien staat er hier nog ergens een. Maar dat betwijfel ik.
Nou ja, het is deze week toch geen visweer, toch Tappie. Het regent steeds pijpenstelen. Ik koop volgende week wel een nieuwe voor een tientje bij de dierenwinkel in Leidsenhage als de huurtoeslag binnen is.

Liefs,

Assepoester

voor The Synthkid Rene

Lieve lezers,

Jullie weten dat mijn allerliefste Reneetje een Synthkid was.
Als er een synthesizer gebruikt werd, was de interesse gewekt. Zo niet, dan was er ruis. Toen ik hem leerde kennen, luisterde hij uberhaubt geen muziek meer.
Zijn eerste actie toen we beiden uit Monster waren, was de aanschaf van Herzeleid, Rammstein. Hij ging af op mijn recencies, ik was er niet bij. Hij kocht gelijk de beste CD. Herzeleid. Ons favoriete nummer Der Meister, daarna Wollt Ihr das Bett in Flammen sehen. Ik noemde Rene altijd mijn allerliefste Reneetje of mijn Hunk.
En nu heb ik een Syntkid ontdekt dsie Reneetje wel zou weten te waarderen. Hij heet Mika. En het nummer, Big girls, you are beautyful.
Mika is overigens een heilige naam in dit alleenstaande gezin, met kinderen bij papa.
Want Kayleigh haar poesje, die we samen voor haar hebben gekocht, heet Mika. Zij heeft betaald, van haar zakgeld, maar ik ga over de namen. En mijn, cq de poezen van mijn kinderen krijgen de namen van autocoureurs uit de Formule 1 die er toe doen, of ze krijgen een Griekse God of Egyptische Godin toe gewezen.
Zeus, mijn oppergod, zilverkleurige Noorse Boskat is hemelen, maar haar zusje Isis leeft nog. En wat is ze mooi. Mika is met Kayleigh mee verhuisd naar haar vader.
Vernoemd naar Mika Hakkinnen die de enige was die Michael Schumacher aankon.
Delilah, ofwel Delletje del is ook uit het raam gevallen, toen nog in de de Delflandstraat. En dan is er nog Stratos, ook mee verhuisd naar Kayl, maar zoek.

Zelf heb ik twee schatjes over. Isis, met de gratie van Prinses Maxima en een dellerige poes die Schumi heet en mijn neus schoon likt als ik ga slapen en dan gaat ze als de eerste de beste bewaker op mijn rug liggen, zodat ik niet draai in mijn slaap. Ik word wakker zoals ik in slaap ben gevallen, alleen heeft Schumi mijn rug verlaten en ligt in een rechte hoek op afstand van Isis.

Nu heb ik een andere Mika ontdekt. Big girls you are beautyful.
Een Synthkid met een geweldig nummer.
Rene zou zijn CD op mijn aanraden kopen, maar Rene is er niet meer.
En ik koop niks, ik heb lime wire.

Neemt niet weg, dat ik morgen voor Ferrari ga, ik heb de polo aL aan.
Kimi Raikonen is mijn favoriet, dat was hij ook van Rene, maar dan voor Mercedes Mc Laren. Tsja lieverd in de hemel, nu rijdt Kimi voor Ferrari en dat wil ik graag zo houden want in Rood geel Rood, heb ik geen zin.

Met dank aan Mika, Big Girls.

Assepoester

Samson en Delilah

Lieve lezers,

Het schrijven kan ik toch niet laten of er nou een gestoorde mafkees achter mij aanzit en mijn blog leest of niet. SO WHAT. Dus de pauze op mijn blog hef ik bij deze weer op. Ik zit ergens waar ze mij niet kunnen vinden en ik heb een compu tot mijn beschikking, dus ik kan mijn gedachten de vrije loop laten, zodat jullie trouwe lezers weer wat stof hebben om over na te denken.
Let wel, in het midden van de moeilijkheid ligt de grootste kans, met dank aan Kaatje. Kaatjeengertjan hebben zelfs de zegen van Tsjerk. Das overigens niet zo gek want Tsjerk en ik zijn nog steeds dezelfde alternativo´s als 10 jaar geleden, dus delen we dezelfde interesse voor VREEMDE mensen. Whaha.

Voor wie halverwege de blog invalt of net per ongeluk op deze komische site terecht komt, Tsjerk is de vader van onze kinderen, Kayleigh en Bjorn, en mijn exechtgenoot.

Hoe vreemder, hoe beter. Wie tegen washandjes praat , Delilah , is bij mij aan het goede adres en wie met een Kalashniklove / zoiets/ tshirt loopt en zijn haren eindelijk eens uit die eeuwige staart trekt, zodat we allemaal kunnen zien dat zijn haren doen denken aan Samson en Delilah, is voor altijd mijn vriend. Dus nooit knippen GJ, anders verlies je je kracht.
Al die liefde voor washandjes en haren zouden er niet zijn als Kaatje en GJ niet gewoon , hoezo gewoon, mijn allerbeste maatjes zijn. Eerst de inhoud, dan de verpakking. Het zijn gewoon toppers. Daar kunnen Geer en Goor en Rene Froger nog wat van leren.
Oja ff tussendoor, ik dacht dat Natasja Froger, Rene´s moeder was. Wat een lelijke gerimpelde perzik is dat zeg. Zelfs de botox van Connie helpt niet meer.
Ach het sterrenleed, ik leef mee hoor.
Hans van Breukhoven, die van de Free Recordshop, heeft al jaren een buitenechtelijke relatie. Tja, logisch Connie. Zoenen met Botoxlippen staat gelijk aan zoenen met iemand die net verdoofd is door de tandarts omdat er een kies moet worden getrokken. Je voelt niets, het werkt niet mee en je kwijlt, dat doet Botox met je. Het is net de tandarts. En een man wil nou eenmaal sex. Met een leuke, spontane vrouw, die niet de hele dag aan de volgende injectie denkt, en zeker niet in bed met andere dingen bezig is dan met haar man. Eigen schuld, dikke bult.
Ach Linda de Mol en haar Sander zijn ook al uit elkaar. Dat vind ik erg.
Linda is een leuke meid, ook geretoucheerd, maar ach, dat valt in het niet bij Marijke van Hellwegen. Wie zo´n naam heeft, heeft geen goede toekomst volgens mij. En mollen leven die niet blind.
Linda heeft zich blind gestaard op haar carriere, haar blad, dat ik elke maand koop, miljoenenjacht en Gooische Vrouwen, wat ik nog nooit gezien heb. Het schijnt leuk te zijn. Zegt men. En nu heeft Sander de miljoenenvilla verlaten en zitten Joshua en Noa alleen met een huilerige, doch sterke Linda. Ze neemt misschien een wijntje teveel. Ze belt een paar goede vrienden. Het Gooische matras komt babbelen. Emile Ratelband is er ook en roept Tsjakka. De tuin wordt gewoon van onkruid ontdaan door de tuinman, de WC´s en badkamers die de aangeschoten gasten vuil maken, worden schoon gemaakt door de juffrouw die de hele dag alle kruimels weg werkt en de kids worden bezig gehouden door de geroutineerde oppas die de scheiding natuurlijk allang had zien aankomen. Oren open, mondje dicht.
Tsja zo zie je maar weer eens dat geld niet gelukkig maakt, maar dat het wel handig is als je het hebt.

Liefs,

Assepoester

pauze op de blog

Lieve lezers,

Hierbij kondig ik in verband met mijn eigen veiligheid een tijdelijke stop van mijn belevenissen op de detox aan. De personage die gisteren in de Jh Donnerstraat vanwege mijn persoontje onder zware invloed voor Wildwesttaferelen en grote dramatiek heeft gezorgd, leest deze blog ook. Zolang hij achter gesloten deuren zit, mag ik mij vrij bewegen, zodra meneer weer langs de huisjes wandelt, wordt de beveiliging ingeschakeld en mijn personage uit voorzorg ook binnen geparkeerd.

Ik had mij deze opname heel anders voorgesteld. Vanaf het moment dat ik naar de huisjes moest, is het een grote onrust. Als het dit weekeinde zo blijft, pak ik mijn spullen en duik ik onder.

Assepoester

zum zweiten mal entkommst du mir (Heirate Mich-Rammstein)

Lieve lezers,

Straks volgt de tekst Heirate Mich van Rammstein. Er zijn natuurlijk een aantal verschillen tussen deze man en mijzelve. Deze man zijn vrouw is al een jaar dood en mijn man bijna vijf weken. En de man heeft een graf om naar toe te gaan en ik helaas niet. Dat was Rene's keuze. We hebben het er ook nooit over gehad. Ik ging er eigenlijk automatisch van uit dat Rene begraven ZOU worden omdat hij uit een -weliswaar niet praktiserend- katholiek gezin komt. Maar goed, hij was zelf niet gelovig en ook geen lid van de Katholieke kerk.
Ik realiseer mij nu ineens dat het eigenlijk raar is dat je bij leven nooit over de dood praat en hoe jij de ceremonie eromheen dan graag zou zien als het moment voor een van de twee zover is gekomen. Althans Rene en ik hebben het er nooit over gehad.
Ik wist niet eens of hij wel een begrafenisverzekering had. Ik heb er maar een verklaring voor, we waren maar zo kort samen en allebei nog zo jong. Dan verwacht je niet dat je dood gaat. En over de laatste weken voor zijn dood zullen we het maar even niet hebben, Ik weet niet wat er in dat lieve koppie is geslopen.
Feit is dat hij er niet meer is en dat ik hem verschrikkelijk mis. Ik voel mij zo fucking shit eenzaam zonder hem. Maar hij is dicht bij mij, hij kijkt over mijn schouder heen. s'Nachts rust hij op mijn schouder als ik in slaap val met de uilen en dan voel ik mij veilig. En weet ik: Hij is er niet fysiek maar hij is er wel.

Ik werd zo droevig van een gedicht van Hermann Hesse dat ik gisteren las. Het heet Der Herbst trauert. Nou dat is ook zo. Op zich is de herfst een mooi jaargetijde, maar de herfst van je leven , zoals ik dat nu voel, is minder mooi.
En toen moest ik onvermijdelijk aan Heirate mich van Rammstein denken waarin de achtergelaten geliefde zijn dode geliefde op het kerkhof op zijn koude dode lippen kust. Luguber? Tja, zo denkt Till Lindeman nu eenmaal en ik vind deze tekst prachtig.
Hier komt het. Kayl zie het maar als een gratis lesje Duits.

Heirate Mich

Mann sieht ihm zum die Kirche sleichen
Seit einem Jahr ist er allein
Die Trauer nam ihm alle Sinne
Schlaft jede Nacht bei Ihrem Stein

Dort bei den Glocken schlaft ein Stein
Und ich alleine kann ihn lesen
Und auf den Zaun der rote Hahn
Ist seiner Zeit dein Herz gewesen

Die Furcht auf diesen Zaun gespiesst
Geh ich nun graben jeden Nacht
Zu sehen was noch ubrig ist
Von dem Gesicht das mir gelacht

Dort bei den Glocken verbring ich die Nacht
Dort zwischen Schnecken ein einsames Tier
Tagsuber lauf ich der Nacht hinterher
Zum zweitenmal entkommst du mir

Heirate Mich

Mit meinen Handen grab ich tief
Zu finden was ich so vermisst
Und als der Mond im schonsten Kleid
Hab deinen kalten Mund gekusst

Ich nehm dich zartlich in den Arm
Doch deine Haut reisst wie Papier
Und Teile fallen von dir ab
Zum zweitenmal entkommst du mir

Heirate Mich

So nehm ich was noch ubrig ist
Die Nacht ist heiss und wir sind nackt
Zum Fluch der Hahn den Morgen grusst
Ich hab den Kopf ihm abgehackt.

Liefs,

Assepoester

as loopt echt uit de pas

Lieve lezers,

De term As Hamas is niet slecht gekozen. De mensen in huisje 10 zijn bang voor mij, ik ben teveel solist, te apart, vreemd, raar, whatever. Dus hebben ze alledrie vanmorgen , zonder uiteraard wat tegen mij te zeggen, gezegd dat ik niet pas in dat huisje. Om 11 uur, toen ik na de ochtendbesprekingen het blad psychologie zat te lezen, kreeg ik een telefoontje van mijn persoonlijke begeleidster met de mededeling of ik binnen een uur wilde verhuizen naar ''right next door''.
Ik dacht dat ik flipte, maar ik liet uiteraard niets merken.
''Natuurlijk Femke, ik sjouw de dozen wel weer twee etages naar beneden en in huisje nummer 12 weer twee etages omhoog. De mevrouw die daar ''woonde'', verhuist nu naar mijn vroegere hok.
Daar ging mijn dagplanning dus volledig de mist in, want ipv creatieve inloop was ik wederom de erkende verhuizer.
Daar komt bij dat mijn Korsakov buurman, nu mijn huisgenoot, een onverwachte woedeaanval kreeg die hij geheel op mij richtte, wat dus -Kayl- reden 3 is.
Toen ben ik als een furie terug gaan schreeuwen dat als hij nog een keer met zijn dommwe vragen bij mij aankomt, hij pas echt een probleem heeft. ''Als je nog een keer begint over hoe moet ik aardappels schillen en hoe doe ik boodschappen en hoe zit het rooster in elkaar, dan luister ik niet, voor mijn part praat je tegen de muur, maar voor mij besta jij niet meer.''
En nu loopt hij als een bange goede Irakees rondjes om het huis om te kijken of As Hamas ergens in de struiken ligt als scherpschutter.
Wat een debiel zeg.
Tappie belde nog. Misschien werk voor mij ''als ik weer goed ter been ben''. ''Ja , ze heeft nu een gebroken poot maar als die weer heel is, heb je aan haar een goede.''
Aldus Tappie. Wie weet. Ik zou graag weer mijn oude vak oppakken.
Gisteren mijn kleine jochie gesproken met Angelo's mobiel. Hij zit in een fijne klas en hij mist mij. Nou ja toen kon je mij natuurlijk wegdragen. Kort daarna viel de verbinding spontaan uit, dat gebeurt wel vaker hier in de bossen van Monster.
O ja leuk gegeven. De enige wijnboer, druivenkweker van het Westland zit om de hoek.
De druiven zijn 10 dagen eerder rijp dan anders, dus ze zijn nu druk aan het bottelen. Raar idee. Een wijnboer om de hoek van de detox.
Ach, er gebeuren wel meer rare dingen in de wereld.
Vanmorgen zat ik ff stuk, maar nou kan ik weer lachen hoor.

Liefs,

Assepoester

Korsakov??????

Lieve lezers,

Ongelooflijk wat ik hier allemaal beleef. Dat maak je thuis in je wokwijk niet mee hoor.
Ik zit dus nu in een huisje met drie onbekenden. Geen probleem.
Andere zijn vanuit de detox ook naar een huisje naast mij gegaan. Dus net kregen we een "kwartiertje" uitleg over hoe het werkt op de vervolgbehandeling. Je krijgt een rooster en je moet modules volgen en twee keer per week voor twee huisjes koken.
Nu zit in het huisje naast mij een man van 50, die niets begrijpt van het o zo simpele lesrooster. NL Vetgedrukt is verplicht. Dun gedrukt is eigen invulling. Hiervoor moet je de komende week bij je begeleider een globale planning inleveren. Wat ga je doen die komende dagen en wat gaan we koken. Simpel. In 5 tellen was het mij geheel duidelijk, maar Fred is dommer dan de fretten want die begreep niet hoe en wanneer hij een planning moet maken en wat hij gaat doen. Elke dag zit hij in de Rode Hoed en wandelt of fietst hij over het terrein, drinkt koffie. Planning dus duidelijk: Rode Hoed, wandelen, fietsen, koffie drinken, tv. Maar nee.
Donderdag moet hij koken met nog iemand in zijn huisje. Al vanaf maandagavond stelt hij dezelfde vraag hoeveel aardappelen hij moet schillen. Terwijl aardappellen, groenten en vlees niet gewaardeerd worden bij de medeclienten. Dus bied ik aan om zijn kookbeurt over te nemen en hij mee kijkt en snijdt. WE koken in ieder geval Halal en Oosters. Simpel. Kookboeken heb ik in overvloed uit de boekengarage, dus als ik het dan ook niet meer weet, is er nog een boek.
Gut o gut. Dat is dan 50. Mijn zoon van 10 is nog slimmer.
Of zou dit Korsakov zijn. Ik weet het niet. Ik weet wel dat hij steeds hetzelfde vraagt. Dat is teken een. Dingen niet onthoudt. Teken twee. Dingen niet begrijpt. Teken vier. En zo flexibel als een dikke drol in een trechter maar dat hoeft niet perse Korsakov te zijn.
Kortom, ik ga lekker mijn eigen gang.
Het regent pijpenstelen hier. Dus de vissen bijten vandaag hoop ik goed.

-Lieve Kayl en Bjorn ik heb geprobeerd te bellen vanaf de detox. Dat mag maar een keer. In de huisjes kun je niet naar buiten bellen. Mijn beltegoed is op en mijn giro ook. Telefoonnummer van huisje 10 is 3916994. Bjorntje hoop dat je in een beetje leuke klas zit, zelfde geldt uiteraard ook voor jou Kayl. Helaas Pindakaas. Er moet weer geleerd worden. Succes Liefs mama-

Ik moet er vandoor, want ik moet een module volgen,

Liefs,

Assepoester

september oogstmaand

Lieve lezers,

Volgens mij was het augustus hooimaand en september oogstmaand en november wijnmaand.
Nu die laatste slaan we over, althans in die vorm dan, maar de pluk en oogstmaand houden we in ere.
Geheel in de geest van Rene en zoals gisteren gezegd door de pastoor zullen we oogsten van de zaadjes die God (of de natuur) voor ons heeft gezaaid.
Dus terwijl vanmorgen iedereen , zowel patienten als begeleiding, aan het stressen waren vanwege de vele verhuizingen en nieuwe opnames, ging Assepoes, als de rust zelve om acht uur s'morgens al op pad met de plastic tas.
Mijn moeder Beppie die met mijn vader on holiday is, zou lyrisch worden van de oogsten midden in het bos in de grote stad. Als je er maar oog voor hebt.
Zoekt en gij zult vinden.
Ik ging op zoek naar Vlierbessen en stuitte op het braambos bij de kinderboerderij. Toen die kanjers, knoepers zou Bjorn zeggen, in de tas waren verdwenen, vond ik de vlierbessenbomen en trok ik tientallen trossen mooie zwarte bessen van de boom.
Om 9 uur had ik bramensap en vlierbessensap klaar voor in de yoghurt.
Minstens twee liter sap. Lekker veel anti-oxidanten en vitamine C, want die zijn nodig omdat ik wel veel rook hier. Maar het is ook gewoon heel lekker.
Mijn spullen (IK KWAM MET BIJNA NIETS EN MOEST NU MINSTENS 20 KILO BOEKEN TWEE ETAGES NAAR BENEDEN SJOUWEN) staan te wachten in het rookhol totdat de staf weet naar welk huisje ik mag verhuizen. De anderen die ook naar zo'n huisje moeten, zitten nu lijdzaam te wachten aan de picknicktafel voor de detox met koffie en eebn peuk tot de staf is uitvergaderd. Tsja, dat moeten zij weten. Ik word er niet warm of koud van, hoe laat ik ''over'' moet. Ik ga mijn eigen weg. Zolang mijn kamer maar leeg is, vind dt de staf het oke. Dan is er een bed vrij.
Vandaag is het maandag en dan is de bieb open. De enige dag per week van 12.00 uur tot 16.00 uur en dan mag ik weer zoveel tijdschriften meenemen als ik wil en die willen ze niet terug. Want dat zijn leftovers. Dus tijdschriften die niet uitverkocht zijn geweest bij Appie Happie. De Margharita-interviews (over het regime Beatrix) in HP/De Tijd vind je er dan ook niet. Maar wel Grasduinen, Elegance, Viva, Kinderen, Ouders van nu, Opzij, Psychologie etcetera. Dus Assepoes wordt zo weer op haar wenken bediend.
Bij de boekengarage staat een prachtig enorm exemplaar van de skyline van New York MET de Twin Towers. Nu dat is een collectorsitem lijkt mij. Ronald is er geweest, maar wilde hem niet kopen, want er zit een kleine barst in de glaspplaat. Maar ja, denk ik dan, als je 4000 euro voor de motor van Rene (onder de prijs) kunt betalen, kun je die skyline ook wel betalen. Wat zal ze ervoor vragen. Hooguit 50 euro, denk ik. Gj had een prachtige oplossing: Je hangt gewoon een f16 over de breuk heen, das precies de plek waar dat ding die towers inging.
Gj is echt een heerlijk ding, met zijn lange haar en zijn droge humor. Die krijg je niet gek. Hij vond het prachtig om op het terrein een villa te kopen en bij ons lijpen, zoals hijzelve op de koffie te komen. Kayl en GJ kunnen het ook fantastisch met elkaar vinden: ze kibbelen namelijk de hele dag. Whaha. Het zijn Kayls ouders niet, maar Kaatje en GJ zouden fantastische ouders zijn voor haar.
Helaas is voor Kayl het vakantieslaapritme ten einde gekomen. Lezen tot 5 uur s'nachts en 3 uur j haar bed uit, kan ECHT niet meer. Er moet geleerd worden. Er moet op tijd Frans en wiskunde gevolgd worden.
In de boekengarage ging ze helemaal los. Ze mocht van mij uitzoeken wat ze wilde. Komt ze aan met toergenjew, waar ik Thea Beckman promoot. Ook wilde ze de Slavin van keizer Nero en nog wat heftige literatuur en ze leest het nog ook. Ja zegt ze: Papa wil graag dat ik een grote algemene ontwikkeling heb. Ja, dat wil ik ook. Uiteraard.
Kayl krijgt echte krullen. Niet te geloven. Haar eerst vrij steile haar verandert in de bos krullen ala Tsjerk. De mussen vallen van het dak en ze zit met ons in de zon in een......trui. Wat een heerlijke tiener.
Nog twee weken en dan mag ik weer naar huis.
Mijn eerste daad zal zijn, de fretjes uitlaten. Een van mijn volgende daden zal zijn, mijn twee kleine neefjes opzoeken. Zodat ze weten dat ze nog een tante hebben. Eentje die niet lalt en lult, maar zegt wat ze denkt en doet wat ze zegt.

Liefs,

Assepoester

oogsten wat er gezaaid is en vissen met een veiligheidspeld

Lieve lezers,

Het is hier zo leuk dat ik niet meer weg wil.
Ik heb gisteren een kapotte hengel opgehaald bij het huisje aan de overkant bij mijn Halalvriend. Assepoes maakt de hengel, maar heeft geen haakje, wel een veiligheidsspeld.
Hup vissen met een veiligheidsspeld. hoe verzin je het. Toch beten ze hoor, de karpers van circa 50 centimeter die je twee een twee tussen het wier ziet zwemmen. Maar ja, het brood blijft niet hangen, dus vangen deden we gisteren niets.
Bij de resocialiserende criminelen kon ik een haakje en loodjes krijgen die ze er ook nog voor mij op zetten. En dus ga ik nu echt vissen.

Verder pluk ik mij suf aan vijgen (jaja), appels, meidoorn, vlierbessen, want de pastoor zei vanmorgen dat God niet voor niets een zaadje heeft geplant. Mooi he.
Lief vandaag. Een mooie lieve kaart van Patricia, de tranen stonden in mijn ogen. Bij Kayl trouwens ook. Bezoek van Ronald, kort maar hevig want ook Kaatje, Kayl en GJ kwamen op bezoek. En dat klikt niet echt samen.
De dames en GJ kwamen niet meer bij toen ze tante Sidonia zagen.
Dank jullie wel.

Liefs,

Assepoester

Assepoester blijkt geen kuddedier

Hi lieve lezers,

Net moest ik bij Najib komen: een staflid.
Ik dacht , nu krijg ik mijn conge, want ik ben dagen alleen op stap terwijl dat helemaal niet mag. Je moet minimaal met zijn tweeen banjeren over dorp Bloemendaal, Parnassia. Maar Assepoes houdt niet van regels en dat weten ze. Toch laten ze mij gaan. Totdat ik bij Najib moest komen.
Ik dacht, oke, nu stellen ze paal en perk aan mijn vrijheidsdrang.
Maar nee.....
De staf heeft geconstateerd dat ik een eenling ben, een solist, een individualist.
Tuurlijk doe ik mee met groepsbesprekingen, verricht ik naar behoren mijn taken als groepsoudste op, vang anderen op, maar verder zoek ik het zelf op.
Dus ik krijg promotie.
Ik mag weg uit de duiventil als de Topamax is ingewerkt en vanaf maandag vertrek ik
naar een van de twee huisjes (hoop niet, naar het niet rokershuisje)
Was dit alternatief mij niet geboden dan had ik maandag mijn tassen gepakt met die 20 kilo boeken die ik nog moet lezen.
Maar nu hoef ik mijn spullen alleen met het winkelwagentje twee ingangen verderop te rijden en keert hopelijk de rust terug in mijn hoofd.
In de huisjes mag ik tot 17 september blijven en in het weekeinde mag ik naar huis, naar de fretjes, naar de kids hoop ik.

De rest van de groep klaagt over verveling, maar daar heb ik geen last van.
Ik heb een drieluik over Rene's dood gemaakt. En al zeg ik het zelf, het is prachtig geworden. De dood, de crematie, de hemel. Uiteraard op mijn eigen alternatieve kleurenwijze.
Ach ja, je moet wat doen, dan kun je beter wat nuttigs doen.
Gisteravond heb ik twee uilen met twee jongen gezien op de kinderboederij en het was dan ook jammer dat ik mijn digi niet bij mij had.
Oehoe Oehoe.
Ik geef de compu weer aan een ander.

Liefs,

Assepoester

plukstress en uilen

Hi lieve Lezers,

Allereerst Bezoek bedankt!!!!!!
Tweede: Kaatje en GJ, fantastisch dat jullie alles voor mij over hebben en mijn dochter opvangen. Ze heeft het nodig en bij jullie zit ze goed.
Goh wat hebben we gisteren gelachen. Komt er eindelijk een vrouw binnen, dus ben ik niet meer de enige, is het wel een hele rare.
Derde: Ook hier heb ik last van plukstress. Tussen de units zijn allemaal durevilla's gebouwd met tuinen vol appels, peren en druiven. Dus rugzak om en plukken maar. Niemand die het merkt, want het zijn tweeverdieners en ik heb vitamines want het eten hier...
Meer dan de sla gaat er echt niet in.
Vier: Omdat het eten niet te hachelen is, heb ik de Halalmaaltijd overgenomen van Ibrahim die naar het huisje is verhuisd. Je kunt er op wachten met die mannen. Nu heet ik As Hamas, whaha, wat een lol.
vijf: Ik word s'nachts vaak wakker en dan hoor ik een uil. Dat vertel ik dus en nu hoor ik de hele dag OEHOE. Ik naar de plantenkas waar ze ook opgezette vogels en levende baardagamen hebben enzo en ik vraag aan die jongen om bewijs dat er hier wel degelijk uilen zijn. Ja natuurlijk zijn hier uilen.
Gelukkig viel Renate mij bij. Ze vertelde dat ze vanuit de nachtdienst over de brug fietste waar een uil op de leuning zat. Dus nu geloven ze mij. Maar nu is het Chef (ik ben groepshoofd), As Hamas OEHOE, moet de afwasmachine al aan.

Gelukkig beschik ik over een gezonde portie humor, dus ik kan er wel om lachen.
Ze plagen mij en dat is iets anders dan pesten.

Gisteren heb ik een prachtig schilderij van acrylverf gemaakt en dus vanmiddag ga ik weer naar de creatieve inloop, iets met blauw en zwart vandaag. Gisteren was het rood, oranje, zwart.
Het is vandaag de laatste dag mooi weer. Dus geniet ervan.

Fijne dag,

Liefs,

Assepoester

pretpark Monster

Lieve lezers,

Goh, wat een heerlijk warm bad.
De zon schijnt.
Ik zit als enige vrouw tussen elf mannen en het eten is weer overheerlijk.
Ben ik net gewend aan wederom de crisruimte, kon ik net weer verhuizen, nog wel naar de zolder.
Mijn schaakpartner is naar het huisje verderop, dus ook schaakmat sta ik voorlopig niet meer.
Maar ....de zon schijnt. Ik krijg nog een kleurtje ook.
Op maandag is de bied open en dan mag je zoveel tijdschriften meenemen als jezelf wilt, voor de heb.
Lekker lezen en een collage maken bij de creatieve inloop.
Verder ben ik nog even naar de villa met boekengarage gelopen en heb ik voor 0.50 cent per boek zoveel gekocht als ik mee kon nemen.
Assepoes kan de vergetelheid zoeken, maar helaas kan ik nog geen alinea lezen zonder aan mijn lieve Reneetje te denken.
Hij staat naast mijn kinderen en met de kinderen in het raam en sávonds geef ik hem een kusje.
Kayl, ik mis je. Ik hoop dat je het fijn hebt bij Kaatje. (kan eigenlijk niet anders)
Ik hou van je, wijffie en ik hoop dat ik je gauw weer in mijn armen kan sluiten, want mama is erg eenzaam en jij bent verdrietig.
Nu ik ga ff naar het winkeltje en de kas.

Liefs,

Assepoester

sorry,

Bij deze heb ik mijn boze stukje weg gehaald. Niet dat alles onverdreven was maar beter geen boze stukjes op mijn mail.
Laten we het er op houden dat ik overstuur was.

Liefs,

Assepoester

Moeten staat niet in mijn woordenboek, willen wel

Lieve lezers,

Tappie begrijpt mij, zie het commentaar op deze site.
Moeten, het werkwoord moeten. Dan gaan inderdaad de hakken in het zand.
Bij mij, bij Tappie. Hoezo moeten we wat. En waarom moet dat dan. Omdat het zo hoort.
Liedje van het Klein Orkest, Het moet omdat zo hoort en het hoort zo omdat het zo moet.
Gedverrr.
Nou dus niet.
Er moet niets, ja rekeningen betalen maar verder.....

Bij de zinsnede je moet toch.... gaan mijn nekharen overeind en mijn hakken inderdaad in het zand.
Wat ik moet, bepaal ik zelf wel.
Ik probeer te leven volgens een paar principes, eerlijk, open en oprecht en ik moet niets.
Ik wil wel een hoop, maar dat gebeurt dan wel wanneer daar de tijd rijp voor is.
De zon schijnt, ik zou dus kunnen gaan vissen, maar dat kan dan weer niet echt want mijn casemanager komt zo.
Wat ik wel moet, is de frettenbak verschonen en ook dat tijdstip bepaal ik zelf.
Ellen wil een crisisopname, maar dat wil ik niet, dat is niet nodig.
Ik red mij wel. Rene is al ruim drie weken dood en dat is een feit. Ik kan het hanteren. Ik ben sterk.
Ik moet ook niet naar Zoetermeer of het pretpark Lunteren, want ik heb geen RM.
Laat mij maar gewoon alleen.
Met soms een bezoek van Kaatje, Suzette en andere vrienden.
Deze leer je trouwens pas kennen, wanneer het slecht gaat.

Liefs,

Assepoester

zwemmend door het leven

Ha lieve lezers,

De Shubunkin is gered. Hij wordt inclusief aquarium verkocht voor 25 euro, aan een kennis van Anneke. Het aquarium alleen is al minstens 400 euri waard, maar ja weg is maar weg.
Nu hoor ik weer iemand denken, het is in meervoud ook euro, maar ja ik vind euri gewoon lekkerder bekken.
Lucien, wie een hoge functie heeft elders, heeft er een baan bij als verkoper.
De Peogot 1.6 injectiemotor, wordt opgepimpd, de motor is nog hartstikke mooi en minstens 4300 waard, de scooter kan ook zo weg voor een mooie prijs en dan staat er ook nog een Kogadinges, zo´n racefiets.
Het is raar, onwerkelijk.
Zaterdag staat er een container voor het huis en gaan we de tent leegruimen.
Dan is het definitief einde verhaal.
Dan ben ik mijn sleutels kwijt en dan maar kijken of de familie nog contact houdt.
Ik ben actie aan het ondernemen.
Twee brieven heb ik al klaar. Een voor Pa en Ma Duijndam, een voor de directie alcoholdetox.
En nu moet ik nog een brief schrijven aan Isabella. MIJN FAVORIETE BEGELEIDER op de alcoholdetox Zoetermeer.
Ik kreeg een kaart van haar `´ Alles gaat door, alles staat stil.´´
G/ver nu zit ik weer te janken.
Ze is trouwens niet alleen mijn favoriet, maar ook die van Kaatje, GJ en Tappie.
Isabella is zo anders, zo lief, zo weinig met zichzelf bezig, misschien zelfs wel te weinig.
Ze leeft voor haar clienten en als je een klik met haar hebt, dan zit je gewoon op de juiste plek. Heel anders dan die gevulde koek, met zijn onwerkelijke, zweverige, gereformeerde zijn. Brrrrr.
Zo´n dijk van een wijf stuurt mij een kaart. Dat is een cadeau, wat vandaag toch even een andere kleur geeft.
Net zoals ik twee weken geleden een kaart kreeg van mijn schoonzus en broer.
Terwijl ik door mijn dronkenschap nog nooit in staat ben geweest om hun kindertjes te zien, Frank en Martijn. Toch dachten ze aan mij en lieten hun teleurstelling los.
Soms komt de steun uit onverwachte hoek.
Dank.

Nu ben ik er klaar voor om mijn ouders te bezoeken. Ik ben daar het laatst geweest op 1 januari j.l, samen met Rene. Ik ben klaar maar zijn hebben cq hadden een wespennest, precies daar waar ik sliep toen ik 19 jaar was en er ook al zo´n klotenest zat. Toen ben ik gestoken en sindsdien kun je mij direct naar het ziekenhuis brengen.
Mijn moeder is nog van de oude stempel. Zondag sprak ik haar aan de telefoon en toen zat dat nest daar dus. Ja waar moet ik dan mijn was ophangen.
Mijn ouders wonen in een eensgezinswoning met zijn tweeen. Dus waar moet de was. Nou niet op zolder lijkt mij.
Gisteren sprak ik haar weer.
Ze zegt ik zit met die elektronische vliegenmepper. heb ik ook, te koop voor 2 euro bij de Xenos. En ieder vliegend dier dat voorbij komt. Hup, tennisracket er op en electrocuteren.
Ze zei ook nog, je vader en ik hebben 75 dode wespen geteld in de slaapkamer, en er vliegen er ook een paar versuft rond.
BRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR.
Dus mam, ik kom wel, maar pas als er ook geen versufte wesp meer vliegt.
En door dat wespenverhaal had ik vannacht een nachtmerrie, ik moest de kids gaan zoeken in Lunteren want in het bos regent het wespen.
Nightmare on Immenstreet. Grrrr.

Liefs,

Assepoester

ik ben er van af

Hai leve lezers,

heb vandaag een heldendaad verricht, naar Noordwijk en vice versa.
ik heb enkele spullen opgehaald en de ijskast uitgegooid.
Tsja zo gaat dat dan. Bedorven waren, weg ermee, wat ik kan gebruiken, meenemen.
Anneke vroeg nog of ik de Shubunkin )Japanse Goudvis' om zeep wilde helpen, Gewoon het mes op de kop en afhakken, letterlijke woorden.
Nou dacht het niet, het zwemmende beestje heeft gewoon voer gehad.
En wat we er nu mee moeten, weet het niet.
Van mij krijgt ie niet het mes.

Assepoester

het heeft geen zin om boos te blijven

Lieve lezers,

Mijn boosheid was van korte duur.
Ik ben geen hogere macht dus kan ik ook niet beinvloeden hoe mensen over mij denken,
dus ik laat het nu van mijn schouders afglijden. Al die boosheid die op mij is gericht, berokkent diegenen die boos op mij zijn, zelf de meeste schade, want waar boosheid regeert, is de liefde voor alles en iedereen even weg.
Ik ga nu mijn eigen weg , ik weet wat ik weet en zo is het.
En daar laat ik het bij.
Ik zou vandaag naar Noordwijk gaan om mijn dagboek op te halen, de vriezer leeg te halen, de ijskast ontdoen van bedorven etenswaren en mijn kleding meenemen, maar ik weet niet of ik dat vandaag uiteindelijk ga doen.
Ik voel mij beroerd..
Gisteren kwam mijn lieve vriendin Kaatje. Uit het niets, klonk daar mijn bel.
Heel erg fijn. Even wat kletsen en wat lachen. Kaatje, werelds.
Ik duik mijn bed weer in, ga nog ff wat lezen in een damesblad en ik zie wel.

Assepoester

trying out to find where to leave the blaim

Lieve lezers,

A partnership in rhyme, dat waren Rene en ik.
Volstrekt harmonieus.
Zonder woorden elkaar aanvoelen, dat was onze relatie.
We hadden maar weinig woorden nodig.
Tot vier weken geleden, door die verrekte whiplash.
Toen leerde in mijn Reneetje van een andere kant kennen.
Hij was iemand die niet tegen tegenslagen kon.
Hij kon ook niet handelen. Dat geeft niet, dat deed ik dan wel.
En toen kwam Koning Alcohol.
There´s no use trying to pretend.
Koning Alcohol ging regeren. Steeds meer en meer.
We zouden Rene gaan afbouwen. Zelf dronk ik al weken niet meer.
Bellen met Daniele Otten, ja zo gaan we dat doen.
Van vijf flessen per dag terug naar vierenhalf, vier, drie, twee en een half etcetera. Zijn tas voor opname in Monster of Zoetermeer had ik al gepakt.
Waar mijn keuze voor Monster de doorslag gaf, wilde Rene naar het strafkamp in Zoetermeer.
Op het moment waarop ik dacht een crisisopname geregeld te hebben, liet heer Paul het afweten en daarna Rene nog meer.
Rene was niet meer aanspreekbaar, sloeg wartaal uit. Een delirium als je het mij vraagt.
Heb ik zelf ook gehad. Ik zag beesten, hij spoken. Veertig procent van mensen met een delier, overlijden sowieso, door uitputting en zelfmoord.
Het enige wat ik nog had kunnen doen is weer met 112 bellen, zoals ik al tien keer had gedaan. Maar Rene stuurde mij naar huis, de fretjes en katjes hadden al vijf dagen geen vers water of voedsel gehad.
Was ik gebleven, dan was hij overleden in mijn armen.
Vijf dagen en nachten heb ik niet geslapen, zijn hand vastgehouden, hij wilde nog sex ook.
Sorry voor dit belangrijke detail.
Trying out to find where to leave to blaim.
Kaatje zegt, there´s no one to blaim.

Een wanhopige Assepoester, cq de sluipmoordenaar.

blaim it on me, i´m just a sugarmice in the rain, Marillion

Marillion is een mooie band, Kayleigh is vernoemd naar Marillions Kayleigh,

Het volgende citaat schijnt op mij mij van toepassing te zijn.

´´There´s no one left to blaim, blaim it on me, we´re just sugarmice in the rain´´
´´Oh you can blaim it on me´´.

Dank u wel pa en ma Duijndam; ik krijg de schuld.
Dank u wel, nogmaals.
Nu weet ik waarom.
Het lag aan mij.

Godverdomme, waar waren jullie dan.
Ik zat er naast en zag Rene sterven.
Vijf dagen en nachten heb ik zijn hand vastgehouden en niets gedronken.
Wie hielp mij dan. Jullie wilden toch niet komen. Ik heb jullie godverdegodver gebeld, jullie konden het niet aan.
En nee nogmaals, ik zat niet aan de drank, hoe kon ik anders handelen.

Wie heeft de rijksrecherche nuchter te woord gestaan en de GGD, godverdegodver, stelletje bejaarden. Tuurlijk blaim it on me.

Ik neem de schuld graag op mij.
Als jullie daar vrede mee hebben.
Maar ik heb dat niet.
Ik heb er geen vrede mee.
Ik heb Rene geprobeeerd te redden, daar waar jullie zaten te rummy/cuppen.
Hij was niet meer te redden.
En dat is mijn erfenis.

When there is no one really left to blaim, blaim it on me.
Tuurlijk joh, kan ik er nog wel bij hebben.

Jullie zijn een zoon kwijt, das erg, maar er zijn er nog zes over.
Ik ben mijn levenspartner en stiefvader van mijn kinderen kwijt.
Daar was er maar een van.
Rene.
Als Rene gehoord had hoe jullie tegen mij te keer gingen, zou hij
kiezen voor mij.

Thanx for loving,

Assepoester

de dag is lang, de nacht is zwart

de dag is lang, de nacht is zwart

mijn muur staat nog overeind,
staat op instorten,
de zon schijnt en iedereen is vrolijk,
waarom nou, Rene

waarom, zinloze vraag,
zinloze actie,
zonder jou,

vragen zonder antwoord,
moet ik ze zelf bedenken.

dringt het eigenlijk tot mij door,
ik sta immers op,
ik ga naar bed,
en verder sta ik op de automatische piloot

boos word ik toch,
terwijl je dat niet verdiend hebt.
Maar toch:
je hebt mij in de steek gelaten,
mij en mijn kids.
Waarom Rene En waar bleef de hulp.

Waarom Rene, is de vraag
het blijft spoken in mijn hoofd.
Waarom kon ik je niet redden,
ik was de enige voor wie je leefde,
Waar ligt mijn schuld.
Wat deed ik fout.

En waarom tel ik ineens niet meer mee.
Mijn identiteit is verdwenen samen met jouw heengaan.
Ik moet deze terugvinden.
Hopeloosheid inruilen voor hoop,
pessimisme voor optimisme,
onrechtvaardigheid voor rechtvaardigheid,
onbegrip voor begrip
het niet aanvaarden voor acceptatie.

Je bent onvervangbaar.

Oja. Ps: je zult je ook rot gelachen hebben om mijn beneden buren.
Die zeiden Doe je geen gekke dingen.
Doe de kaarsen uit.
Straks moet de brandweer vier etages ontruimen.
Huh Huh Huh, De familie Cortjens.
Straks zal ik er om kunnen lachen

Dag lieve schat, km
je mij s'nachts nog bezoeken op je grote witte wolk, zoals de engel op mijn schouder.

Liefs,

Je portretje

is het soms besmettelijk

Lieve lezers,

Vanmorgen werd ik uit bed gebeld door mijn allerliefste vriend Hans.
Zijn vriend Thomas heeft zich donderdagnacht voor de trein gegooid.
Hij laat een dochter van 13, Claudia achter.
Ik kende Thomas niet. Maar Hans ken ik als geen ander.
Ik weet dat hij nu ook echt stuk zit. Eerst Rene, nu Thomas.
Ik denk aan je Hans. Morgen ben ik bij je.
R.I.P Thomas.

Assepoester

Als ik de baas zou zijn van het journaal

Lieve lezers,

Ik begin met een citaat van een liedje Kinderen voor Kinderen.
´´Als ik de baas zou zijn van het journaal, dan was het nieuws een heel stuk positiever, de wereld een heel stuk liever....`´
Ik kijk het journaal van vrijdag 10 augustus, een man schiet zomaar vijf mensen neer in een cafe in Amsterdam, de avondwinkelier die vorige maand opriep om avondpersoneel een wapen ter verdediging bij zich te mogen dragen is doodgestoken door een avondklant die die oproep niet kon waarderen, vliegtuigje neergestort in Spanje, 20 doden en het weer treurig.
Kaatjes messengertekst luidt NIET ALLEEN HET WEER IS TRIEST.
Nee, de wereld is een doorgedraaide trieste bol vol mensen die vol zitten met haat, honger of dorst. De Westerse wereld, rijk, zonder honger en dorst, is helaas nog treuriger dan de Derde Wereld.
Waar meneer dubbelu Bush weer zoveel miljard vraagt voor die eindeloze, uitzichtloze en onoplosbare oorlog in Irak of afghanistan doet hij er beter aan om de Amerikanen in oorlogsgebieden weer terug te laten keren naar moeder de vrouw en het daarmee openstaande geld aan te wenden voor het wereldvoedselprobleem.
Maar ja Bush is niet zo slim.
Hij vindt zichzelf een winnaar, maar hij is een grote verliezer en daardoor de rest van de wereld ook.
Het wordt tijd voor een komkommeritem dat heel Nederland bezighoudt, zoals de Veluwse Poema, die gewoon een grote huiskat bleek.

Assepoester

De pleuris breekt uit, bij een zegel te weinig.

lieve lezers,

Tussen al het verdriet, valt er nu toch ff een glimlach rond mijn lippen.
Het is waar wat ze zeggen in het buitenland over ons Nederlanders, Ons bint zunig.
Ik had net een vriendje van mij op de MSN, die werkt bij de Albert Heijn.
Jullie kennen die winkel wel, hoewel de meesten van ons het salaris niet hebben om voor dezelfde krop sla drie keer meer te betalen dan bij Lidl of Aldi.
Wij doen dus boodschappen bij de Duitse discountbuurtsupers, maar AH kennen we allemaal.
En we kennen ook allemaal de AH reclame op televisie, van die rare man die zegt, goh ze nemen het plakken wel erg letterlijk.
Buiten de winkel zitten nl allemaal mensen met koelboxen en parasols zegeltjes te plakken. HUH, HUH, HUH
Zijn die mensen debiel geworden.
Die mensen hebben geld genoeg om bij AH boodschappen te doen en dan gaan ze als idioten zegeltjes plakken voor 2.50 euro winst op een volle spaarkaart.
Dat is een ons oude kaas extra. Maar ja, oude kaas mag toch niet van Sonja Bakker, daar word je dik van. Dus waarom zou je willen sparen voor een artikel dat ook nog eens niet goed voor je is.

Geeft de cassiere een zegel te weinig dan breekt de pleuris uit.
Wat een idioterie.
Hoe ver zakt de rijke Nederlander nog dieper.
Als ze maar kunnen sparen, air-miles, zegels, maakt niets uit.
Ze kopen en ze willen zegels. Om te plakken.
Ze willen blijven kopen en dus gaan ze zegels sparen en dat is dan hun tijdsbesteding.
Zielig.

Assepoester

zet alsjeblieft op mijn steen..... Robert Long

´´Zet alsjeblieft op mijn steen, iemand, in ieder geval een, heeft er van hem gehouden.´´

Geen steen voor Rene, hij hield niet van poespas. Voor Rene geen gedenkplaats, maar een urn, die ik niet eens op mijn schoorsteen mag laten staan. Zoals eerder gezegd, hij wilde dat zijn as op zee wordt uitgestrooid. Ik mag iets ervan voor een tattoo, maar Tony is op vakantie, uiteraard ook met een boot.
We hielden ook samen van Robert Long, sávonds klonk menigmaal ´´Jezus Redt, Jezus redt, alle mensen opgelet. Jezus redt, Jezus redt, ENKEL door ´t gebed.´´ Tsja dus niet.
Favoriet was ook ´´iedereen doet het´´ ´´Windsurfers doen het standing up en Popie Jopie doet het in zijn dromen, en katholieken doen het zonder Rome.....`´
Maar het mooiste nummer wat heel toepasselijk is, komt van de , toen nog LP ``Dag Kleine Jongen.`´ Wat is een levenlang, slechts een momentopname.
Dat is waar. Het leven is heel kort, het kan ieder moment voorbij zijn.
Zeker als je er zelf voor kiest.
Maar voor mij gaat dit niet op.
Wanneer alles om je heen weinig zinvol meer lijkt, duurt het leven lang.
Ik zit nog met zoveel vragen. Vragen waarop ik nooit antwoord zal krijgen.
Ik zal er vrede mee moeten gaan hebben. Hij wilde het zelf of wilde hij het niet.
Lastig verhaal als je jezelf dood drinkt.
Ik heb alle hulp gezocht, de crisisdienst kwam niet. Met dank aan in Rene´s woorden, die slappe zak van een Paul Roomans.
Ik ben woedend, maar dat gevoel laat ik niet toe.
Het gaat ten koste van mijn verdriet om Rene.
En het is Rene waar het om draait.
Rene krijgt mijn liefde, Paul R. niet mijn haat.

Een ontroostbare Assepoester

laatste deel afscheidsrede voor Rene.

Lezers, u moet gewoon op het plaatje van de afbeelding drukken, dan verschijnt de tekst gewoon in beeld.
Jammer, de typfouten krijg ik er gewoon niet uit.
Misschien gaat dat vandaag niet lukken, maar lees er maar gewoon overheen.

Assepoester

mijn afscheidsrede voor Rene

Het afscheid

Mijn allerliefste Reneetje zit nu in een urn. Hij wil zijn as in zee uitgestrooid hebben, dus volgende maand, de urn moet van de wet een maand bij het crematorium staan, hebben we een familieuitje. Dan huren we een rondvaartboot voor alleen onszelf af in Noordwijk zee en dan gaan we varen op de Noordzee en strooien zijn as uit.
Lucien vindt het goed dat ik wat as krijg, waarmee ik een vis laat tatoeren op mijn pols. Als Tony van Tony´s tattoo dat tenminste ethisch verantwoord vindt. Maar ach als het bij die slettebak van een Rachel Hazes mag, waarom dan niet bij mij.

De uitvaartplechtigheid was mooi, hartverwarmend mooi zelfs. Anneke en ik hadden gerekend op hooguit 60 mensen, omdat de Duijndamfamilie van pa´s kant, en de van Wentjes zo groot is. Tel daarbij de zes zussen en broers met kinderen en dan tel je daar nog een enkele bezoeker bij op.
Maar de zaal zat bomvol, er moesten zelfs vele mensen staan. Vinksystemen heeft de fabriek stil gelegd. Vink systemen is in diepe rouw en dus kwam heel de bemensing van de fabriek. Geweldig, wat een steun. Nooit gedacht en toch gekregen. En al die 100 kerels van Vink condoleerden mij, soms met tranen in de ogen.

De uitvaart begon met Voices in the sky van The Moody Blues, daarna was ik als spreker aan de beurt. De begrafenisondernemer zei Ik geef het woord aan Astrid.
Mijn tekst heb ik voor kunnen lezen en staat snel integraal op deze blog.
Natuurlijk hield ik het niet droog. Daarna klonk forever live and die van OMD, ons favoriete nummer.
Daarna sprak Lucien en werd zijn nummer gedraaid, He ain´t heavy, he´s my brother.
Een klein couplet hieruit. Ik heb het voor jullie vertaald. )Of beter gezegd, dat heeft Lilian, de dochter van Luc gedaan.

De weg is lang
Met vele bochten
Die ons leiden naar wie/weet/waar/heen
Wie weet waarheen
Maar ik ben sterk
Sterk genoeg om hem te dragen
Hij is niet te zwaar, hij is mijn broer.

Gut, zit ik weer te janken. Wat mooi Lucien. Bedankt lieve Lucien.

Daarna sprak broer Cock nog mooie, beschouwende woorden. En Dore, zijn lieve zus sprak een prachtig gedicht.

Heel speciaal is mijn vriendin Kaatje, Karin ofwel mystery/woman op mijn blog.
Zij heeft Kayleigh uit Lunteren opgehaald , omdat mijn allerliefste exman, uiteraard cynisch bedoeld, geen zin had om ze te brengen vanuit de camping.
Kaatje deed het wel en ik was dolblij dat zij mijn kleine grote meid bij zich had.
Ook mijn ouders waren er en het ER ZIJN VAN DEZE VOOR MIJ BELANGRIJKE MENSEN was precies wat ik nodig had. Zij waren er toen ik ze echt nodig had. Dat heet liefde en empathie.

Bij pa en ma ging men aan de borrel en voelde ik mij steeds overbodiger en eenzamer worden.
Ik heb de bus gepakt naar mijn eigen huis, mijn eigen omgeving, mijn poesjes, mijn fretjes.
Nu is mijn tekst even op.

Assepoester

vandaag is de dag

7 augustus, leidschendam, 08.00 uur s´morgens,

Ik zit er helemaal doorheen, maar nog even volhouden want om 14.00 uur vandaag is de crematie van mijn allerliefste Reneetje.
Gisteren hebben we met een groot aantal familieleden de kist gesloten. En we hebben een mooie foto van hem in goede staat en in A/vierformaat gelegd op de kist met een witte Roos van Anneke, zijn schoonzuster en een rode roos van mij.
De kist moest wel dicht want hij begon hele rode vlekken in zijn gezicht te krijgen.
Gisteren zijn de rouwkaarten aangekomen en stel je voor dat er nog mensen zijn geweest.
Ik ga zo dadelijk eerst naar de Digros want de brokjes zijn op )de fretten eten ook kattenvoer' en de yoghurt want dat is het enige wat ik weggespoeld krijg.
Dan ga ik naar Noordwijk, weer een uur met die k-streekbus, tenzij ik op tijd ben voor 95, de interliner, die kachelt tenminste door.
Bus 90 zit natuurlijk stampvol met Duinrellgangers die herrie maken, hun I pod te hard hebben staan of uitgebreid en hoorbaar gaan zitten mobielen.
Dan krijg ik het spaansbenauwd en hyperventilatie. Gelukkig heb ik mijn plastic mondkapje in mijn tas, gekregen van de ambulancebroeders toen ik neerviel op het perron NS. Dat was precies op het moment dat Rene aan het doodgaan was. Hij heeft mij om 17.00 uur telefonisch nog weten te bereiken en vroeg waarom ik zo lang onderweg was geweest. Daarna zei hij niets meer, hij brabbelde wat. Toen ik hem ophing, denk ik dat zijn laatste gedachten zijn geweest, ik heb As nog gesproken, nu kan ik gaan. Telepathie het bestaat echt.
Ik ben niet tevreden over mijn tekst die ik heb geschreven, er moet nog iets bij. Dus
naar Noordwijk, daar verder typen aan mijn speech en hem uitprinten.
Tot later

Assepoester

Rust zacht, lieve Rene

Mijn allerliefste Rene is gisteren overleden.
Een in memoriam ga ik nu niet schrijven. Deze bewaar ik voor aanstaande dinsdag wanneer hij gecremeerd zal worden.

Een wanhopige Assepoester

Hoe overleef ik mijn opa in het chalet en de regen

Lieve Kayl

Tsja, zelf vind ik Veronica, SBS6 en de rest van de commercielen ook bagger.
Maar het is heel vervelend dat opa zo star is.

1) Begin geen discussie met hem, vooral niet over politiek, dan krijg je weer hetzelfde verhaal opgelepeld als gisteren en eergisteren (PVDA,,,,,,,,,,)

2) Geen TV kijken is zo erg nog niet, koop een Tinavakantieboek en een Donald Duckvakantieboek voor je broertje.

3) koop voor Bjorn een woordzoekerpuzzelboekje en voor je zelf een mooi boek.
Als je leest, hoef je ook geen tv te kijken.

4) Je hebt toch je laptop bij je. Ga surfen en zoek al het cabaret op dat je kan vinden.

5) Ga met Bjorn wandelen en neem opa mee. Herten spotten.

6) Neem de kookbeurt van oma over. Bespreek s'morgen wat jullie gaan en ga met oma naar de Supercoop.

7) Schenk opa een lekker ( Bluh) glaasje sherry in.


Sterke er mee,

Love U, mama

tour de farce

hi,

Ik ben geen sportfanaat, ik kijk alleen grandprix, formule 1.
Maar ik volg wel het nieuws.
Weg met de tour de France, het is een tour de farce.
Of ze winnen met doping of ze worden uit de tour gehaald omdat ze onvindbaar waren voor de dopingcontrole.
Zo kon het gebeuren dat gele trui-drager Rasmussen ontslagen is.
Geen doping gevonden, hij was er alleen niet wanneer ze hem wilde traceren.
Schei toch uit. Weg gele trui, weg winnaar van de tour.
Nu wint iemand de tour die tot op heden geen indruk heeft gemaakt.
Vandaag is immers de laatste etappe: Parijs.
De winnaar had Rasmussen moeten zijn. De winnaar van vandaag stelt geen reet voor.
Een farce dat is het.
De tour de France zou verboden moeten worden. Dan ook geen dopingcontroles en de rest.
Trouwens een vent op een racefiets is zo onaantrekkelijk als een varken in de modder. Een impotente lul dat is het en dat heeft ie.
Geef mij maar een Kimi Raikonen of een Philippe Massa, in een Ferrari zit pit.
Een racefiets is het gewoon niet.

Assepoester

I want to break free, Queen, met de legendarische Freddie Mercury.

I Want to break free.
I want to break free from your lies,. you´re so selfsatisfied
I don´t need you, I´ve got to break free.
God knows how I want to break free.
But life still goes on. I can´t get used living without you on my side.

Kortom Reneetje handel, of je bent mij kwijt. En mijn kinderen.
Ik ben zelf van het pad af.
Ik draai nu zelf steeds het riedeltje, mijn eigen riedeltje en daar hoef ik mijn stem niet voor te gebruiken, tenzij ik de behoefte voel om mee te zingen. Maar die behoefte voel ik niet.

I get so lonely, living on my own.



Love U,

Assepoes

Der Meister, Rammstein, Herzeleid

Lieve lezers,

Ik ga er aan onder door. Ik trek het niet meer. Ik leg al mijn verantwoordelijkheden bij Der Meister, iemand die ik niet persoonlijk ken.
Ik hoop dat hij mijn ziel rust geeft.

"Der Meister",

"wass hat der Meister uns gesammt?
Verdruten wir der Jungsten Tag.
Es wird Keine Warme Geben,
Keine Engel kommt uns zu regnen,
Lauft Lauft fur eueren Leben."

Voor Duitshaters: Kom voor jezelf op. Hulp van God krijg je voorlopig niet, speel op safe.
Rene wilde mij nooit meer zien. Zijn Dokter belde naar mij op. Dat Rene naar de neuroloog moest of ik hem maar wilden brengen.
Maar ik heb geen rijbewijs, dus ik heb gezegd dat Rene maar een taxi moest bellen. Ja toch.
Dr Jansen bevestigde mijn mening: hopeloos, steeds dezelfde onzin uitkramend.
Ik kan vandaag crisisdienst gaan spelen, maar volgens Jansen had hij al twee flessen port op.
Ik blijf vandaag lekker weg daar. Ik denk aan mijzelf, want wat ik ook doe, Rene onthoudt het niet.
Dus hij zegt dat ik er niet ben, terwijl ik daaro ben en handel.
Dat maakt ff niets uit voor Rene, niets interesseert hem meer.
Het kost mij moeite om niet als nursing Cinderella op te treden. Maar op dit moment kookt hij maar lekker in zijn sop gaar.
Niets van alle afspraken die ik gemaakt heb, zijn nagekomen.
Dat heet dweilen met de kraan open, water naar de zee dragen.
Dit doet ongelooflijke pijn. En die wil ik niet voelen.

Assepoester

It´s the same, the same, the same, mediocracy, Softcell

Lieve lezers,
Lieve Kayleigh, Lieve Kaatje,

Heel erg bedankt voor jullie support en teksten.
Ik ben tot tranen geroerd.
Jullie weten niet wat jullie over de situatie moeten zeggen, nou dan kunnen we elkaar een hand geven.
Ik kan de situatie alleen beschrijven, van uur tot uur. Ik houd een dagboek bij voor Rene, zodat hij als hij uit zijn roes is, kan teruglezen wat er gebeurd is de afgelopen dagen. Want daar heeft hijzelf geen enkele notie meer van.
Ik ben de afgelopen drie dagen drie keer de deur uitgezet door Rene.
Gisteren heb ik mij laten ophalen door zijn lieve broer Paul, ooit de Gordon Ramsye van De Witte Raaf, tegenwoordig verhuizer, dus heeft hij een HUMV. Ofwel een PCHoofdtractor. Rene en ik zaten op de bank, toen Paul aanbelde en Rene aan het schelden was. Je bent er nooit voor mij, je denkt alleen aan jezelf, het interesseert je allemaal niets............................
Paul hakte gelijk Rene´s kop af. Je slaat wartaal uit, ga naar bed. Ik breng Astrid thuis, maak het niet erger dan het al is.
Het is mijn verjaardag en behalve een aantal kaarten en Kayleighs mooie blog en Kaatje, is juist Rene deze vergeten. Moet ik nu gaan zeuren. Nee, Rene weet niet meer wat hij doet, hij heeft geen besef van tijd en realiteit en zolang hij daar nog de volgende glazen bijgooit, blijft dat zo.
Ik ga dus naar huis en probeer hem vandaag , 27 juli, opgenomen te krijgen op een detox.
Zoetermeer, Monster, maakt niet uit. Ik bel en bel met zijn dokter, met de alcoholdetox, met Danielle Otten. Nul op request, eerst moet zijn huisarts de situatie beoordelen.
Oke, ik bel weer de spoedlijn en krijg voor elkaar dat Dr Janssen op huisbezoek komt.
Ik bel Rene, die ik een uur geleden ook belde en hij weer kwetsensde wartaal uitsloeg.
Doe in godsnaam de deur open voor de doc Rene, trek je huisbroek aan en DOE OPEN.
Hij beloofde dat. Ik heb gezegd, ik bel je rond 13.00 uur terug om dit te checken.
Nu is het afwachten. Ik voel de energie uit mijn lichaam wegvloeien. Deze situatie is niet goed voor mij. Ik ben op, ik heb zucht en niet zo´n klein beetje ook.
Ik weet niet meer waar ik goed aan doe. Ik mis mijn kinderen.
Ik mis Kayl met haar gebeb, ik mis Bjorn met zijn aandoenlijkheid. Zie foto boven.
Ik weet niet meer waar ik het beste aan doe, wat voor keuzes ik moet maken. Dus ik doe ff helemaal niets. In het midden van de moeilijkheid, ligt de grootste kans, met dank aan Kaatje.

Assepoester

Whiskye in the jar and Sad but True, Metallica

Whiskye in the jar, Sad but true


Doe mij maar een whiskye, maar dat heb ik niet in huis, Wack for my daddio. Jawel die komt morgen langs, wanneer ik 39 word.
Sad but true, HET nummer van het zwarte schijfje. IK wist niet dat dat nummer zo dicht bij mijn zijn van dit moment kon komen.
He, Iám your live, Iám the one who take you there.
Im your dreams, Iám your eyes, I´m the pain, While you repay, You know its SAd but true. I´m the hate when you want love, I´m the pain when you can´t feel, I´m you, Sad but true. Rene is boos.
Voor het eerst in de 2 en een half jaar die we samen doorbrengen.
We hebben NOOIT ruzie.
Drank is de oorzaak, Rene had een kwade dronk, een heel kwade dronk. Niet omdat hij weer terug gevallen is in het alcoholisme, maar omdat hij zo´n vreselijke hoofdpijn heeft en de pijn niet weg gsat met pijnstillers. Daarnaast is hij depri en gaat dus niet naar de dokter voor anti/migrainepillen. Drank is er eerder en zonder veel moeite. Ik begrijp dat, maar boos bemn ik er wel over.
Als zijn baas hieruit, arboman kwam langs en Rene was niet aanspreekbaar, opmaakt dat hij zijn werk niet doet vanwege drankzucht, dan is hij zijn baan kwijt. Dat staat in zijn contract. Rene denkt trouwens al dat hij zijn baan kwijt is, dus handelt hij helemaal niet meer.

Ik moest opdonderen. Oke, dat laat ik mij een keer zeggen en bel gewoon iemand op die mij komt halen. Ik ben allang niet meer the love/addicted, ofwel de liefdesverslaafde. Dus ik ben weggegaan met Angelo die morgenmiddag vertrekt naar China, Nepal, Tibet.
In de auto geen Rammstein, Ronald doe daar iets aan.
Maar Brian Ferry. Geen Marianne Faithfull, geen Metallica, geen Rammstein, geen Judas Priest, alleen dertien in een dozijn muziek. Ronald lief dat je mij kwam halen, maar je hebt gewoon geen goede smaak. Breaking the law, dat zou toepasselijker zijn geweest. Niet voor Angelo, maar voor mij.
Maar goed, ik was allang blij dat ik niet weer met de bus hoefde, in de regen, overstappen. Weg uit de dreiging. Of ik nog terug kom.
Ik weet het niet meer.
Ik ben er nooit voor hem, heeft hij gezegd, maar hoe kan dat waar zijn wanneer ik de hele dag aan de telefoon heb gehangen met zijn dokter, fysio, zus, broer, moeder en
Noodmedicijnen voor migraine heb gehaald bij de apo.
En de afspraken die ik voor hem heb gemaakt, is hij gewoon niet na gekomen.
Ik moest toch opdonderen, dus hij is niet meer uit zijn bed gekomen. Hij wil van de wereld zijn, dus neemt hij ook nog mijn seroquel, als hij slaapt voelt hij geen pijn. Dat is geen schande en ik begrijp dat goed, MAAR natuurlijk wel laks en probleem vermijdend.
Ik schort mijn afspraken met Rene voorlopig ff op. Met een depressieve man valt niet te praten, met een niet depressieve Rene is praten ook al een opgave.
Ik heb geen zin in ruzie, want als borderliner trek ik mij elke negatieve opmerking aan. Waar of niet, dat maakt niet uit.
Ik neem afstand van iemand die zegt dat ik moest opdonderen.
Er is een excuus Whiskye in the jarrow, maar dat pik ik toch niet meer.
Het is waar Drank maakt meer kapot dan je liefhebt.
Ik hou van Rene, heel veel, maar ik heb een hekel aan het ´´Laat maar`´, probleemvermijdend gedrag, laksheid. Ik baal ervan.
Als je nou gek wordt van de migraine hoofdpijn, dan sta je toch om 8 uur s´morgens voor de deur bij de praktijk. Nee, hoor. Maar dan moet je ook de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag en ophouden met zeuren, klagen en depressief gedrag. Dat had allang verholpen kunnen zijn. Handelen dus en wel vandaag.

Inmiddels, is het 26 juli en heb ik dit bericht herschreven. Ik kan op Rene niet boos blijven.
Hij had om 8 uur vanmorgen weer een afspraak met de fysio, weer niet geweest. Hij belde mij terug, hij is zelfs vergeten dat ik jarig ben, mwah dat kan mij niet schelen. Wat zegt nou een datum, weer een jaar ouder, leuk. Hoe ouder ik word hoe minder last ik krijg van de borderlinestoornis, dus op mijn 50ste ben ik NORMAAL.
HUH. Of ik zo snel mogelijk kom, ik zie het niet meer zitten, zei hij. Hij wist niet meer dat hijh gezegd had dat ik moest opdonderen. Dus± ik ga. Een hopeloos mens laat ik niet zakken.
Oke, ik kom, ik cancel mijn ouders en de rest. Morgen zorg ik dat ik weer in Leidschendam ben.

Assepoester